واگذاری دو میدان نفتی به روس‌ها با ترک تشریفات مناقصه

میادین«چنگوله» و «منصوری» تعیین تکلیف می‌شوند

واگذاری دو میدان نفتی به روس‌ها با ترک تشریفات مناقصه

گروه انرژی- در سبد نفتی IPC تاکنون ۳ قرارداد به مرحله امضا رسیده است تا به این ترتیب میدان گازی فاز ۱۱ پارس‌جنوبی، میادین نفتی جفیر، سپهر، پایدار غرب و آبان تعیین تکلیف شوند. ازمیان مشتریان توسعه میادین ایران، روسیه که در سکوی نخست امضای قرارداد‌ها ایستاده است، حال در آستانه فاز جدید توسعه‌ای قرار گرفته تا بدین‌ترتیب قرعه توسعه میادین منصوری و چنگوله را به نام خود ثبت کند.

به گزارش مناقصه‌مزایده، تاکنون دو شرکت پرتأمینای اندونزیایی و لوک اویل روسیه‌ای مطالعات خود را برای این دو میدان ارایه داده‌اند. با این تفاسیر باید منتظر ماند و دید که شرکت نفت با بررسی طرح‌های مطالعاتی کدام شرکت را انتخاب می‌کند.

پیش‌تر علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت؛ در خصوص آخرین وضع قرارداد‌ها گفته بود قرارداد میدان نفتی منصوری تا نیمه نخست اسفند ۹۶ نهایی می‌شود.

بر این اساس دو شرکت برای طرح توسعه این میدان انتخاب شده‌اند و از بین آنها آن شرکت به شرط تشکیل کنسرسیوم با یک شرکت داخلی سرانجام قرارداد را امضا می‌کند.

 کاردر در خصوص میدان نفتی چنگوله نیز گفته بود برای این میدان ۳ شرکت اعلام آمادگی کرده‌اند که به احتمال زیاد تا پایان سال ۹۶ نهایی خواهد شد.

اما با ورود به سال ۹۷ پیش‌بینی‌های این مدیر نفتی به وقوع نپیوست و مناقصه پرونده این دو میدان نفتی مختومه نشد.

هرچند اظهار نظر رییس شرکت لوک اویل روسی نشان از ترک تشریفات این دو میدان دارد.

رییس شرکت لوک اویل روسیه در جدید‌ترین سخنان خود گفته است: انتظار می‌رود این شرکت در ۳ تا ۴ ماه آینده برای توسعه برخی میدان‌های نفتی با ایران قرارداد ببندد. «واگیت آلکرفوف» با ابراز علاقه‌مندی شرکتش به سهیم شدن در توسعه بخش انرژی ایران، بر اولویت سرمایه‌گذاری در میدان‌های نفتی ایران تأکید کرده است. بنابراین با اظهار نظر فوق می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که دو میدان نفتی مذکور بار دیگر با ترک تشریفات به طرف قرارداد خود واگذار خواهند شد.

از سوی دیگر تحریم‌های آمریکا نگرانی‌هایی را برای آینده قرارداد‌ها و تصمیم‌گیری شرکت‌های بین‌المللی خواهان توسعه میادین نفتی و گازی ایران ایجاد می‌ کند.

براساس پیش‌بینی امید شکری، کارشناس مستقل حوزه امنیت انرژی از واشنگتن، لوک‌اویل گزینه مناسب این مناقصه است؛ اما تهدید فسخ شدن همه قراردادهای نفتی در نتیجه خروج احتمالی آمریکا از برجام وجود دارد.

وی افزود: اگر آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) خارج نشود و شرکت‌های دیگر خواهان سرمایه‌گذاری در بخش انرژی ایران نباشند، نقش شرکت‌های روسی در بخش‌های مختلف نفت و گاز ایران ممکن است افزایش یابد.

سکانداران بازار نفت کشور همچنان با وجود هجمه مخالفت‌ها و انتقادات اصرار بر ادامه طی طریق این راه سنگلاخی دارند. با توجه به این‌که در برنامه ششم توسعه جذب ۲۰۰ میلیارد دلار هدف‌گذاری شده است، انتظار می‌رود تا جذب سالانه ۲۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی محقق شود که این امر منوط به امضای قراردادهای بیش‌تر است.

بیژن زنگنه، وزیر نفت در اوایل ماه سال گذشته پیش‌بینی کرده بود، براساس مذاکرات جدی انجام شده با طرف قراردادها، حدود ۱۰ قرارداد امضا خواهد شد، این درحالی است که فقط به ۳ قرارداد جامه عمل پوشانده شد.

پرونده توسعه میادین نفتی در سال گذشته تنها با انعقاد سه قرارداد با توتال، زاروبژنفت – انرژی دانا و انرژی پاسارگارد مختومه شد؛ اگر این حرکت لاک پشتی در امضای قرارداد‌ها ادامه پیدا کند نمی‌توان امیدی به جذب ۲۰۰ میلیارد دلارسرمایه در قراردادهای IPC داشت.

علی‌ادیانی، نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس به باشگاه خبرنگاران گفت: در بحث مربوط به انعقاد قراردادهای نفتی با شرکت‌های خارجی در چارچوب منافع ملی، امکان همکاری با هر یک از شرکت‌های علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری وجود دارد، حتی برای حضور شرکت‌های آمریکایی منع صریح قانونی وجود ندارد.

وی با بیان این‌که انعقاد قرارداد نفتی به شرایط دو جانبه بر می‌گردد، افزود: هر کشور و هر شرکت سرمایه‌گذاری که شرایط بهتری با امتیازات بیش‌تری را فراهم کند در اولویت قرار خواهد گرفت.

ادیانی ادامه داد: البته این قرارداد‌ها با محوریت آوردن سرمایه، انتقال تکنولوژی و استفاده از ظرفیت فنی و نیروی انسانی داخلی و با اولویت میادین مشترک نفتی و گازی صورت می‌گیرد.

نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس گفت : این چند شرط فوق از جمله شرایط کلیدی و حساس ایران در انعقاد قراردادهای نفتی به شمار می‌رود که در چارچوب احکام تکلیفی برعهده دولت و وزارت نفت است.

وی با بیان این‌که در انعقاد قراردادهای نفتی تکیه و توجه به ارتباط استراتژیک بسیار مورد اهمیت است، افزود: روابط و نوع نگاه ما به کشورهایی چون روسیه، چین و بعضاً هندوستان یک نگاه استراتژیک بوده و از نگاه تاکتیکی به دور است.

ادیانی با بیان این‌که به منظور توسعه میدان‌های نفتی مذاکرات فراوانی با بسیاری از شرکت‌های آسیایی و غربی در حال انجام است گفت: از قضاوت این‌که دقیقاً چه کسانی پای کار می‌آیند باید خودداری کنیم.

وی بیان‌کرد: در برنامه ششم توسعه ذکر شده است که حوزه نفت و گاز نیازمند ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری است بنابراین طبیعی است که چنین عددی با تکیه بر منابع داخلی تأمین نخواهد شد و قطع به یقین نیاز به سرمایه‌ خارجی در حوزه صنعت نفت، گاز و پتروشیمی است.

نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس در پایان گفت: حضور روسیه، چین و بعضاً هند به منظور توسعه میدان‌های نفتی در چارچوب منافع ملی برای ما مناسب‌تر است.

به گزارش مناقصه‌مزایده، این درحالی است که با توجه به حجم کل نفت ایران، لوک اویل نمی‌تواند برای توسعه همه میدان‌های نفتی ایران سرمایه‌گذاری کند؛ بنابراین تنها روی دو میدان (چنگوله و منصوری) متمرکز شده است.

براساس این گزارش نفت درجای میدان چنگوله به میزان حدود ۳٫۴ میلیارد بشکه و با درجه API حدود ۲۲ برآورد شده است که با اجرای توسعه زودهنگام میدان چنگوله و ارزیابی پتانسیل هیدروکربنی میدان، می‌توان توسعه جامع این میدان نفتی را با هدف حصول تولید روزانه ۶۵ هزار بشکه نفت خام اجرایی کرد.

در خصوص میدان منصوری نیز باید گفت حجم ذخیره درجای نفت این میدان معادل ۳٫۳ میلیارد بشکه برآورد می‌شود. این میدان در استان خوزستان، با طول ۳۹ کیلومتر و عرض ۵ کیلومتر در فاصله ۵۰ کیلومتری از جنوب شرقی اهواز و در حدود ۶۰ کیلومتری شمال خلیج‌فارس مستقر شده است.