دلالان تیتراژ سریال‌‌ها را به مزایده می‌گذارند!

یک نوازنده و خواننده، می‌گوید: تیتراژ را برای مزایده می‌گذارند و به ما می‌گویند خواننده دارید؟ در نهایت از خواننده ۱۰۰ میلیون تومان برای تیتراژ سریال می‌گیرند. به جای اینکه پول بدهند و اثر فاخر تولید کنند از هر کسی به عنوان خواننده پول می‌گیرند و اصلاً به فکر محتوای فرهنگی درست نیستند. به گزارش […]

یک نوازنده و خواننده، می‌گوید: تیتراژ را برای مزایده می‌گذارند و به ما می‌گویند خواننده دارید؟ در نهایت از خواننده ۱۰۰ میلیون تومان برای تیتراژ سریال می‌گیرند. به جای اینکه پول بدهند و اثر فاخر تولید کنند از هر کسی به عنوان خواننده پول می‌گیرند و اصلاً به فکر محتوای فرهنگی درست نیستند. به گزارش ایلنا، ایمان حجت (خواننده، نوازنده، آهنگساز و مدیر استودیو) یکی از فعالان عرصه موسیقی است که سه دهه تجربه فعالیت دارد. او در طول فعالیت خود با خوانندگان پاپ زیادی همکاری داشته و تجربه همکاری با صداوسیما را نیز در چند سریال دارد. خودش می‌گوید: موسیقی را نمی‌توانیم از جامعه حذف کنیم فقط باید بهترین‌‌ها را تولید کنیم تا مردم خود انتخاب کنند.

نحوه برخورد با موسیقی و موزیسین‌ها

من در سال ۱۳۷۷ تمامی موسیقی‌هایی که برای سریال‌‌ها و برنامه‌های تلویزیونی می‌ساختم برای تک‌تک اعضاء از جمله شاعر، نوازنده و خواننده، از تهیه‌کننده‌ها دستمزد دریافت می‌کردم در صورتی که امروزه از دفترهای دلالی با ما تماس می‌گیرند و می‌گویند یک سریال داریم که فقط اسم دو بازیگر را می‌گویند. تیتراژ را برای مزایده می‌گذارند و به ما می‌گویند خواننده دارید؟ در نهایت از خواننده ۱۰۰ میلیون تومان برای تیتراژ سریال می‌گیرند. به جای اینکه پول بدهند و اثر فاخر تولید کنند از هر کسی به عنوان خواننده پول می‌گیرند و اصلاً به فکر محتوای فرهنگی درست نیستند. متأسفانه پول می‌گیرند و اجازه می‌دهند هر کسی بخواند. محتوای برخی سریال‌ها هم صفر است زیرا از بازیگران هم پول می‌گیرند.

مثلث همکاری خواننده، آهنگساز و شاعر

من صددرصد موافق همکاری خواننده، آهنگساز و شاعر هستم تا اثر ماندگاری تولید شود. هر کس باید در جایگاه خودش فعالیت کند تا این مثلث درست شکل بگیرد. البته استثناء هم وجود دارد. بعضی خواننده‌ها می‌توانند آهنگسازی کنند یا بعضی از آهنگسازان هم می‌توانند، بخوانند. من خودم را خواننده نمی‌دانم ولی یک‌سری موضوعات که دغدغه من هستند را خودم بهتر می‌توانم ارائه دهم. من به عنوان یک آهنگساز و تنظیم‌کننده با بسیاری از خواننده‌ها همکاری می‌کنم. با ترانه‌سرا‌ها در ارتباط هستم ولی نگاهم این طور است که یک سبکی که مدنظر خودم است را بهتر می‌توانم ارائه دهم. از همین توانایی خواندن کمک گرفتم که بعضی کار‌ها را با احساس خودم ارائه دهم. حالا اینکه چقدر مخاطب دوست داشته باشد، واقعاً برایم مهم نبوده بلکه مهم این است که ایده‌هایم در موسیقی را ارائه دهم. از دو سال پیش تصمیم گرفتم بخشی از زمانم را برای تولید موسیقی که خودم دوست دارم، بگذارم. برنامه این است که یک‌سری قطعاتی که خودم می‌خوانم را با موسیقی متفاوت ارائه دهم. از زمانی که به مکان جدید استودیو نقل‌مکان کردم هزینه زیادی را برای ادوات نادر و کمیاب میکس و مسترینگ صرف کردم زیرا قصد دارم بیشتر از دهه ۸۰ و ۹۰ فعالیتم را گسترده‌تر کنم. ایده‌های جدیدی برای این کار دارم و براساس تجربه‌هایی که دارم می‌خواهم دریچه جدیدی را به روی این حوزه باز کنم در نتیجه قرار است در این حوزه بهترین‌‌ها را رقم بزنیم.

فعالیت در عرصه استودیو و صدا

سال ۱۳۸۱ به‌طور رسمی استودیویی را به صورت مجزا راه‌اندازی کردم و سال ۱۳۸۵ مجوز دائمی آن را گرفتم و شروع به کار کردم. دهه۸۰ بیشتر درگیر میکس و مسترینگ آلبوم خواننده‌های مختلف بودم و دغدغه صدا جزء فعالیت‌های اصلی من شد و فعالیت اول و دوم من که نوازندگی و آهنگسازی بود و علاقه اصلی من بودند به حاشیه رفت زیرا واقعاً وقتی برای من نمی‌ماند که سراغ آهنگسازی و نوازندگی بروم. با این وجود فعالیتم را در حوزه آهنگ‌سازی پیش می‌بردم. اواسط دهه۸۰ اکثر آلبوم‌های موفق ستارگان موسیقی پاپ همه از تولیدات استودیوی من بودند. مانند آلبوم «رگ خواب» محسن یگانه، چندین آلبوم رضا صادقی، احسان خواجه امیری و تعدادی از کارهای حمید عسگری، شهرام شکوهی، مهدی یراحی، خشایار اعتمادی، شهرام عیوضی و بسیاری از خواننده‌های دیگر. در کنار آن برای خواننده‌های مختلف آهنگسازی می‌کردم. دو سال پیش موقعیت مکانی استودیو را تغییر دادم و از آن زمان تصمیم گرفتم هر کاری را قبول نکنم و سعی کردم وقتم را آزاد بگذارم تا به کارهای آهنگسازی و نوازندگی خودم برسم. تصمیم گرفتم آثاری بسازم که خلأ آن در بازار احساس می‌شود. امروزه از سمپل‌‌ها و موسیقی‌های آماده بسیار استفاده می‌شود. اکثر موسیقی‌هایی که می‌شنویم از این سمپل‌‌ها استفاده می‌کنند. این موسیقی‌‌ها از قبل ساخته شده‌اند و بیشتر ملودی‌‌ها مانند هم است و خلقی در آن دیده نمی‌شود و کپی‌کاری است.