فقر فرهنگ به نام روشن فکری!

محمدرضا عیوضی

فرهنگ و اخلاق در عصر ارتباطات ایران در حال تجربه معنای متفاوتی از آزاد اندیشی است!

آزاد اندیشی و حق انتخاب تنها سرفصل های روشنفکری قشر خاصی از نسل جدید را تشکیل می دهد آن هم بدون حضور احترام به همنوع و البته اخلاق متقابل.

اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و مجازی به عنوان جزو اصلی زندگی هر نوجوان و جوان با خود یک الگوی فرهنگی، رفتاری و منطق خاصی را دارد که همه کاربران درنهایت مجبور به رعایت آنها هستند.

اغلب ما نسل جدیدی ها با عضویت در شبکه های مجازی برای جا نماندن از قافله تکنولوژی، روزانه صدها پیام دریافت می کنیم که درصد بالایی از آنها فاقد نکته ای مفید و کاربردی برای بهتر شدن روند زندگی مان باشند. با این حال پدیده ای که در این پیام ها به وفور دیده می شود، جوک هایی است که اغلب با خطاب قراردادن قومیت و اشخاص خاصی آغاز می شود.

خنده های مجازی اما به جوک ها و شوخی های قومیتی خلاصه نمی شود و حقیقت تلخ دیگری در این مورد وجود دارد و آن چیزی نیست جز جوک های جنسی یا به قولی شوخی های ۱۸+!

باید توجه داشت علاوه براینکه فضای مجازی منجر به ارسال هرچه ساده تر جوک ها و طنزهای مختلف بین کاربران شده است، در بعضی موارد نیز یک سری کج روی‌های اخلاقی را با خود به همراه داشته است.

شوخی های قبیله ای و دشمنی درونی که بین قومیت های مختلف ایجاد می شود تنها در جوک ها و پیام های هر روزه پنهان نمی ماند. واقعیتی که از دل این جوک ها بیرون می آید به بطن جامعه هم سرایت می کند. در ظاهر به هم لبخند می زنیم اما حس کینه پنهانی را پروش می دهیم و در نهایت این احسای به تخلیه رفتاری منجر خواهد شد.

راه و روش دیگران برایمان احمقانه است و برای همین حق خودمان می دانیم که به روش خودمان اظهار نظر کنیم و جولان بدهیم،بدون هیچ رودربایستی نظر می دهیم و با بدترین تشبیه ها، نظر خودمان را القا می کنیم.

با همه این تفاسیر باید در زمینه فضای مجازی و کاربرد آن بین اقشار مختلف جامعه فرهنگ سازی شود تا حتی در شوخی‌ها و جوک های ارسالی از توهین به شخصیت دیگران و رواج رفتارها و جملات غیر اخلاقی و تمسخر جلوگیری به عمل آید.

در انتها باید جامعه‌ای را متصور باشیم که تحت تاثیر این قبیل فضاهای مجازی ، اینترنتی و شبکه‌های اطلاعاتی به دنبال استفاده صحیح از آن‌ها به سمت توسعه و کسب علم پیش می‌رود و یا جامعه‌ای که به دلیل عدم آگاهی‌های لازم درست این وسایل، رو به زوال و نابودی گذاشته و در انبوهی از ضدارزش‌ها و مباحث غیراخلاقی غوطه‌ور می‌شود؟!