رمزگشایی از اتصال کهکشان‌ها با کشف ماده گمشده!

توسط دو گروه از محققان رمزگشایی از اتصال کهکشان‌ها با کشف ماده گمشده! دو گروه از محققان در انگلیس و فرانسه به‌طور جداگانه ماده گمشده‌ای را کشف کرده‌اند که کهکشان‌ها را به‌هم متصل می‌کند. به گزارش مهر به نقل از پاپیولار مکانیک، یکی از بهترین راه‌های مطالعه جهان، خلق نمونه‌ای از آن داخل رایانه و […]

توسط دو گروه از محققان

رمزگشایی از اتصال کهکشان‌ها با کشف ماده گمشده!

دو گروه از محققان در انگلیس و فرانسه به‌طور جداگانه ماده گمشده‌ای را کشف کرده‌اند که کهکشان‌ها را به‌هم متصل می‌کند.

به گزارش مهر به نقل از پاپیولار مکانیک، یکی از بهترین راه‌های مطالعه جهان، خلق نمونه‌ای از آن داخل رایانه و مطالعه آن به صورت شبیه‌سازی است.

به عنوان مثال ماده تاریک با مطالعه شبیه‌سازی‌ها کشف شد. در همین راستا این شبیه‌سازی‌ها پیش‌بینی کرده‌اند تمام کهکشان‌های جهان باید به رشته‌های بلندی متصل باشند که از یک ماده معمولی ساخته‌اند. البته این ماده تاکنون رصد نشده است.

اکنون دو گروه جداگانه از محققان دانشگاه کالج لندن و مؤسسه آستروفیزیک در اورسی فرانسه، توانسته‌اند این رشته‌ها را رصد و ثابت کنند شبیه‌سازی‌های جهان درست هستند.

اکنون سال‌هاست که دانشمندان طبق شبیه‌سازی‌های متعدد وجود رشته‌های بلند از بریون را در جهان پیش‌بینی می‌کنند که بین کهکشان‌ها وجود دارند و آنها را به‌هم متصل می‌کند.

بریون یک ماده «ساب اتومیک» ترکیبی است که از ۳ کوارک ساخته شده است. باریون به خانواده ذرات هادرون تعلق دارد.

به همین دلیل این رشته‌ها اهمیت خاصی دارند. اگر رشته‌ها وجود نداشته باشند یا اندازه آنها کوچک‌تر یا بزرگ‌تر از میزان پیش‌بینی شده باشد، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که نظریه‌ها اشتباه هستند.

اما مشکل اینجاست که رشته‌ها چنان دور از هم و چنان سرد هستند که نمی‌توان با تلسکوپ آنها را مشاهده کرد.

دو گروه از محققان به‌طور جداگانه راه‌حل هوشمندانه‌ای ارایه کردند. آنها به جای مطالعه فضای میان دو کهکشان سعی کردند همزمان فضای بین همه جفت‌های کهکشان در جهان را مطالعه کنند.

برای این منظور آنها صد‌ها هزار عکس از جفت‌های کهکشانی را از ماهواره پلانک بررسی کردند.

با این روش آنها سیگنال‌های ضعیف رشته‌های کهکشانی را قدرت بخشیدند تا قابل ردیابی شوند.

 

با توجه به این سیگنال‌ها نه تنها در جهان ذرات بریون وجود دارد بلکه طبق پیش‌بینی نظریه تعداد آنها به حدی است که به یکدیگر متصل می‌شوند و رشته‌ها را تشکیل می‌دهند. اما نمی‌توان با تلسکوپ‌های معمولی آن را مشاهده کرد.