نفت همچنان کلید اقتصاد بین‌الملل نفت همچنان یکی از کالاهایی است که شاکله اقتصاد بین‌الملل را به خود اختصاص داده به‌گونه‌ای که روزی نیست که خبری از نوسانات قیمت نفت منتشر نشود و تأثیر این روند بر اقتصاد کشور‌ها و اقتصاد جهانی مورد توجه کارشناسان و ناظران اقتصادی و سیاسی و حتی امنیتی قرار نگیرد. […]
نفت همچنان کلید اقتصاد بین‌الملل
نفت همچنان یکی از کالاهایی است که شاکله اقتصاد بین‌الملل را به خود اختصاص داده به‌گونه‌ای که روزی نیست که خبری از نوسانات قیمت نفت منتشر نشود و تأثیر این روند بر اقتصاد کشور‌ها و اقتصاد جهانی مورد توجه کارشناسان و ناظران اقتصادی و سیاسی و حتی امنیتی قرار نگیرد.
تجاوز موشکی آمریکا، انگلیس و فرانسه به سوریه در حالی صورت گرفت که یکی از پیامدهای آن تأثیر بر قیمت نفت بود. به عنوان مثال قیمت نفت آمریکا افزایش یافت و به ۶۷٫۰۱۰دلار رسید.
قیمت آتی نفت خام برنت نسبت به قیمت بسته شده با افزایشی ۱۹ سنتی (۰٫۳ درصد) ۷۲٫۲۵ دلار در بازار معامله شد. لازم به ذکر است که قیمت نفت برنت و وست تگزاس اینترمدیت به بالا‌ترین حد خود از اواخر سال ۲۰۱۴ میلادی تا کنون رسید.
این نوسانات در حالی بازار نفت را فرا گرفته که آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد: افزایش ناآرامی‌ها در خاورمیانه به به‌خصوص در سوریه ممکن است، از افزایش پایدار قیمت نفت جلوگیری کند. آژانس بین‌المللی انرژی در آخرین گزارش ماهانه خود اعلام کرد: ناآرامی سیاسی در خاورمیانه شدت یافته و معلوم نیست که آیا افزایش اخیر قیمت‌های نفت پایدار است و در صورت پایدار بودن چه تأثیری بر عرضه و تقاضا خواهد گذاشت.
نکته دیگر همزمان با نوسانات قیمت نفت گزارش‌های منتشره درباره وضعیت ذخایر نفت و گاز کشور‌ها است. بانک جهانی در جدید‌ترین گزارش خود موسوم به «ثروت در حال تغییر ملت‌ها» پیش‌بینی کرده است ذخایر نفتی ایران ۱۵۵ سال دیگر دوام بیاورد.
برآوردهای این نهاد بین‌المللی نشان می‌دهد میان کشورهای بزرگ نفتی، ذخایر نفتی ونزوئلا دیرتر از همه به پایان می‌رسد. پیش‌بینی شده است ۳۴۵ سال دیگر ذخایر نفت این کشور به اتمام برسد. پس از ونزوئلا، لیبی قرار دارد و ۲۷۵ سال طول خواهد کشید تا ذخایر نفت لیبی به پایان برسد. براساس این گزارش ایران پس از ونزوئلا و لیبی در رتبه سوم از نظر میزان پایداری ذخایر نفتی خود میان کشورهای بزرگ نفتی قرار دارد. پس از ایران کانادا قرار دارد و پیش‌بینی شده است ذخایر نفتی این کشور نیز ۱۳۰ سال طول بکشد.
این گزارش طول عمر ذخایر نفتی عراق را ۱۱۰ سال، کویت ۹۸ سال، امارات ۹۷ سال، عربستان ۸۰ سال، قطر ۴۹ سال، نیجریه ۴۸ سال و الجزایر را ۴۰ سال پیش‌بینی کرده است.
میزان طول عمر ذخایر نفتی در برخی کشورهای کوچک تولیدکننده نفت نیز در این گزارش ذکر شده است. براساس این گزارش ذخایر نفتی سوریه ۲۶۰ سال، اسلواکی ۱۷۰ سال، تاجیکستان ۱۵۸ سال، اردن ۱۳۵ سال و همچنین قزقیزستان ۱۱۳ سال دوام می‌آورد.
این اعداد و ارقام در حالی منتشر شده که بانک جهانی اعلام کرد: به استثنای برخی پروژههای گازی در کشورهای فقیر، پس از سال ۲۰۱۹ میلادی دیگر پروژههای نفت و گاز را تأمین مالی نخواهد کرد.
با توجه به این ۳ مؤلفه یعنی تأثیرات تحولات منطقه بر بهای نفت که می‌تواند ناگهان افت شدید قیمت را رقم زند و نیز محدود بودن سال‌های برخورداری کشور از نفت و نیز تصمیمات بانک جهانی مبنی بر عدم حمایت از توسعه منابع نفت و گاز کشور‌ها می‌توان دریافت که ضرورت کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی شدت بیش‌تری گرفته و کشوری می‌تواند در اقتصاد آینده موفق باشد که این وابستگی به درآمدهای نفتی را محقق سازد که قطعاً جمهوری اسلامی از این امر استثنا نیست.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.