هوچی‌گری بزرگان اقتصاد

پریسا غفوری

کشورهای آمریکا، فرانسه، آلمان، انگلیس، ژاپن، ایتالیا و کانادا اعضای گروه ۷ را تشکیل می‌دهند که این روز‌ها گرد هم آمدند. نکته قابل توجه مسایل مطرح در اجلاس و بیانیه پایانی آن است که حقایقی ورای ادعای آنها مبنی بر تلاش برای حل بحران‌های اقتصادی جهان را تشکیل می‌دهد.

نشست گروه ۷ در حالی برگزار شد که وزرای خارجه گروه ۷ در پایان نشست خود در کانادا در بیانیه‌ای اعلام کردند که در ارتباط با محکومیت استفاده از سلاح شیمیایی توسط سوریه، نفوذ روسیه و همچنین فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده ایران در منطقه متحد و یکپارچه هستند. گروه ۷ در بیانیه خود آورده است؛ ما استفاده مکرر از سلاح شیمیایی توسط دولت سوریه و همچنین داعش که توسط سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی تأیید شده است را محکوم می‌کنیم. گروه ۷ در بیانیه خود همچنین از حملات آمریکا، فرانسه و انگلیس علیه سوریه که به بهانه حمله ادعایی شیمیایی صورت گرفت حمایت کرد.

وزرای خارجه ۷ کشور صنعتی همچنین حملات ارتش سوریه به تروریست‌ها در غوطه‌ شرقی که به گفته آنها مورد حمایت ایران و روسیه است را نیز محکوم کرده‌اند. در ادامه این بیانیه کاملاً جانبدارانه آمده است؛ درباره ایران ما فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده این کشور در منطقه به ویژه حمایت از اقدامات نظامی بازیگران غیردولتی در یمن و دیگر مناطق را محکوم می‌کنیم. در پایان این بیانیه آمده؛ گروه ۷ به تضمین برنامه هسته‌ای منحصراً صلح آمیز ایران مطابق با برنامه جامع اقدام مشترک متعهد است اما همزمان نگران آزمایش‌های موشکی بالستیک ایران که باعث افزایش بی‌ثباتی در منطقه می‌شود نیز است.

حال این سؤال مطرح می‌شود که چرا گروه ۷ چنین مواضعی را مطرح ساخته و چه اهدافی را در ورای آن دنبال می‌کند؟ بررسی اساسنامه گروه ۷ نشان می‌دهد که هدف از تشکیل آن بررسی ابعاد اقتصاد جهانی و تلاش برای کمک به اقتصاد بین‌الملل بوده است. به عبارتی گروه ۷ که قبلاً با حضور روسیه گروه ۸ بوده مانند گروه ۲۰ برگرفته از اقتصادهای برتر جهانی برای حل بحران‌های اقتصاد بین‌الملل. بررسی کارنامه گروه ۷ نشان می‌دهد که بسیاری از این کشور‌ها در کنار چالش‌های درونی اقتصادی در صحنه جهانی نیز نتوانسته‌اند دستاورد چندانی داشته باشند و عملاً اعتماد اقتصاد جهانی به آنها کاسته شده است. بر این اساس می‌توان گفت آنها با برجسته‌سازی مسایل حاشیه‌ای مانند سوریه و نقش ایران در منطقه به دنبال انحراف افکار عمومی از این وضعیت بحرانی هستند. این سیاسی‌کاری زمانی آشکارتر می‌شود که آنها از پرداختن به کشتار مردم سوریه به دست تروریست‌‌ها و حامیانشان و جنایات سعودی در یمن خودداری کرده‌اند که خود بیانگر رفتار متناقض و غیراصولی آنان است. به عبارتی دیگر آنچه در نشست گروه ۷ روی داده نه اقدامی برگرفته از قدرت این کشور‌ها بلکه رویکردی منفعت‌طلبانه و فرافکنانه بوده که محور آن را پنهان‌سازی وضعیت نابسامان آنها در اقتصاد درونی و جهانی و نیز اقدامات مغرضانه آنان در صحنه جهانی است. رفتاری که می‌تواند زمینه‌ساز افزایش بی‌اعتمادی جهانی به این گروه یا همان کشورهای اقتصادی جهان شود. چنانکه همزمان با این نشست اعتراض‌‌ها و تظاهرات علیه گروه ۷ و سیاست‌های آن برگزار شد که خود سندی بر عدم اعتماد جهانی به گروه ۷ و سیاست‌های آن است که رفتارهای مغرضانه آمریکا و شرکای غربی آنها در قبال برجام، سوریه، کره شمالی و… بر شدت این بی‌اعتمادی افزوده است.