واگذاری لایه نفتی پارس جنوبی برسر دوراهی مناقصه یا ترک تشریفات

معاون مدیرعامل شرکت نفت اعلام کرد:

واگذاری لایه نفتی پارس جنوبی برسر دوراهی مناقصه یا ترک تشریفات

تأمین منابع مالی؛ شرط اصلی ورود شرکت‌های ایرانی به IPC

معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت در مهندسی و توسعه با بیان این‌که شرکت‌ خارجی جایی که شفاف باشد کاری که خلاف قرارداد باشد انجام نمی‌دهد، گفت: البته اگر جایی خاکستری باشد ممکن است شرکت خارجی بتواند به نفع خودش قدم‌بردارد.

غلامرضامنوچهری در خصوص امضای ۳ قرارداد نفتی در سال جاری گفت: این‌که کدام میادین امضا خواهند شد؟ نمی‌توان دقیق اظهارنظر کرد مثلا این‌که در رابطه با آزادگان، لایه نفتی پارس‌جنوبی و فرزادB نمی‌توان گفت کدام یک روند مذاکرات بهتر پیش خواهد رفت.

به گزارش فارس، او ادامه داد: ما به صورت موازی هم با شرکت‌های خارجی و هم با شرکت‌های ایرانی مذاکره می‌کنیم. طبق مصوبه جدید دولت ما می‌توانیم شرکت‌های ایرانی را به عنوان طرف اصلی قرارداد انتخاب کنیم. بنابراین حالا که شرکت‌های ایرانی به میان آمدند امیدواریم تعداد قرارداد‌ها تا پایان سال براساس IPC از ۳ قرارداد هم بیش‌تر شود. اما الان قطعاً نمی‌توانم بگویم چه خواهد شد.

منوچهری گفت: مذاکره با شرکت‌های داخلی از میان همان ۸ شرکتی که پیش از این صلاحیت آن‌ها تأیید شد خواهد بود که مذاکره با آن‌ها را شروع کردیم و سرعت خواهد یافت. طبعاً این شرکت‌ها باید شرکای خارجی‌شان را به ما معرفی کنند. این‌ها می‌توانند وارد قرارداد شوند و بعد شرکای خارجی را بیاورند.

خارجی‌‌ها هم ممکن است اول شریک خود را انتخاب کنند و قرارداد ببندند یا اول قرارداد ببندند و بعد به دنبال انتخاب شریک ایرانی بروند. این ۳ میدانی که نام بردید یعنی آزادگان، لایه نفتی پارس جنوبی و فرزادB هم از جمله اولویت‌های ما است.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا برای لایه نفتی با مرسک و فرزاد با هندی‌‌ها قرارداد بسته می‌شودف پاسخ داد: برای فرزاد با هندی‌‌ها قرارداد بسته می‌شود، چون قبلاً هم قراردادی وجود داشته است. البته هنوز قطعی نشده است. چون می‌دانید که گاز این میدان هم ترش است، هم فشار مخزن بالا است و هم میزان میعانات آن کم است.

منوچهری بیان کرد: الان بحث تطبیق اقتصادی بودن توسعه این میدان با این مدل قراردادی، بین ما و هندی‌‌ها در جریان است. در جلسه‌ای که اخیراً برگزار شد نظرات ما و هندی‌‌ها به هم نزدیک شد اما طرف هندی باز هم قرار است بررسی کند و نتیجه را به ما اعلام کند تا به زودی درباره آن جلساتی داشته باشیم.

وی افزود: درباره لایه نفتی پارس‌جنوبی با شرکت مرسک یک MOU امضا شده است که پایه اولیه قرارداد محسوب می‌شود. اما هنوز تصمیم نگرفته‌ایم که این میدان را به مناقصه بگذاریم یا خارج از مناقصه به صورت ترک تشریفات درباره آن عمل کنیم. چون شرکت مرسک در مناقصه بهره‌برداری از لایه نفتی پارس‌جنوبی در بخش قطری میدان شکست خورد و توتال جای آن را گرفت، مرسک اشتیاق زیادی برای به‌کار گرفتن این ظرفیت کاری دارد و این می‌تواند برای ما یک امتیاز محسوب شود.

این مقام مسؤول درباره واگذاری آزادگان بیان کرد: ما غیر از توتال با اینپکس و یکی دو شرکت دیگر هم MOU را مبادله کردیم و قرار است برای این میدان مناقصه برگزار شود. با اینپکس و CNPC قرارداد محرمانگی امضا کردیم و با توتال هم که قبلاً قرارداد محرمانگی امضا شده بود.

منوچهری در خصوص این‌که آیا پیشنهادات دو شرکت ایرانی که خواستار توسعه آزادگان بودند بررسی می‌شود اظهار کرد: غرب کارون خیلی وسیع است و ما در حال بررسی هستیم که با یک خط‌کشی جدید تعداد پیمانکاران در این بخش را زیاد کنیم. البته هر کسی بیاید باید منابع مالی با خود بیاورد. اما با دو شرکتی که گفتید یعنی قرارگاه خاتم‌الانبیا و پرشیا برای پروژه‌های دیگری در حال مذاکره هستیم.

او ادامه داد: اگر این شرکت‌ها بتوانند منابع مالی تأمین کنند شانس ورود به پروژه‌های بزرگ را دارند و محدودیتی نخواهند داشت. احتمال دارد که حتی اولین قرارداد با استفاده از مدل IPC را با شرکت‌های ایرانی نظیر شرکت‌هایی که شما اشاره کردید، امضا کنیم.

منوچهری افزود: شرط اصلی ورود شرکت‌های ایرانی تأمین منابع مالی و پذیرفتن ریسک است. البته حتماً به صندوق توسعه ملی معرفی خواهند شد و ما به آن‌ها از این بابت کمک می‌کنیم. بعضی از این شرکت‌ها برای مذاکره با غربی‌‌ها محدودیت دارند ولی طبعاً برای کار کردن با روسیه و چین و شرکت‌های شرقی محدودیتی ندارند و می‌توانند شرکایی از کشورهای شرقی بیاورند. اما به هر حال منابع مالی سنگینی مورد نیاز است و حتماً باید منابع مالی جدید بیاوریم. چون ارقام این پروژه‌ها در دوره کپکس و سرمایه‌گذاری به تنهایی چند میلیارد دلار است و با احتساب برگشت سرمایه و سود و امثال آن گاهی ممکن است رقم یک پروژه به ۱۰ میلیارد دلار هم برسد.

معاون مدیرعامل شرکت نفت با اشاره به لزوم ورود شرکت‌های خارجی در بازار نفت ایران تصریح کرد: نفع ما و شرکت خارجی به هم گره خورده است. هرچه تولید تجمعی در میدان زیاد شود هر دو سود می‌بریم. سهم ما ۸۰ درصد است و سهم او ۲۰ درصد است. تولید که بالا بروند که سهم بیش‌تر را به او نمی‌دهیم. شرکت خارجی یک رقم کپکس دارد و از نفت تولیدی هم ۱۰ یا ۱۵ درصد را بابت فی‌پربرل برمی‌دارد. اصلاً این حرف درست نیست که تولید بیش‌تر باعث منفعت بیش‌تر او می‌شود. از تولید بیش‌تر ما منفعت بیش‌تر می‌بریم.

وی در ادامه بیان کرد: اما این‌که می‌گویید او ممکن است برنامه‌هایی انجام دهد که کوتاه مدت برود یا امثال آن، همان Join management Committee یا JMC که عده‌ای می‌گویند بد است این‌جا به‌کار می‌آید. چون هر سال باید این برنامه را تصویب کند. یعنی هر سال آن‌ها پیشنهاد می‌آورند که ما می‌خواهیم چند چاه اضافی بزنیم یا روی MDP اصلاحات انجام دهیم یا تزریق آب و گاز انجام دهیم یا هر اقدام دیگر و همه اعضای JMC اعم از ما و آن‌ها باید به توافق برسند. یعنی اگر ما موافقت نکنیم آن‌ها نمی‌توانند تکان بخورند باید تأیید فنی و نظر ما را بگیرد. کار آن کمیته هم فنی است. به علاوه ما از اول در قرارداد MDP او را به تصویب می‌رسانیم. یعنی قرار نیست هرچه او داد ما قبول کنیم. ما MDP پیشنهادی شرکت خارجی را به شورای مخازن و مدیریت اکتشاف و امثال آن می‌دهیم تا تأیید کنند منحنی تولید آن‌ها منطقی هست یا نه. بنابراین این‌گونه نیست که مخزن در اختیار آن‌ها است. ما هر روزی بخواهیم کلید را می‌بندیم و او را بیرون می‌کنیم.

 

منوچهری گفت: اگر ما آن‌ها را با لگد هم پیروی کنیم حداکثر ادعای آن‌ها این خواهد بود که میزانی که در میدان خرج کرده‌اند را به آن‌ها بدهیم. کار دیگری نمی‌تواند بکند. پول او هم این‌جا است. پول ما پیش او نیست. اگر یک شرکت ۴ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند و بعد از دو سال بخواهد برود طبعاً نمی‌تواند چون پولش را نگرفته است. از لحاظ سیاسی هم این به نفع ما است. چون شرکت خارجی یک سرمایه عمده در ایران خوابانده است و به قول معروف گوشت او زیر دندان ما است. مجبور است رفتاری کند که ایران با ثبات باشد و شرکت نفت سرجای خودش باشد.