توهم فراوانی آب را کنار بگذاریم

وزیر نیرو: توهم فراوانی آب را کنار بگذاریم وزیر نیرو با تأکید بر این‌که نظام فعلی تعرفه به نحوی مشوق بدمصرفی است، گفت: نظام فعلی تعرفه‌گذاری آب به ویژه در بزرگ‌ترین مصرف‌کننده آن یعنی بخش کشاورزی به هیچ عنوان با توسعه پایدار مبتنی بر شناسایی ارزش ذاتی آب سازگار نیست. به‌ گزارش مناقصه‌مزایده به نقل […]

وزیر نیرو:

توهم فراوانی آب را کنار بگذاریم

وزیر نیرو با تأکید بر این‌که نظام فعلی تعرفه به نحوی مشوق بدمصرفی است، گفت: نظام فعلی تعرفه‌گذاری آب به ویژه در بزرگ‌ترین مصرف‌کننده آن یعنی بخش کشاورزی به هیچ عنوان با توسعه پایدار مبتنی بر شناسایی ارزش ذاتی آب سازگار نیست.

به‌ گزارش مناقصه‌مزایده به نقل از وزارت نیرو، رضا اردکانیان در نشست تخصصی پیرامون کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی با تأکید بر این‌که وزارت نیرو در عرصه منابع زیست‌محیطی و به ویژه آب و انرژی ۵ هدف اساسی را دنبال می‌کند، عنوان‌کرد: این مجموعه در تلاش برای پایدارسازی منابع آب و انرژی است به تا نیاز نسل امروز و نسل‌های آتی را برآورده کند، کیفیت زندگی هموطنان را با قید پایداری ارتقا داده و تقاضاهای فزاینده ناشی از ضرورت توسعه را برآورده کند.

وزیر نیرو افزود: این وزارتخانه می‌کوشد تخریب‌های گذشته به واسطه اندیشه‌ها، گفتار‌ها و کردارهای نامناسب را جبران و به احیای ظرفیت زیست‌پذیری کشور بپردازد. همچنین بهره‌برداری از منابع زیست‌محیطی را با ارزش‌های اساسی انسانی نظیر عدالت، رعایت اصول اخلاقی، نفی خشونت و فساد پیوند زده و استفاده از منابع آب و انرژی معطوف به تحقق چنین ارزش‌های باشد.

اردکانیان با تأکید بر این‌که تحقق محورهای یادشده با نظام به هم پیوسته اندیشه، گفتار و کردار حاکم بر نظام مدیریت منابع آب و انرژی ایران مرتبط است، ادامه‌داد: بایستی نظام اندیشه‌ای و نظری منسجمی بر رویکرد ما به مدیریت منابع آب و انرژی حاکم باشد.

وی آب و انرژی را کاملاً به هم پیوسته دانست و افزود: هر گونه پایدار‌سازی در این دو منبع به هم وابسته است و این دو منبع به ویژه آب نیازمند رویکرد میان بخشی است. ما باید مسأله آب را به شکلی واحد ببینیم و از تکه‌تکه کردن و سپردن هر تکه به یک دستگاه و بخش و تشدید تقابل میان دستگاه‌ها در مأموریت‌ها اجتناب کنیم. البته این مهم به معنای ادغام دستگاه‌های اجرایی نیست بلکه رویکرد به هم پیوسته‌ای را برای این مسأله ایجاد می‌کند.

وزیر نیرو با تأکید بر این‌که مدیریت توامان عرضه، مصرف و تقاضای آب و انرژی محور اندیشه، گفتار و کردار ماست، اضافه کرد: اینگونه نیست که پس از چندین دهه عادت کردن ما به رویکردهای قبلی که اقتضای شرایط دوره‌های قبلی بوده است با تغییر یک وزیر و چند مدیر این رویکرد‌ها به کلی عوض شود و مسیرهای جدیدی در پیش گرفته شود.

اردکانیان خاطرنشان‌کرد: گرایش به سمت اهداف پنجگانه یاد شده به تولید اندیشه و گفتار و برنامه‌ریزی برای کردار‌ها و اقدامات ضروری نیاز دارد تا رویکرد جدید و اهداف متناسب با آن را به پیش ببرند.

وی هر اندیشه و گفتمانی را دارای مفاهیم محوری برشمرد و افزود: مفهوم سازگاری با کم آبی یکی از بنیادی‌‌ترین مفاهیم دوران جدید در مدیریت منابع آب و انرژی است. به دلیل ارتباطی که این دو منبع در زیر چتر منابع زیست‌محیطی با یکدیگر دارند طبیعتاً هر گونه تربیت صحیحی در مصرف و مدیریت یک منبع بر دیگری نیز تأثیر مستقیم دارد.

وزیر نیرو بیان‌کرد: سازگاری با کم آبی اگر چه در قالب یک کارگروه ملی در هیأت وزیران تشکیل شده و سازوکار بین سازمانی برای هماهنگ کردن دستگاه‌های مرتبط با آب و منابع زیست‌محیط است اما اندیشه‌ها و اقدامات متعدد و متفاوت از آنچه که در گذشته نسبت به آنها اهتمام داشته‌ایم باید سرلوحه کار ما قرار بگیرد که این امر جوهره سازگاری با کم آبی است.

اردکانیان تأکید کرد: سازگاری با کم آبی به این معنا است که بپذیریم کم آبی همزاد تمدن ایران است که باید از این پس توهم فراوانی آب را کنار بگذاریم. در این بین نباید از این مهم غافل شویم که با وجود کم آبی می‌توانیم تمدنی بالنده، توسعه پایدار، تضمین‌کننده امنیت و کیفیت زندگی ایرانیان هم بنا کنیم همان‌گونه که پدران و نسل‌های گذشته این کار را انجام داده‌اند.

وی خاطرنشان کرد: تأمین منابع آب و انرژی جدید را باید دنبال کنیم اما آنچه که اولویت دارد مدیریت مصرف و تقاضای منابع موجود است. ما زمانی موفق خواهیم شد که مسأله منابع زیست‌محیطی و مدیریت را بین سازمان‌های مختلف تقسیم نکنیم و بدون هماهنگی بین سازمانی و بدون هدف مشترک پایدارسازی منابع آب و انرژی عمل نکنیم.

وزیر نیرو یادآور شد: کارگروه ملی سازگاری با کم آبی در اسفندماه سال گذشته شروع به‌کار کرده است و هر چند بنده و همکاران ما در وزارت نیرو به شکل جدی برای موفقیت این کارگروه تلاش خواهیم کرد؛ اما باید بدانیم که این فرایند کند و نسبتاً دراز مدت است. تحولات زیادی در ذهن‌‌ها و نگرش‌ها، تصمیمات اقتصادی، فناوری‌ها، الگوهای رفتاری اجتماعی و فرهنگی و عوامل مؤثر بر اقتصاد سیاسی لازم است تا سازگاری با کم آبی به شکل مطلوبی امکان‌پذیر شود.