بالاتر از قانون؟!

سازی که از کنسرت نواخته شد بالاتر از قانون؟! مسعود طاهری کنسرت، محبوب اکثریت و مغضوب اقلیت. یکی برگزاری کنسرت را شهری و استانی می‌داند و دیگری آن را مسأله‌ای کشوری. یکی کنسرت را باعث هرج و مرج می‌بیند و دیگری لغو کنسرت را باعث ایجاد هرج مرج می‌خواند. یکی برگزاری کنسرت را نیاز جامعه […]

سازی که از کنسرت نواخته شد

بالاتر از قانون؟!

مسعود طاهری

کنسرت، محبوب اکثریت و مغضوب اقلیت. یکی برگزاری کنسرت را شهری و استانی می‌داند و دیگری آن را مسأله‌ای کشوری. یکی کنسرت را باعث هرج و مرج می‌بیند و دیگری لغو کنسرت را باعث ایجاد هرج مرج می‌خواند. یکی برگزاری کنسرت را نیاز جامعه اسلامی امروز نمی‌داند و دیگری برگزاری آن را مانعی برای اجرای احکام اسلامی نمی‌داند. یکی برگزاری کنسرت را مانند آبی به جوی رفته‌ای می‌داند و بازگرداندنش را ممکن نمی‌داند و دیگری هم با صدای بلند از کسانی که علم فقاهت ندارند و حرف پوچ می‌زنند، انتقاد می‌کند.

بحث منطقه‌ای کردن کنسرت این بار خیلی جدی شده است. موضوع از وقتی جدی‌تر شد که امام جمعه مشهد برگزاری کنسرت را در این شهر ابتذال و جسارت به امام هشتم خواند. پس از آن بود که برخی از ائمه جمعه از جمله حجت‌الاسلام «محمودحسینی» امام جمعه سیرجان، حجت‌الاسلام حسن‌رمضان‌پور خطیب جمعه خواف، حجت‌الاسلام «رضاسالاری» امام‌جمعه عنبرآباد و حجت‌الاسلام موسوی امام جمعه رامسر نیز خواستار برگزار نکردن یا محدودیت در برگزاری کنسرت‌های موسیقی در شهرهای خود شده‌اند.

مخالفان؛ برگزاری کنسرت را در وضعیت اقتصادی کشور بهانه‌ای برای این موضوع قرار داده‌اند.

موافقان برگزاری کنسرت در شهرهای کشور نیز جواب مخالفان برگزاری کنسرت را «نص صریح قانون» می‌دانند. جایی که قانون برگزاری کنسرت را در هیچ شهر و استان کشور به شرط داشتن مجوز ممنوع نمی‌داند. «سیدرضا اکرمی» رییس شورای فرهنگی نهاد ریاست‌جمهوری در واکنش به سخنان اخیر آیت‌ا… علم‌الهدی مبنی بر محدودیت و ممنوعیت برگزاری کنسرت در مشهد گفته است: «اگر قرار بر رعایت قانون و مفاد تعیین‌شده در مجوز صادرشده باشد، برگزاری کنسرت در شهرهای مذهبی اشکالی ندارد».

حسن روحانی، رییس‌جمهور کشورمان نیز در مراسم دیدار با جامعه پزشکی کشور با انتقاد صریح از عدم برگزاری کنسرت در مشهد آن را نقض صریح قانون دانست و گفت، افتخار ما این است که کشورمان کشور قانون است و امام (ره) بار‌ها بر این‌که حکومت اسلام و جمهوری اسلامی حکومت قانون است؛ تأکید کردند، چرا که اگر قانون زیر پا رود سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. اما مهم‌ترین سخنان رییس‌جمهور به عنوان فرد دوم مملکت جایی بود که از تریبون به دست‌هایی انتقاد کرد که برای خود مجلس قانون‌گذاری می‌گذارند و قانون مجلس شورای اسلامی را قبول ندارند. وی گفت که «یک جا می‌خواهد کنسرتی برگزار شود مجلس قانون‌گذاری شکل می‌گیرد در حالی که ما مجلس شورای اسلامی داریم و هر کسی که صبح بیدار می‌شود و یک تریبون پیدا می‌کند نمی‌تواند قانون‌گذاری کند، و وزیر نیز نباید تبعیت کند چرا که وزیر باید تابع قانون باشد.»

حال مسأله‌ای که مغفول مانده این است که چگونه عده‌ای محدود به خود اجازه می‌دهند تا خود را فراقانون بدانند و به قول رییس‌جمهور مجلس قانون‌گذاری بگذارند؟ مگر همین قوانین نیست که بار‌ها مورد تأکید بزرگان نظام قرار گرفته است؟

در این شکی نیست که قانون فصل‌الخطاب همه است و اگر قرار است قانونی وضع شود باید از طریق مجلس اقدام شود و مراحل خود را در شورای نگهبان طی کند و در نهایت رییس‌جمهور آن را ابلاغ کند تا عملی شود.

در واقع اگر قرار باشد هر کسی به خودش حق بدهد موضوعی را که به هر دلیلی قبول ندارد یا سلیقه دیگری درباره‌ آن دارد، از مجاری غیرقانونی لغو کند یا مانع اجرایش شود، این احتمال پیش می‌آید که در حوزه‌های دیگر، افراد دیگری هم به خودشان چنین حقی بدهند.

امیدداریم، موضوع برگزاری کنسرت درسی باشد برای مسؤولان تا بدانند هر چه قدر هم سخت باشد باید فقط از قانون تبعیت کنند والا کوچک پنداشتن موضوعی ناچیز باعث همه‌گیر شدن آن می‌شود و آن وقت است که پل‌ها یکی یکی خراب می‌شوند.