مجتبی قدیری قطعاً در هر کشوری کارآفرینان مورد توجه دولت‌‌ها هستند و به هر نوعی از آنها حمایت می‌شود. حالا اگر در کشور مشکلات اقتصادی انبوه و نرخ بیکاری دو رقمی باشد، قطعاً باید کارآفرین را دو چندان مورد لطف و مرحمت قرارداد. اما گویا در این مرز و بوم برخی افراد و مسؤولان […]
مجتبی قدیری
قطعاً در هر کشوری کارآفرینان مورد توجه دولت‌‌ها هستند و به هر نوعی از آنها حمایت می‌شود. حالا اگر در کشور مشکلات اقتصادی انبوه و نرخ بیکاری دو رقمی باشد، قطعاً باید کارآفرین را دو چندان مورد لطف و مرحمت قرارداد. اما گویا در این مرز و بوم برخی افراد و مسؤولان نه تنها با کارآفرینان میانه خوبی ندارند بلکه آنها را مانع جدی توسعه کشور می‌دانند و از نظر آنها کار‌آفرینی یعنی یک کسب و کار قدیمی و ساده که فقط با سرمایه زیاد واحد بزرگی را راه‌اندازی نماید که به جای ۱۰ نفر ۲۰ نفر در آن مشغول به‌کار شوند و چنانچه شما با کم‌ترین سرمایه و استفاده از تکنولوژی‌های روز و بهره بردن از سیستم‌های مدیریتی جدید بتوانید کسب‌و کاری جدید راه بیندازید نه تنها کارآفرین محسوب نمی‌شوید بلکه شاید به عنوان اخلالگر اقتصادی به محاکم قضایی نیز معرفی شوید.
شاید همین امر باعث شده تا استارت‌آپ‌‌ها در این مرز و بوم ناشناخته بمانند و بسیاری از طرح‌ها و ایده‌های این عزیزان مثل پایان‌نامه‌های دانشجویی در قفسه‌های کتابخانه‌ها خاک بخورند.
آن دسته از کارآفرینان هم که با زحمت و سرمایه خود کسب‌و کاری راه انداختند را چوب تکفیر بزنیم. برای این ادعای خود می‌توان به کسبوکارهای پاگرفته در بستر اینترنت اشاره کرد؛ این روز‌ها هر کسب‌و کاری در این بستر به راه می‌افتد، چندین مخالف سرسخت پیدا می‌کند و تمام مشکلات بخش‌های دیگر را به آنها نسبت می‌دهند که چنین و چنان است. مثلاً در خصوص فروشگاه‌های اینترنتی این ادعا وجود دارد که بیش‌ترین حجم کالای قاچاق از طریق فروشگاه‌های اینترنتی و بستر اینترنت به فروش می‌رسد و یا اسنپ و تپ۳۰ که یک شیوه حمل‌و نقل مسافری درون شهری هستند را متهم می‌کنیم که صحت و سلامت رانندگان این شیوه حمل و نقل تأیید نشده است و رانندگان این کسب و کار جدید ممکن است، خلافکار و زورگیر باشند. در حالی‌که هنوز یک نمونه از این دست پرونده‌ها در هیچ محکمه قضایی یا نیروی انتظامی باز نشده است.
این پیش‌داوری‌ها از سوی مسؤولان اتحادیه تاکسیرانی و اتحادیه آژانس‌های…. واقعاً برای چیست؟
این‌که این افراد باید مجوز بگیرند و هزاران اما و اگر دیگر که در سر راه این عزیزان قرار می‌گیرد به راستی همان عدم حمایت از کارآفرینان و کسب و کارهای نوین نیست که مسؤولان وعده حمایت از آنها را داده‌اند.
قطعاً به راحتی می‌توان گفت که بهترین مرکز برای اظهار نظر در این خصوص، خود شهروندان هستند که با افزایش استفاده و خرید از این کسب و کارهای نوین، مهر تأیید بر آن می‌زنند و به قولی اقدام به تبلیغات برای این کسب‌وکار‌ها می‌کنند. مثلاً تا همین یکی دو سال گذشته برای خرید و فروش «نیازمندی‌های همشهری» از سوی مردم توصیه می‌شد که شما به راحتی می‌توانید کالا یا خدمات مورد نیاز خود را در آن بخرید یا بفروشید. اما حالا سایت‌هایی مثل دیوار، شیپور و… نه تنها جای نیازمندی‌های همشهری را گرفته‌اند و شما هزینه‌ای برای درج آگهی خود پرداخت نمی‌کنید، بلکه از امکانات بیش‌تر این سایت‌ها که می‌تواند عکس و توضیحات بیش‌تر در خصوص کالا یا خدمات بارگذاری نماید تا اطلاعات کامل‌تری در اختیار بازدیدکنندگان قرار گیرد، نیز بدون مشکل زمان، مکان و دسترسی بهره می‌برید. حال باید پرسید این کسب و کار نوین، با این قابلیت تهدید است؟ یا فرصتی که ما باید آن را بهینه‌تر نماییم؟
متأسفانه کسب‌و کارهای سنتی برای ورود به بازارهای نوین آماده نیستند و نمی‌توانند پاسخ‌گوی نیاز روز مردم باشند. شاید همین ترس از بین رفتن یا کاهش سهم‌شان از بازار‌ها باعث شده تا به جای پذیرش کسبوکارهای نوین با آنها در تضاد و جنگ باشند.
لذا باید گفت چه بخواهیم، چه نخواهیم جهان وارد عصر دیگری شده است؛ در این دوره مشاغل تغییر ماهیت می‌دهند؛ دوران گذار از صنعت به دانش و فناوری. در این دوره استارت‌آپ‌‌ها با یک ایده خلاقانه ظهور کرده‌اند تا مسیری را برای میلیاردر شدن خالق ایده، طی کنند.
لذا نمی‌توان با ادعای فروش کالای قاچاق، نداشتن امنیت و برچسب‌های این‌چنینی جلوی این سونامی نوآوری در کسب و کار را گرفت! چرا که حداقل چند سالی است که از تأسیس و تشکیل پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات همان «فتا» می‌گذرد که وظیفه اصلی‌اش تأمین امنیت فضای سایبر است، امنیتی که باید جزء‌جزء این فضای بی‌نهایت داشته باشد. لذا یک کسب و کار ساده که به راحتی از سوی این پلیس تخصصی قابل شناسایی و ردیابی است، نمی‌تواند خارج از چارچوب قوانین و قواعد تعریف شده فعالیت نماید.
لذا با وجود پلیس فتا نیاز نیست کسبوکارهای سنتی نگران تأمین امنیت مشتریان کسبوکارهای نوین در فضای سایبر باشند.
در پایان باید گفت کارآفرین بد نداریم، این تفکر سنتی ماست که برچسب کارآفرین بد تولید کرده است و آن را به استارت‌آپ‌‌ها نسبت می‌دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.