مجتبی قدیری – این روز‌ها دوران فضای مجازی است، فضای بی‌نهایتی که با استفاده از آن می‌توان بسیاری از امور و کار‌ها را به راحتی و با حداقل هزینه انجام داد. فضایی که قابلیت کنترل و نظارت آن به مراتب از فضای حقیقی بسیار بیش‌تر و بهتر می‌باشد. اما متأسفانه استفاده و برداشت ما از فضای […]
مجتبی قدیری – این روز‌ها دوران فضای مجازی است، فضای بی‌نهایتی که با استفاده از آن می‌توان بسیاری از امور و کار‌ها را به راحتی و با حداقل هزینه انجام داد. فضایی که قابلیت کنترل و نظارت آن به مراتب از فضای حقیقی بسیار بیش‌تر و بهتر می‌باشد. اما متأسفانه استفاده و برداشت ما از فضای مجازی بسیار ناچیز است و نشان این ادعا همان بحث دولت الکترونیک می‌باشد که سال‌ها در بوق و کرنا شده اما جز چند دفتر خدمات الکترونیک شهر، دولت، پلیس +۱۰ چیز بیش‌تری را شاهد نیستیم که برای انجام امور اداری باید دوباره سفر درون‌شهری داشته باشیم، هزینه کنیم و سرآخر در این دفاتر بشنویم که سیستم قطع است. منتظر بمانید تا وصل شود!
این‌که در این میان چه کسانی مقصر هستند؟ و چه کسانی سنگ‌اندازی کرده‌اند؟ تا دولت الکترونیک به معنای واقعی شکل نگیرد؟ رویکرد سخنان ما نیست.
رویکرد سخنان ما این است که حتی برخی مدیران دولتی و فعالان اقتصادی بخش خصوصی که توان استفاده از این فضا را ندارند در این خصوص سنگ‌اندازی می‌کنند و تلاش دارند جلوی پیشرفت سونامی‌وار کسب و کارهای اینترنتی را بگیرند و از تهدیدهای ناشناخته این فضا سخن به میان می‌آورند!
به راستی امسال که «سال اقتصاد مقاومتی – تولید و اشتغال» می‌باشد، هنوز هم می‌خواهیم تولید و اشتغال را در فضای حقیقی پیگیری کنیم و از قابلیت‌های این فضا غافل شویم. تولیداتی که سرمایه اندک می‌خواهد و سود فراوان دارد و بازاری به وسعت جهانی در پشت آن است.
به راستی جای چند اپلیکیشن موبایل پایه در این فضا خالی است که ساخت و طراحی آن می‌تواند نه تنها مشاغل جدید ایجاد کند، بلکه فرصت‌های سوء‌استفاده را از کسب‌وکارهای سنتی که نظارتی را بر روی خود نمی‌بینند، بگیرد. اپلیکیشن‌هایی برای مثلاً دفاتر اسناد رسمی که در سند زدن نقل و انتقالات هنوز قیمت‌های مصوب اعلام شده را رعایت نمی‌کنند و هر چه می‌خواهند از مشتریان کم اطلاع خود دریافت می‌کنند! اپلیکیشن‌هایی که نه تنها با وارد کردن چند عدد ساده هزینه سند زدن را اعلام کند و حتی فرد در صورت تخلف دفاتر، آن را گزارش نماید تا کار سخت بازرسی بر تخلفات راحت‌تر شود.
اپلیکیشن‌های موبایل پایه‌ای که برای آموزش فرزندان در مدارس از آن استفاده شود و وضعیت درسی روزانه فرزندمان را متوجه شویم. اپلیکیشن دریافت خلافی خودرو، پرداخت عوارض شهرداری و هزاران اپی (APP)که می‌توان نام برد و ساخت تا ابعاد چهارگانه دولت الکترونیک دولت با شهروند، دولت با بازار، دولت با دولت و درون دولت را کامل نمود.
ساده‌سازی نحوه ارایه خدمات به شهروندان و تسهیل دسترسی به آنها یکی از اصول و زیربناهای دولت الکترونیک بود که اپلیکیشن‌های موبایل پایه می‌توانند انجام دهند و نتیجه آن بهبود کارآیی و اثربخشی دولت از طریق حذف لایه‌ها و سطوح مدیریتی است و تسهیل دسترسی شهروندان به اطلاعات از این طریق که مشتری‌مداری جایگزین بوروکراسی اداری شود، هدفی است که سال‌ها دولتمردان به دنبال آن بودند تا شاهد بهبود وضعیت پاسخگویی به شهروندان و تضمین پاسخگویی در خصوص نیازهای آنان باشند.
کاهش هزینه‌ها از طریق یکپارچه‌سازی و حذف سیستم‌های زاید، افزایش میزان خلاقیت از طریق به‌کارگیری روند بخش خصوصی در امور دولتی برنامه‌ای که دولتمردان در سال «اقتصاد مقاومتی– اشتغال و تولید» می‌توانند با استفاده از فضای مجازی دنبال کنند. به شرطی که مدیران دولتی هم همراه و همگام باشند. نه همانند کسب‌وکارهای نوینی مثل اسنپ، تپ۳۰ و… که با مخالفت برخی مدیران دولتی و اصناف خصوصی روبه‌رو شدند.
در پایان باید گفت امروزه دولت‌‌ها از الکترونیک گذر کرده‌اند و به دولت همراه رسیده‌اند؛ دولتی که شهروندانش به راحتی می‌توانند با یک موبایل بسیاری از امور خود را انجام دهند و با همان موبایل جلوی بسیاری از تخلفات اداری را بگیرند. باید دولتمردان برای کاهش مفاسد اداری و اقتصادی به دنبال دولت همراه باشند، دولتی که شما با چند کلیک ساده بتوانید گزارش بدهید و در لحظه، پاسخ مناسب را دریافت کنید.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.