در پی صندلی داغ! مسعود طاهری انتخابات؛ رکن دموکراسی است و چشم امید مردم. ثبت‌نام انتخابات ریاست جمهوری در کشورمان از ۲۲ فروردین ماه آغاز شده تا تنور نشستن بر دومین صندلی پرقدرت نظام بیش‌تر از همیشه داغ شود. دولت یازدهم به ریاست حسن‌روحانی کم‌کم به آخرین روزهای خدمت خود نزدیک می‌شود و بسیاری از […]
در پی صندلی داغ!
مسعود طاهری
انتخابات؛ رکن دموکراسی است و چشم امید مردم.
ثبت‌نام انتخابات ریاست جمهوری در کشورمان از ۲۲ فروردین ماه آغاز شده تا تنور نشستن بر دومین صندلی پرقدرت نظام بیش‌تر از همیشه داغ شود.
دولت یازدهم به ریاست حسن‌روحانی کم‌کم به آخرین روزهای خدمت خود نزدیک می‌شود و بسیاری از خود می‌پرسند که آیا این دولت در اجرای وعده‌های خود موفق عمل کرده یا خیر؟
نگاهی به وعده‌های دولت یازدهم نشان می‌دهد که این دولت نیز مثل دولت‌های پیشین نظام جمهوری اسلامی، دارای نقاط قوت و ضعف بوده است.
دولت یازدهم همان‌طور که بار‌ها نیز اعلام کرده بود، توانست مهم‌ترین قفل ارتباط با غرب را بگشاید. برجام که پس از توافق توسط بسیاری از منتقدان با بی‌مهری مواجه شد، توانست برای شرکت‌های کوچک و تولیدکننده‌ها مفید واقع شود.
ناگفته پیداست برای مردمی که در کشور زندگی می‌کنند، مهم‌ترین مسأله، معیشت است. این که بتوانند رفاه نسبی داشته باشند و هر روز با افزایش قیمت‌ها مواجه نشوند. دولت یازدهم بنابر آمار‌ها توانست سر و سامانی به وضعیت افسارگسیخته افزایش قیمت‌ها بدهد. افزایشی که مولد آن دولت فعلی نبود و با قطعنامه‌های پشت سر هم شورای امنیت زندگی را برای مردم سخت‌تر از قبل کرده بود. دولت برای این کار باید تورم را مهار و نقدینگی را مهار می‌کرد. بسیاری از کارشناسان این انباشت نقدینگی را زنگ خطری برای آینده می‌دانند و در این زمینه به دولت هشدار داده‌اند.
با تشکیل دولت یازدهم البته بسیاری از اعضای کابینه به این نکته تأکید کردند که وضعیت فعلی کشور را نمی‌توان تنها در چند سال حل کرد و تنها می‌توان به ثبات وضعیت فعلی امیدوار بود.
اجرای طرح مسکن مهر در دولت قبل، بار‌ها به عنوان یکی از وحشتناک‌‌ترین طرح‌های تاریخ انقلاب اعلام شد و بار‌ها مسؤولان بر پر ایراد بودن این طرح اذعان کردند. همچنین رشد بی‌سابقه قیمت مسکن که بنا بر گفته کارشناسان در دولت نهم و دهم تا ۱۴ برابر افزایش پیدا کرده بود، باعث شد دولت اعلام کند تنها کاری که می‌تواند در زمینه مسکن انجام دهد، به سرانجام رساندن این طرح است. طرحی که البته در این دولت نیز پایان نیافت و در خوشبینانه‌‌ترین حالت می‌توان به پایان آن در دولت دوازدهم خوشبین بود!
حال در شرایطی که از یک طرف برجام هر چند ناقص به اجرا درآمده و از طرف دیگر اشتغال مهم‌ترین مشکل دولت آینده است، ثبت‌نام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آغاز شده است و با توجه به قوانین موجود، احتمال ثبت‌نام بسیاری از افراد در انتخابات ریاست جمهوری وجود دارد.
در این بین وظیفه رسانه‌ها است که در این مدت باقی‌مانده هرچه بیش‌تر تلاش کنند تا مردم با چهره‌های کم‌تر شناخته شده در انتخابات ریاست جمهوری آشنا شوند.
البته در همین یکی دو روزی که از آغاز ثبت‌نام انتخابات ریاست جمهوری گذشته کسانی ثبت‌نام کرده‌اند که کم‌ترین مسؤولیتی در نهادهای اجرایی نداشته‌اند و بیش‌تر به نظر می‌آید که برای دیده شدن در رسانه‌ها و فضای مجازی ثبت‌نام کرده‌اند!
البته این تنها داستان ثبت‌نام نیست و متأسفانه بی‌اخلاقی‌ها و اهانت به افراد و نهادهای مختلف نیز دیده می‌شود که جای بسی تأسف دارد و لازم است که مسؤولان امر با جوانب عدالت و به دور از هرگونه خط‌مشی خاصی… متخلفین را شناسایی کنند تا شاهد انتخاباتی پاک باشیم.
حال باید منتظر ماند و دید که دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری با حضور چه افرادی برگزار می‌شود و مردم این بار کدام فرد را برای اداره امور اجرایی کشور برمی‌گزینند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.