ترامپ و ظهور قدرت‌های میانه! سفر منطقهای ترامپ به عربستان و اسرائیل نماد الگوی رفتاری دولت دونالد ترامپ را منعکس می‌سازد. در حقیقت به مفهوم آن است که اولویت‌های سیاست خارجی، امنیتی و راهبردی ایالات متحده در دوران جدید ماهیت منطقهای دارد. ریک‌تیلرسون در ریاض به این موضوع اشاره دارد که ایران باید آزمایش موشکی […]
ترامپ و ظهور قدرت‌های میانه!
سفر منطقهای ترامپ به عربستان و اسرائیل نماد الگوی رفتاری دولت دونالد ترامپ را منعکس می‌سازد. در حقیقت به مفهوم آن است که اولویت‌های سیاست خارجی، امنیتی و راهبردی ایالات متحده در دوران جدید ماهیت منطقهای دارد.
ریک‌تیلرسون در ریاض به این موضوع اشاره دارد که ایران باید آزمایش موشکی خود را متوقف سازد.
وزیر امور خارجه آمریکا با ادبیات شبه‌تهدید به استقبال دولت جدید و انتخابات فراگیر ایران آمد. الگویی که مبتنی بر نشانه‌هایی از تهدید دیپلماتیک بوده و می‌تواند به حوزه‌های دیگری از روابط منطقهای ایران و ایالات‌متحده منتقل شود.
بیان چنین رویکردی از سوی تیلرسون به مفهوم آن است که ایالات‌متحده از سیاست تبعیض راهبردی در محیط منطقهای بهره می‌گیرد؛ سیاستی که نشانه‌های آن را می‌توان در گسترش بحران‌های منطقهای و خشونت‌هایی دانست که عربستان در محیط منطقهای به‌کار گرفته است.
عادل‌احمدعبدالجبیر، وزیر امور خارجه عربستان از سفر ترامپ اظهار رضایت می‌کند. وی، سفر ترامپ به عربستان را سفری تاریخی برای این کشور در منطقه می‌داند. قرارداد تسلیحاتی عربستان و آمریکا تلاشی برای مقابله با قدرت منطقهای ایران و روح جنبش‌‌های انقلابی در منطقه محسوب می‌شود.
الگوی رفتاری ترامپ در محیط امنیت منطقهای خاورمیانه و غرب آسیا تابعی از الگوی رفتاری و اهداف عمومی سیاست منطقهای ایالات‌متحده خواهد بود. فروش تسلیحات به خریداران امنیت، حمایت از امنیت اسرائیل و مشارکت تاکتیکی و عملیاتی را می‌توان در زمره الگوهای نسبتاً ثابت آمریکا در محیط منطقهای دانست.
روندی که عربستان از سال ۲۰۱۱ به بعد در دستور کار قرارداده، با اهداف منطقهای ایالات‌متحده در دوران دونالدترامپ هماهنگی دارد.
ابراهیم متقی، استاد دانشگاه معتقد است: کارگزاران سیاست خارجی و امنیتی آمریکا در دوران ترامپ، روند محدودسازی ایران در محیط منطقهای را از طریق گسترش همکاری‌های تاکتیکی با عربستان، ترکیه و اسرائیل آغاز کرده‌اند.
در چنین شرایطی آمریکا تلاش دارد تا موقعیت خود را از طریق ائتلاف منطقهای علیه ایران ارتقا دهد. کنفرانس ریاض نماد چنین فرایندی در سیاست امنیتی و راهبردی آمریکا محسوب می‌شود.
دونالدترامپ در سفر منطقهای خود به عربستان و اسرائیل درصدد است تا زمینه‌های ارتقای قدرت بازیگرانی را به وجود آورد که ائتلاف علیه ایران را در دستور کار خود قرار داده‌اند.
در چنین فضایی، دولت‌های مختلف مجبورند که به بررسی پیامدهای چنین تغییری در محیط بین‌المللی و منطقهای پرداخته و آمادگی‌های لازم را برای مقابله با تهدیدهای جدید یا فرصت‌های احتمالی کسب کنند. از آنجا که دوره‌های گذار و انتقال قدرت در عرصه‌های بین‌المللی عمدتاً با بی‌ثباتی‌ها و بحران‌ها و حتی جنگ همراه است، چالش‌ها و تهدیدهای چنین دوره‌هایی افزایش می‌یابد. ضمن این‌که رقابت و اصطکاک بین قدرت‌های بزرگ می‌تواند فرصت‌های نقش آفرینی قدرت‌های متوسط را در نوع خود افزایش دهد.
فراموش نکنیم که بار‌ها بزرگان نظام جمهوری اسلامی ایران تأکید کرده‌اند که ایران متأثر از رفتار دیگران تغییر تاکتیک نخواهد داد که صد البته صحیح است اما در کنار این ایده محوری جمهوری اسلامی ایران با آغاز بی‌ثباتی محسوس در حرکات دولت آمریکا می‌توان با استفاده از نابودی پروژه نظم نوین جهانی که خواسته یا ناخواسته در حال وقوع است به بهره‌وری سیاسی-امنیتی ایران نه در منطقه بلکه در سطح جهانی دست یافت و ظهور قدرت ایران در عرصه بین‌المللی آغاز شود.
نمونه ساده و پیش زمینه این موضوع، فاصله‌گیری تدریجی قدرت‌های اروپایی از آمریکای ترامپ در پی بی‌ثباتی مفرط رفتارهای سیاسی دولت آمریکا و اتخاذ راه جداگانه و منفعت‌طلبانه اروپاست.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.