بیم و امیدهای پیمانکاران در طلاق راه از مسکن

بیم و امیدهای پیمانکاران در طلاق راه از مسکن رامین شاهی – چندی پیش، علی قربانی، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی در اظهاراتی اعلام داشت: «حدود ۴۰ درصد پروژه‌های عمرانی کشور در وزارت راه و شهرسازی متمرکز است.» این سخن یعنی، دست‌کم ۴۰ درصد پیمانکاران کشور با وزارت راه و شهرسازی […]

بیم و امیدهای پیمانکاران در طلاق راه از مسکن

رامین شاهی – چندی پیش، علی قربانی، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی در اظهاراتی اعلام داشت: «حدود ۴۰ درصد پروژه‌های عمرانی کشور در وزارت راه و شهرسازی متمرکز است.» این سخن یعنی، دست‌کم ۴۰ درصد پیمانکاران کشور با وزارت راه و شهرسازی در تعامل هستند و بخش عمده‌ای از پروژه‌های کشور با مسؤولیت این وزارتخانه در حال اجرا و بهره‌برداری است.

کافیست در نظر بگیریم از حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار میلیارد تومان پروژه به جا مانده از گذشته در کشور، مسؤولیت اجرا، نظارت بر ساخت و به بهره‌برداری رساندن برای حدود ۱۶۰ تا ۲۰۰ هزار میلیارد تومان طرح، برعهده وزارتخانه راه و شهرسازی است که فقط چند سال از ادغام آن می‌گذرد. این به معنای اهمیت وزارت راه و شهرسازی و حجم بالای مسؤولیت و کارایی آن در توسعه کشور است.

لازم به ذکر است حال که دولت لایحه تفکیک این وزارتخانه در کنار دو وزارتخانه دیگر را به مجلس داده و فوریت این لایحه در مجلس شورای اسلامی رأی نیاورده است، باید با بررسی دقیق و برنامه‌ریزی تخصصی و حساب شده در خصوص ادامه حیات وزارت راه و شهرسازی یا تفکیک و جدایی آن به دوبخش «راه‌وترابری» و «مسکن و شهرسازی»، رأی نهایی خود را اعلام دارد، زیرا تفکیک یا ادامه دادن به همین روش؛ می‌تواند در سرنوشت چند هزار پیمانکار خرد و کلان با ده‌ها هزار مهندس و کارگر تأثیرگذار باشد. ساختارچینی و اصلاح آن توسط کارشناسان دولت و مجلس، می‌تواند موجب افزایش بهره‌وری و نظام اداری کشور ‌شود یا احیاناً با یک تصمیم غلط و غیرکارشناسی بار بیش‌تری را بردوش شرکت‌های پیمانکار قرار دهند تا آنان بیش‌تر در زیر سایه مشکلات اداری و نرم‌افزاری قرار گیرند.

در گذشته عده‌ای معتقد بودند که ادغام وزارتخانه‌ها موجب چابکی بیش‌تر دولت و کاهش حجم و بدنه دولت می‌شود و بر همین اساس ادغام وزارتخانه‌ها را پیشنهاد و تصویب کردند. اما گویا این امر در عمل موجب افزایش مشکلات پیمانکاران شده است، زیرا افزایش بوروکراسی‌های اداری موجب افزایش فساد‌‌ و ارایه ناقص خدمات می‌شود. در این راه وزارت راه‌وشهرسازی با حجم گسترده وظایف مواجه شده است که از جمله آن برگزاری مناقصات انواع پروژه‌های دولتی و نظارت بر کار پیمانکاران است که می‌تواند به دلیل افزایش حجم مسؤولیت‌ها با کاهش دقت و خدای ناکرده فساد اداری مواجه شود. لذا امید است کارشناسان ذی‌ربط در بهارستان و یا پاستور با اشراف بر تمامی جوانب به گونه‌ای عمل کنند که دیگر پس از چند سال به دنبال تغییر لوگوی وزارتخانه‌ها با چینشی جدید مواجه نشویم.