مصائب سلفی‌های هیجانی

مصائب سلفی‌های هیجانی رامین شاهی –مسؤول سیاست خارجه اتحادیه اروپا لحظاتی به سمت صندلی‌های تعدادی از اهل بهارستان می‌آید و برخی نمایندگان که در بن‌بست عدم ورود به بخش مهمانان مجلس گرفتار شده‌اند، تصمیم به سلفی گرفتن با خانم موگرینی می‌گیرند و برای این کار، ژست‌های خاص و تلخی گرفته می‌شود که به لطف خبرنگاران […]

مصائب سلفی‌های هیجانی

رامین شاهی –مسؤول سیاست خارجه اتحادیه اروپا لحظاتی به سمت صندلی‌های تعدادی از اهل بهارستان می‌آید و برخی نمایندگان که در بن‌بست عدم ورود به بخش مهمانان مجلس گرفتار شده‌اند، تصمیم به سلفی گرفتن با خانم موگرینی می‌گیرند و برای این کار، ژست‌های خاص و تلخی گرفته می‌شود که به لطف خبرنگاران و عکاسان باهوش به عنوان هدیه روز خبرنگار، به حق مورد اطلاع‌رسانی قرار می‌گیرد، شاید تلنگری باشد برای اصلاح جدی رفتار‌ها و عملکرد برخی از نمایندگان مجلس.

به قول صادق‌خرازی، دیپلمات برجسته و آداب‌دان کشورمان، «‌ای کاش مجلس یک واحد آموزش پروتکل رفتار و اخلاق جمعی برای نمایندگان محترم تدارک می‌دید که وجاهت نمایندگان محترم دستمایه نقد قرار نمی‌گرفت».

رفتارهای هیجانی و بدون فکر تعدادی از اهالی بهارستان، موجب تخریب چهره کشورمان در عرصه جهانی شد، آن هم در روزی مهم که رییس‌جمهوری اسلامی ایران پس از برگزاری باشکوه‌‌ترین انتخابات در تنها مردم‌سالاری دینی خاورمیانه، در ساختمان بهارستان، میزبان انبوهی از سران سایر کشور‌ها بود.

چهره بزرگ ایران در روزی خبرساز در سطح جهان به خاطر رفتار سطحی و بدون تفکر تنی چند از نمایندگان مجلس، در رسانه‌های خارجی خدشه‌دار شد. هرچند یکی از نماینده‌ها عذرخواهی کرد و حرکت در مسیر شکل‌گیری فرهنگ عذرخواهی، خود اقدامی مثبت است؛ اما واقعیت این است که اولاً صرف عذرخواهی در رفع این مشکل کافی نیست و لازم است رأی‌دهندگان به این نماینده‌ها نامشان را در حافظه تاریخی خود ثبت کنند؛ ثانیاً این موضوع خود تلنگری جدی است تا مجلسی که به قول امام‌خمینی(ره) باید در رأس همه امور باشد، خود را واقعاً در رأس همه امور بداند و بدون هرگونه تعارف و مماشات، چهره بهارستان را از برخی بی‌نظمی‌ها و برخی رفتارهای نامناسب پاک کند.

به قول و شهادت مشاهدات میدانی نگارنده، در صحن علنی مجلس و در دوره‌های مختلف آن، بار‌ها شاهد بودیم که مجموعه‌ای که به دنبال قانونگذاری در کشور و نظارت بر حسن اجرای قوانین در سطح کشور است، خود چگونه با بی‌نظمی‌های فاحش تنی چند از نمایندگان، روبه‌روست. تأخیر برخی از وکلای ملت برای حضور در صحن علنی مجلس و درخواست و خواهش‌های مکرر پیج مجلس برای حاضر شدن آنان در صحن علنی، از رفتارهای تلخ برخی نمایندگان بی‌نظم است.

جالب است، عموماً آمار نمایندگان رأی‌دهنده به موضوع مورد دستور صحن علنی، از تعداد حضور نمایندگان در صحن علنی کم‌تر است و این به آن معناست که تعدادی از وکلای ملت در صحن علنی حاضرند تا جلسه از رسمیت خارج نشود اما علاقه‌ای برای مشارکت در کم‌ترین وظیفه خود که همانا رأی دادن است، ندارند. حال شنیده‌ها از نحوه برگزاری کمیسیون‌های تخصصی و نظم و مشارکت جدی برخی نمایندگان مجلس در آن، خود مثنوی هفتاد من است و بهتر است محفوظ بماند! به همین خاطر است که علی‌رغم خواست‌های مکرر رییس سابق صدا و سیما برای بخش مستقیم و تلویزیونی جلسات صحن علنی مجلس، هیأت رییسه وقت، تمایلی برای اجرای این کار نداشته و فقط طبق قانون اساسی به پخش رادیویی جلسات، اکتفا کردند و این روال همچنان ادامه دارد.

حال از آن تعداد نمایندگان مجلس که بی‌نظم هستند و شئون دیپلماتیک مجلس و نمایندگان را مورد شوخی قرار می‌دهند، سؤالی باید پرسید؛ چرا وزن و شخصیت مسؤولیت و مقامی که دارند را جدی نمی‌گیرند؟ مگر شما از سوی ملت رأی نگرفتید تا به مجلس بروید ومشکلات کشور را کم‌تر و مرتفع کنید، پس چرا نمی‌توانیم فرقی با رفتارهای نابهنجار برخی مردم عادی با برخی از شما قائل شویم؟ به راستی فرق آن نماینده‌هایی که به دور از وجاهت دپیلماتیک، اقدام به گرفتن سلفی کردند با سلفی‌بگیران فلان حادثه تلخ آن هم به عنوان یک نابهنجاری دیگر، چیست و اگر این نمایندگان همین یک مشکل را بخواهند، مرتفع کنند، چگونه می‌توانند خود رطب بخورند و فلان قانون منع خوردن رطب را وضع کنند؟

 از سویی آن نمایندگان خطاکار چرا علاقه‌ای به گرفتن سلفی با دیگر مقامات حاضر به آن کثرت و پر رنگی نداشتند و اصولاً چگونه است که از مشکلات مناطق انتخابیه خود و روستاییان مظلوم سلفی نمی‌گیرند؟

 

امید است حال که در روز خبرنگار قرار داریم، این نگاه نکته‌سنج خبرنگاران  را به عنوان چشمان تیزبین جامعه ارج نهیم و تلنگرهای آنان را دلسوزانه و برای حل مشکلات بدانیم و احیاناً با نگاهی بسته به دنبال محدود کردن اصحاب رسانه در مراسم‌های این‌چنین نباشیم، چرا که این موضوع فقط موجب پاک کردن صورت مسأله می‌شود و مشکلات حل نشده و بزرگ‌تر می‌شوند. باید براساس رهنمودهای مقام معظم رهبری در خصوص وظیفه خطیر اهل مجلس برای حل مشکلات کشور گام برداشت و حرکت کرد.