تکروی شرکت‌های نفتی، سد راه وندورلیست‌ها شد

روگردانی شرکت‌ها از بانک اطلاعاتی مادر تکروی شرکت‌های نفتی، سد راه وندورلیست‌ها شد گروه انرژی- ماجرای استقرار و ماندگاری وندورلیست‌‌ها در پیکره وزارت نفت همچنان بین زمین و آسمان معلق مانده است. این سامانه درحالی که با عدم استقبال شرکت‌های نفتی مواجه شده تاکنون موفقیت لازم را برای استارت کارش کسب نکرده است. با توجه […]

روگردانی شرکت‌ها از بانک اطلاعاتی مادر

تکروی شرکت‌های نفتی، سد راه وندورلیست‌ها شد

گروه انرژی- ماجرای استقرار و ماندگاری وندورلیست‌‌ها در پیکره وزارت نفت همچنان بین زمین و آسمان معلق مانده است. این سامانه درحالی که با عدم استقبال شرکت‌های نفتی مواجه شده تاکنون موفقیت لازم را برای استارت کارش کسب نکرده است. با توجه به این‌که اجرای طرح وندورلیست‌ها شهریور سال ۹۵ توسط وزیر نفت به شرکت‌های تابعه ابلاغ شد اما تاکنون این امر از سوی شرکت‌ها به صورت کامل به مرحله اجرا درنیامده‌اند.

وندورلیست‌‌ها سامانه‌ای یکپارچه برای تأمین کالاهای صنعت نفت است. تا پیش از این هریک از شرکت‌های تابعه وزارت نفت با داشتن حدود ۱۳۴ شرکت به‌صورت مستقل یک پایگاه اطلاعاتی از سازندگان، مشاوران و پیمانکاران موسوم به همان وندورلیست را در اختیار داشتند. این روند طی دو سال اخیر با کارشناسی‌های صورت گرفته متحول شد و مقرر گشت تا از تک‌روی شرکت‌ها در این زمینه جلوگیری شود و همه اطلاعات را در یک پایگاه اداره کل سامانه کالای نفت در معاونت مهندسی و پژوهش و فناوری متمرکز کنند.

رضا پدیدار، رییس سابق انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران (استصنا) چندی پیش در خصوص عدم استقبال شرکت‌ها از وندورلیست‌ها به مناقصه‌مزایده توضیحاتی داده بود که نشان از سرگردانی این طرح داشت؛ به گفته وی تمام تولیدکنندگان و سازندگان در زمینه تأمین نیازهای صنعت نفت در این بانک اطلاعاتی مادر متمرکز شدند و درحال حاضر تعداد ۱۴۰۰ شرکت ثبت نهایی شده‌اند و در حدود ۴۰۰ شرکت دیگر نیز در آستانه ثبت قرار گرفته‌اند. در مجموع پیش‌بینی می‌شود این فرایند حدود ۱۸۰۰ شرکت سازنده و تولیدکننده را در بر بگیرد.

حال یکی دیگر از اعضای استصنا بر عدم جذابیت این طرح برای شرکت‌های نفتی مهر تأیید می‌زند. احسان ثقفی معتقد است بسیاری از شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت اعتقادی به سامانه وندورلیست ندارند.

وی در این باره به ایسنا می‌گوید: یکی از مشکلات اساسی سامانه وندورلیست‌ها این است که بسیاری از شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت اعتقادی به این سامانه نداشته و کار‌ها همچنان با بوروکراسی و کاغذ بازی انجام می‌گیرد.

وی با بیان این که تهیه مدارک خواسته شده شرکت‌ها حداقل به دو نیروی انسانی تمام وقت نیاز دارد، گفت: ما یکبار در سامانه ثبت نام کردیم و علاوه بر پرداخت هزینه، مدارک بسیاری نیز ارایه دادیم، اما هنگام کار با شرکت‌ها مجبور به ارایه مجدد مدارک شدیم. شرکت نفت پارس مدارک خاص خودش را می‌خواهد، شرکت حفاری به‌طور مجزا مدارک را طلب می‌کند و شرکت نفت فلات قاره نیز مدارک خاص خودش را درخواست می‌کند و …، ضمن این‌که این روال در هر سال تکرار می‌شود.

به گفته وی، برخی شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت، سامانه را قبول ندارند و بعضاً فرایندهای کاری مخصوص به خود را تعریف کرده‌اند.

دبیر هیأت داوری انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران در ادامه با تأکید بر این‌که در حال حاضر اعتقادی به‌کارآیی سامانه وجود ندارد، تصریح‌کرد: قوانین و دستورات مفیدی برای کار با سامانه وندورلیست‌ها وجود دارد، اما متأسفانه این قوانین در عمل اجرا نمی‌شود. به نظر من باید یک کمیته که اعضای آن ترکیبی از نمایندگان وزارت نفت، پیمانکاران و سازندگان تجهیزات بوده و «ان.جی.او»های فعال در این حوزه نیز در آن حضور داشته باشند، تشکیل شود و این کمیته بر عملکرد شرکت‌ها در اجرای قوانین سامانه نظارت کرده و با متخلفین نیز به شدت برخورد کنند.

ثقفی تأکید می‌کند: در غیراین صورت، با توجه به روال فعلی که کاملاً سلیقه‌ای و گزینشی عمل می‌شود، تأمین کنندگان داخلی تجهیزات به دلیل فضای نابرابر رقابتی به مرور از گردونه رقابت‌ها حذف خواهند شد.

 

مدیرعامل شرکت مهندسی سدیدکاران صبا در ادامه با اشاره به برخی مشکلات تأمین‌کنندگان تجهیزات صنعت نفت، گفت: هم‌اکنون تأمین‌کنندگان داخلی در شرایطی نابرابر با شرکت‌های خارجی رقابت می‌کنند. قانون مالیات بر ارزش افزوده که اخیراً نام آن به «مالیات بر مصرف» تغییر کرده است به اندازه ۹درصد به هزینه‌های سربار شرکت‌ها می‌افزاید، چون براساس قانون، اگر شرکت‌ها و سازنده‌های داخلی تجهیزات نتوانند مالیات بر ارزش افزوده را از خریدار محصولشان بگیرند، خودشان باید این مبلغ را پرداخت کنند در صورتی که شرکت‌های خارجی محصولات خود را ارایه می‌دهند بدون آن‌که اجباری به پرداخت این هزینه‌ها داشته باشند. در این‌گونه قوانین باید بازنگری شود، باید برای تصویب قوانین، نه به شکل فرمایشی، بلکه به شکلی کاملاً عملیاتی از نظر پیمانکاران و به ویژه سازندگان تجهیزات استفاده شود.