تغییر پیمانکار سد گرین به دنبال ضعف در سیستم ارزیابی مناقصه

تغییر پیمانکار سد گرین به دنبال ضعف در سیستم ارزیابی مناقصه

سمیه مهدوی- چندی است سرنوشت یکی از تاریخی‌‌ترین شهرهای کشور با سناریوی سدسازی‌ها گره خورده و با گذشت ۷ سال هنوز پرونده این ماجرا با بلاتکلیفی روزگار سپری می‌کند. اگر به زیر و بم اَبَرپروژه سد گرین نیم نگاهی انداخته شود، باز هم ردپای کمبود بودجه و اعتبار را از صفر تا صد شروع و توقف آن به وضوح مشاهده می‌شود. بنابراین اختلافات و گمانه‌زنی‌ها بر سر این‌که از بودجه‌های دولتی استفاده شود یا خصوصی این فرایند را دچار اخلال کرد. با توجه به این‌که اولویت دولت و وزارت نیرو در سال‌های گذشته تکمیل عملیات اجرایی سدهای با پیشرفت فیزیکی بالای ۸۰ درصد در کشور بود، اعتبار کافی به سدهای با پیشرفت فیزیکی کم‌تر از ۲۰ درصد تخصیص داده نشد.

به گزارش مناقصه‌مزایده، علی‌رغم این‌که قرار بود سال گذشته این پروژه تعیین تکلیف شود اما پیمانکاری که از طریق مناقصه برنده شده بود، ملاک‌های لازم را برای اجرا و عملیاتی کردن پروژه نداشت بنابراین مجدد کار با بن‌بست روبه‌رو شد که این امر خود نشان از ضعف در سیستم ارزیابی‌های فنی و مالی در دستگاه مناقصه‌گزاران دارد.

بزرگ‌ترین پروژه عمرانی استان همدان به نام سد گرین که مطالعاتش از سال ۸۷ استارت خورده بود در سال ۹۰ با مراسم پرشکوه کلنگ‌زنی‌های مرسوم آغاز به‌کار کرد ولی با گذشت یک سال از شروع عملیاتی کردن این طرح به دلیل نبود بودجه در نطقه خاموش شد. بنابراین سد گرین با تنها دستاورد خود یعنی اکتساب ۸ درصد پیشرفت فیزیکی در رده پروژه‌های نیمه‌کاره قرار گرفت.

بعد از گذشت ۷ سال از شروع مطالعات سد گرین در سال ۹۳ پای خصوصی‌ها به معرکه باز شد تا با استفاده از سرمایه بخش خصوصی هرچه سریع‌تر نقطه پایانی برای این پروژه بگذارند که در نهایت این امر نیز اجرایی نشد و عملاً از چرخه بهره‌برداری خارج شد. بر این اساس سال گذشته زمزمه‌هایی مبنی بر استارت دوباره احداث سد گرین به گوش رسید تا این پروژه نیمه کاره مجدد احیا شود.

با توجه به این‌که حجم مخزن این سد ۲۲ میلیون مترمکعب است؛ ۱۹ میلیون مترمکعب مصرف شرب، ۳ میلیون مترمکعب مصرف صنعت و با توجه به ظرفیت خروجی آب، ۳۵میلیون مترمکعب از سرریز آن برای مصرف کشاورزی شهرستان استفاده می‌شود به اهمیت جایگاه این پروژه افزوده می‌شود.

 نماینده مردم نهاوند در مجلس شورای اسلامی در این خصوص به پانا گفت: سد نهاوند در سال ۹۰کلنگ‌زنی شد و قرار بود هر چه سریع تر به پایان برسد؛ اما به دلیل برخی مشکلات وقفه‌ای چند ساله در اجرای این پروژه ایجاد شد.

حسن‌بهرام‌نیا افزود: پافشاری برای احداث سد به دلیل استفاده بهینه از آب در دشت نهاوند است و با توجه به این‌که دشت نهاوند پتانسیل‌های بالایی در بخش کشاورزی (زراعت و باغداری) و گردشگری دارد؛ ذخیره آب گاماسیاب که با احداث سد گرین محقق می‌شود، می‌تواند توانمندی شهرستان نهاوند را در زمینه‌های مختلف اقتصادی بالا ببرد.

نماینده مردم نهاوند در مجلس شورای اسلامی با اشاره به کمبود آب در نهاوند گفت: احداث سد می‌تواند در بحران آبی که در سال‌های آینده پیشِ رو است در پیشبرد اهداف اقتصادی شهرستان نقش عمده داشته باشد .

بهرام‌نیا دلیل متوقف شدن این طرح در سال گذشته را این‌طور عنوان کرد: با بررسی‌های انجام شده شخصی که به عنوان پیمانکار انتخاب شده بود؛ ملاک‌های لازم برای انجام کار را نداشت؛ به همین دلیل شروع کار برای مدتی متوقف شد که انشاا… در ماه‌های آینده پیمانکار جدید از طریق مناقصه‌ای که از سوی استان اعلام می‌شود؛ مشخص شده و شروع به‌کار خواهد کرد. وی افزود: احداث سد گرین در ردیف پروژه‌های ملی قرار گرفته و اعتباری حدود ۴۰۰ میلیارد تومان به این امر اختصاص داده شده است.

پیشتر سرپرست شرکت آب منطقه‌ای همدان پیشرفت فیزیکی سد گرین نهاوند را ۱۰ درصد اعلام کرد.

منصورستوده با اشاره به این‌که ذخیره سد در گذشته ۴۰ میلیون متر مکعب و صرفاً جهت مصارف کشاورزی و باغات پایین‌دست بوده است، گفته بود: در صورتی که در طرح جدید، ذخیره سد به کم‌تر از نصف و معادل ۲۲ میلیون مترمکعب برای تأمین نیاز شرب و صنعت شهرستان کاهش پیدا کرده و ۱۲۰ میلیون مترمکعب مربوط به حجم تنظیمی و آورد سالانه رودخانه گاماسیاب است.

سرپرست شرکت آب منطقه‌ای همدان تصریح کرده بود: این سد صرفاً جهت مصرف آب شرب و برای تأمین نیاز آبی شهرستان و حومه آن است و حقابه کشاورزی همانند روال گذشته بوده و هیچ تغییری نخواهد کرد.

هرچند در پایان باید گفت در کنار این واکاوی‌ها در خصوص تأخیر در اجرای پروژه‌های نیمه‌کاره سدسازی‌ها، همچنان از سوی کارشناسان و مسؤولان انتقاداتی بر ادامه احداث سد‌ها وارد می‌شود که لزوم ادامه این روند را زیر سؤال می‌برد و خواستار توقف پروسه سدسازی در شرایط خشکسالی و بحران آب کنونی می‌شود.