پایان گداپروری در پایتخت؟! گروه اجتماعی- چه پیاده باشی و چه سوار بر خودرو، به سر چهارراه که برسی، کودکانی ایرانی و خارجی هستند که برای پول درآوردن دستشان را به سوی شما دراز میکنند. وقتی پیاده باشی دنبالت راه میافتند و وقتی سوار بر خودرو باشی، دستشان را داخل خودرو میکنند. تکدیگری، مسألهای است […]
پایان گداپروری در پایتخت؟!
گروه اجتماعی- چه پیاده باشی و چه سوار بر خودرو، به سر چهارراه که برسی، کودکانی ایرانی و خارجی هستند که برای پول درآوردن دستشان را به سوی شما دراز میکنند. وقتی پیاده باشی دنبالت راه میافتند و وقتی سوار بر خودرو باشی، دستشان را داخل خودرو میکنند. تکدیگری، مسألهای است که با توجه به وضعیت اقتصادی کشور هر روز شاهد رشد آن هستیم. برای کودکانی که شناسنامه درست و حسابی ندارند، نه درس خواندن معنایی دارد و نه آینده. مانند همان فیلمی که به سرعت در شبکههای اجتماعی وایرال شد و در آن بچهای که تکدیگری میکرد، حتی معنای آرزو را هم نمیدانست.
آمارهایی جالب از متکدیان
حال سؤال این است که این کار چقدر درآمد دارد؟ ۵ هزار گدا در تهران گذران عمر میکنند و بنا بر آمارها روزی نزدیک به ۳۰۰ هزار تومان و ماهیانه ۹ میلیون تومان درآمد دارند! رقمی بزرگ برای دستی که دراز میشود. سرقفلی برخی از مکانها برای تکدیگری در تهران تا ۱۵میلیون تومان اجاره داده میشود. برخی مکانهای گدایی برای یک شیفت (شیفت عصر) روزانه ۶۰۰ هزار تومان اجاره میشوند.۵۰ درصد گدایان تهرانی «ثروتمند» هستند. این در حالی است که هستند گدایانی که درآمدشان در ماه به ۳۰ میلیون تومان هم میرسد.
آیا باید به متکدیان کمک کرد؟
با این درآمدهای نجومی میتوان گفت که کلانشهرهای ایران دچار گداپروری شدهاند. شما به کودکی که روزانه نزدیک به ۳۰۰ هزار تومان درآمد دارد، هرگز نمیتوانید وعده مالی مناسبتر و آیندهای روشنتر پیشنهاد بدهید.
شاید ادعای بیرحمانهای باشد که پول دادن به گدایان غیراخلاقی است. به هر صورت، منطقی است که هر فردی این حق را دارد که پولش را صرف خودش کند و چنین به نظر میرسد که این امتیاز را دارد که پولش را هر طور خواست خرج کند. حتی با صرفنظر از این مسأله که چه میزان از پولمان را باید صرف خودمان کنیم و چه میزان از آن را صرف کمک به دیگران، باید پولمان را بهطور عاقلانه صرف کنیم. اگر هدفمان سود خودمان باشد، پول دادن به گداها ایدهآل نیست. به هر حال، به گداها پول دادن، تلف کردن آن پول است.
نیازمندان واقعی
در تهران و دیگر شهرها و استانهای کشور، هستند نیازمندانی واقعی که زیاد هم برای پیدا کردنشان نیاز به صرف زمان ندارید. کافی است کمی پرس و جو کنید تا مکانهایی بیشمار از نیازمندان واقعی را به شما نشان دهند. مثلاً در همین کلانشهر تهران، خاتونآباد و لپه زنک و… مردمانی شرافتمند اما نیازمند را در دل خود جای داده است.
وعده شهرداری برای جمعآوری متکدیان
متولی شهر تهران شهرداری است و باید به این گونه مسایل توجه کند. در همین ارتباط، افشانی، شهردار تهران در اولین مصاحبه مطبوعاتی خود پس از انتصابش به عنوان شهردار تهران وعده حل مشکل وجود متکدیان را داد و گفت که تا سال آینده متکدیان در پایتخت سامان میگیرند. شهردار تهران همچنین در جدیدترین اظهار نظر خود عنوان کرد که «چرا بر سر چهارراهها در پایتخت این کشور باید دست یک انسان برای نان شب دراز باشد؟. بیتردید باید این افراد جمعآوری شوند که من قول تحقق این کار را تا شهریور ماه سال ۹۸ دادهام، اما انشاا… این کار زودتر عملیاتی خواهد شد. البته سازمان بهزیستی نیز باید وظایف خود را انجام دهد».
راه خطرناک شهرداری
در حالی شهردار تهران از ساماندهی متکدیان آن هم ظرف مدت یک سال سخن میگوید، که کارشناسان اجتماعی، تکدیگری را امری اجتماعی، پیچیده و سخت میدانند که قطعاً با راههای سلبی درمان نمیشود و با اقدامات ضربتی تنها به یک سناریوی بیپایان بدل میشود که نمیتوان سرانجامی برای آن در نظر گرفت.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.