نقدینگی در نزدیکی‌های ۱۷۰۰ هزار میلیارد تومان! گروه بانک، بیمه، بورس- آخرین آمار بانک مرکزی نشان از این دارد که نقدینگی در آستانه رسیدن به عدد غیرباور ۱۷۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ تومان است! رقمی که می‌تواند در صورت هدایت نادرست هر کشوری را از لحاظ اقتصادی ناقص کند. کشور ما نیز تاکنون به خاطر همین نقدینگی بالا و […]
نقدینگی در نزدیکی‌های ۱۷۰۰ هزار میلیارد تومان!
گروه بانک، بیمه، بورس- آخرین آمار بانک مرکزی نشان از این دارد که نقدینگی در آستانه رسیدن به عدد غیرباور ۱۷۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ تومان است! رقمی که می‌تواند در صورت هدایت نادرست هر کشوری را از لحاظ اقتصادی ناقص کند. کشور ما نیز تاکنون به خاطر همین نقدینگی بالا و عدم هدایت آن به جای درست آسیب‌های فراوانی دیده است، آسیب‌هایی که نمونه آن افزایش چند صددرصدی قیمت کالا‌ها و حتی خدمات است.
رشد ۲۰٫۷ نقدینگی
براساس گزارش آمارهای متغیر پولی مهرماه بانک مرکزی، حجم نقدینگی با رشد ۲۰٫۷ درصدی در یک سال منتهی به مهرماه سال جاری، به رقم ۱۶۹۳ هزار و ۸۴۰ میلیارد تومان رسیده است. این میزان نسبت به مهر ماه سال گذشته ۲۹۰ هزار و ۷۹۰ میلیارد تومان (۲۰٫۷ درصد) افزایش داشته است. البته درصد رشد نقدینگی در مدت مشابه سال قبل ۲٫۶ درصد کم‌تر است اما از لحاظ ریالی در مقایسه با یک‌سال منتهی به مهر ماه سال ۹۶ رشد بیش‌تری داشته است. از این میزان، ۱۴۵۱ هزار و۸۳۰ میلیارد تومان شبه پول و ۲۴۲ هزار و ۱۰ میلیارد تومان پول است. رشد شبه‌پول و پول در ۱۲ ماهه منتهی به مهرماه به ترتیب ۲۴٫۸درصد و ۱۳درصد بوده است. شبه پول به مجموع سپرده‌های پس‌انداز و مدت‌دار سیستم بانکی گفته می‌شود و پول شامل سپرده‌های دیداری مانند سپرده‌های جاری، خالص چک‌‌ها است. میزان اسکناس مسکوک در دست اشخاص به عدد ۴۵هزارو۲۲۰میلیارد تومان می‌رسد که ۹۵۰میلیاردتومان (۳۱٫۶ درصد) رشد نشان می‌دهد.
افزایش بیش از ۳ برابری نقدینگی در دولت روحانی
آمار‌ها می‌گویند حجم نقدینگی از ابتدای دولت روحانی تاکنون بیش از ۳ برابر شده است. ابتدای دولت یازدهم حجم نقدینگی کم‌تر از ۵۰۰ هزار میلیارد تومان بود و اکنون نزدیک به ۱۷۰۰ هزار میلیارد تومان است. درباره خطرات رشد سرسام‌آور نقدینگی، نیازی به استدلال خاصی نیست، بلکه کافی است انتقادات روحانی و سایر دولتمردانش از رشد نقدینگی در دولت‌های نهم و دهم را بازخوانی کنیم. حسن‌روحانی در انتخابات سال ۱۳۹۲ این‌گونه خطرات افزایش نقدینگی را توصیف می‌کرد: وقتی نقدینگی در جامعه بی‌حساب و کتاب بالا می‌رود و طی ۸ سال ۶٫۵ تا ۷ برابر می‌شود، تورم بزرگی ایجاد می‌شود. وقتی ارزش پول ملی تنزل می‌یابد مردم به دنبال این می‌روند که کاری کنند تا ثروتشان کاهش نیابد. یکی از این کار‌ها سرمایه‌گذاری در مسکن و زمین است؛ لذا فوری این پول سرگردان و سیل بنیان‌کن به سمت مسکن می‌رود. حال این سیل بنیان‌کن مشغول تخریب هر روزه این اقتصاد ویران است و باید فکری به حالش کرد.
راه‌حل‌هایی برای نقدینگی
دولت باید بازار بورس را فعال و طرح‌های جدیدی راه‌اندازی کند که نقدینگی به سمت بازار سهام و طرح‌های جدید سوق داده شود و به دغدغه‌های مردم به شکل صحیح پاسخ دهد، این‌که ما به راحتی از کنار مردم بگذریم و بی‌توجه باشیم، طبیعی است که واکنش مردم کشاندن نقدینگی به سمت سکه و ارز و بازارهایی است که مورد تمایل کارگزاران و حاکمیت نیست. همچنین دولت می‌تواند با کمک نهاد عمومی غیردولتی که مورد اعتماد مردم هستند و دانش و اطلاعات لازم و پشتوانه‌های مالی دارند، پروژه‌های جدیدی برای مقاوم‌سازی اقتصاد تعریف کند که در جهت کاهش وابستگی به خارج هم مؤثر است و مردم را هم از همان ابتدا می‌توان در آن مشارکت داد. همچنین می‌توان مکانیزم‌هایی مثل صندوق پروژه و یا واگذاری طرح‌ها و پروژه‌ها به شرکت‌های سهامی عام ایجاد کرد که منابع آنها را از طریق هدایت نقدینگی افزایش داد ، که این صندوق‌ها با افزایش سرمایه می‌توانند پروژه‌های جدید را تأمین مالی کنند یا پروژه‌های ETFها یا پروژه‌های جذب سرمایه می‌تواند کمک کند تا نقدینگی را به سمت تولید و تکمیل پروژه‌های نیمه تمام بکشانیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.