مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان کنسرسیوم «پایا» اجازه مالکیت ندارد و باید پس از اکتشاف، پهنهها را به مزایده بگذارد مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، به بیان برنامههای توسعهای این هلدینگ، همچنین مشکلات ایجاد شده برای آن از جمله تعطیلی معدن گلگهر(۵) با بهرههای مالکانه ایمیدرو و چند برابر شدن […]
مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان
کنسرسیوم «پایا» اجازه مالکیت ندارد و باید پس از اکتشاف، پهنهها را به مزایده بگذارد
مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، به بیان برنامههای توسعهای این هلدینگ، همچنین مشکلات ایجاد شده برای آن از جمله تعطیلی معدن گلگهر(۵) با بهرههای مالکانه ایمیدرو و چند برابر شدن حقوق دولتی پرداخت. محمد حسین بصیری؛ در گفتوگو با سایت خبری-تحلیلی معدن۲۴، اظهار داشت: هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان یک مجموعه جوان است که از زیرمجموعههای آن معدن گلگهر۵ با ظرفیت سالیانه سه میلیون تن قابل اشاره است و ذخیره ۳۲ میلیون تنی با بیش از دو هزار نفر اشتغالزایی دارد. به گفته وی؛ کارخانه آهناسفنجی در بافت نیز از زیرمجموعههای هلدینگ است که که سنگآهن را از گلگهر۵ دریافت و به گلگهر یک سوآپ میکند و در مقابل گندله دریافت میکند، این گندله نیز به بافت حمل شده و در تولید آهناسفنجی مصرف میشود. بصیری؛ ادامه داد: پس از آن، براساس سهمیه تعیین شده از سوی وزارت صمت، ۵۰ درصد این آهناسفنجی به کارخانه بناب برای تبدیل شدن به شمش ارسال میشود تا مجدد در کارخانههای فولاد بناب به انواع مقاطع فولادی تبدیل شود. وی یادآور شد: پارسال کارخانه آهناسفنجی بافت به ظرفیت تولید ۸۰۰ هزار تن راهاندازی شد که در آن دو کارخانه یک میلیون تنی آهناسفنجی و ۲٫۵ میلیون تنی گندلهسازی در نظر گرفته شده و با حضور رئیسجمهوری افتتاح شد، اما هنوز نتوانستهایم فاینانس ۲۷۰ میلیون یورویی آن را جاری کنیم. مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، خاطرنشان کرد: کارخانه ۸۰۰ هزار تنی بافت سالیانه سههزار میلیاردتومان فروش دارد، آهناسفنجی آن به بناب ارسال میشود که ظرفیت آن ۴۵۰ هزار تن در سال است و نزدیک به یک میلیون تن نورد هم در آن تعریف شده است؛ بر این اساس حدود ۵۰ درصد ظرفیت خالی شمش در آن وجود دارد. وی گفت: کارخانه بناب از دو زیرمجموعه تشکیل شده که اولی، کورههای قوسالکتریک است که از طریق میکس شدن با قراضه به تولید شمش میپردازد و دومی، کورههای القایی است که آهناسفنجی را به شمش تبدیل میکند.
تفاهمنامه ۲۰ هزار میلیاردتومانی با قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء(ص)
بصیری؛ اظهار داشت: از ابتدا که کارخانه بافت آغاز به کار کرد، برای ساخت آن با قرارگاه سازندگی خاتم قرارداد داشتیم و در طرح توسعه این مجموعه نیز قرارگاه حضور دارد؛ اکنون یک تفاهمنامه ۲۰ هزار میلیاردتومانی با قرارگاه منعقد شده که به مرور جاری میشود. وی با اشاره به کمبود اکسیژن برای طرح توسعه کورهها در بافت، خاطرنشان کرد: به همین منظور طرح «اکسیژن پلنت» آغاز شده که جزء طرحهای توسعهای مجموعه است. مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، با اشاره به طرح توسعه ذوب در مجموعه، تأمین آب و توسعه راهآهن تا داخل کارخانه را دیگر طرحهای توسعهای هلدینگ عنوان کرد که سال آینده به انجام خواهند رسید. وی، ساخت دو کارخانه ذوبشاهین و ذوبشهریار را دیگر طرحهای توسعهای توصیف کرد که برای سال ۱۴۰۰ توسعه زیرسقفی آنها در دستور کار است و پس از آن سایر طرحهای توسعه ای در قالب تفاهم ۲۰ هزار میلیاردتومانی با قرارگاه عملیاتی خواهند شد. بصیری ادامه داد: از جمله این طرحها، کارخانه فروسیلیس و کارخانه ذوب ۱٫۴ میلیون تنی است تا آهناسفنجی بافت که به تولید میرسد را بتوانیم به شمش تولید کنیم. وی خاطرنشان کرد: اکنون این هلدینگ، صادرکننده نمونه منطقه است و با جاری شدن طرحهای توسعه به برخی کشورهای همسایه، صادرکننده نمونه کشوری هم خواهیم شد. مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، همچنین راهاندازی کارخانه نوستالژیک «جمیل کو» در بافت را از دیگر برنامههای توسعه ای مجموعه برشمرد که شستوشوی پشم گوسفند و کرک بز در آنها جاری است و با توسعه این مجموعه به دنبال اشتغالزایی بیشتر در منطقه و اقتصادی کردن کارخانهها هستیم، همچنین در حال مطالعه هستیم تا کارخانههای پاییندستی، تولید قطعات و انجام تعمیرات را در بافت تعریف کنیم تا این منطقه کمتر توسعه یافته را بیشتر توسعه دهیم. وی تأکید کرد: در مجموع، طرحهای هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان در سه محور توسعه، صیانت و حمایت تعریف شده است و به جد بهدنبال توسعه صنعت هستیم تا تکمیل زنجیره تولید را محقق کنیم. بصیری گفت: اکنون نبود کارخانه کنسانتره در مجموعه سبب وابستگیمان شده و هر چند در دوره معاونت پیشین امور معادن وزارتخانه با ساخت کارخانه کنسانتره موافقت نشد، اما اکنون دوباره به دنبال کسب مجوز برای آن هستیم؛ هرچند مجوز ۳۸۰ هزار تنی کنسانتره را داریم، اما جوابگو نیست و نیازمند ظرفیت ۲٫۵ میلیون تنی هستیم. وی بیان داشت: در بحث زیربنایی نیز اکنون برای انتقال برق از فاصله ۱۱۰ کیلومتری به مجموعه، باید همه مراحل مالکیت اراضی مردم، ساخت پستهای برق و انتقال را خودمان به انجام برسانیم، علاوه بر آن گازکشی به مجموعه نیز میلیاردها تومان هزینه دارد و فقط برای آب با توجه به نزدیک بودن سد، مشکلی نداریم. مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، تأکید کرد: در طرحهای توسعهای، بهشدت بهدنبال توسعه همه زنجیره فولاد هستیم و حتی اکتشاف در زمینههای مس، سرب و روی و سایر فلزات را دنبال میکنیم.
کنسرسیوم «پایا»
وی با اشاره به تشکیل کنسرسیوم «پایا» با عضویت ۱۲ شرکت بزرگ معدنی و فولادی که هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان هم یکی از اعضای آن است، خاطرنشان کرد: این کنسرسیوم به دنبال اکتشافات در کشور هستند و پهنههایی را نیز در اختیار گرفته، اما اجازه مالکیت ندارند و باید پس از اکتشاف به مزایده بگذارند.
ورود به بورس
بصیری گفت: این هلدینگ در ادامه برنامههای خود به دنبال وارد کردن همه طرحهای خود به بورس است تا به سهامیعام تبدیل شود، در این راستا از بخش معدن خود کار را آغاز کردیم که تاکنون ۸۰ درصد اقدامهای لازم برای معدن بافت انجام شده و به احتمال زیاد در آغاز سال ۱۴۰۰ وارد بورس خواهد شد. وی افزود: سال آینده همچنین معدن سنگآهن گلگهر۵ و شرکت احیای استیل بافت وارد بورس شده و به سهامیعام تبدیل میشود. مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، با اشاره به گران بودن انرژی در کشورهای همسایه که فعالیت ذوب را برای آنها غیراقتصادی میکند، از طرحی خبر داد که در قالب آن میتوان برخی مواد معدنی و معادن آنها را با قیمت اندک خریداری کرد یا در طرحهایشان مشارکت کرد و تحقق این مهم میتواند صنایع پاییندستی را در این هلدینگ فعال کند؛ این طرح در مرحله مطالعه است.
استراتژی صیانت
وی گفت: در استراتژی صیانت، در حقیقت با ورود به بورس حفظ و ارتقای حقوق سهامداران دنبال میشود و به این منظور در حال کار کردن روی یک سیستم کنترل و نظارت هستیم تا با کنترلهای مالی و بودجهای بتوانیم مجموعهای شفاف و سلامت داشته باشیم. بصیری؛ همچنین با اشاره به استراتژی حمایت، یادآور شد: در گذشته زیرمجموعهها کمتر با هم هماهنگ بوده و جزیرهای عمل میکردند، اما اکنون در هلدینگ با حمایت از واحدها به دنبال ایجاد یک هارمونی هستیم تا مثلاً اگر کارخانه بافت روزی نیازمند اورهال و توقف ۱۰ تا ۱۵ روزه بود، برای تأمین مواداولیه مورد نیاز آن با کارخانه بناب و… هماهنگ باشد.
تعطیلی معدن گلگهر
مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، در ادامه به یک مشکل قدیمی این مجموعه با ایمیدرو اشاره کرد و گفت: ۲۰ درصد مالیکیت کارخانه احیا استیل از آن ایمیدرو، ۲۰ درصد متعلق به بانک صنعت و معدن و ۶۰ درصد دیگر متعلق به بخشخصوصی است، همچنین در معدن گلگهر۵ نیز ۴۰٫۵ درصد متعلق به ایمیدرو و ۵۹٫۵ درصد متعلق به مجموعه ما است. وی بیان داشت: علیالظاهر ما باید ۴۰ درصد سنگآهن یا فروش آن را به ایمیدرو بدهیم، اما براساس فرمول که مبنای محاسبه ارز آزاد بوده و از قیمتهای یومتال استفاده میکنند، بیش از ۸۵ درصد درآمدمان را باید به ایمیدرو بدهیم، در حالی که شراکتشان ۴۰٫۵ درصد است. بصیری؛ اظهار داشت: اوایل کار معدن گلگهر۵ از این طریق به شدت زیان ده بود، اما آن را به سایر حلقههای تولید میبردیم تا کمیسودده باشد، اما اکنون که مبنای محاسبه نرخ ارز به طور غیرقانونی ارز آزاد است، با وجود فروش ۲۶۰۰ میلیاردتومانی، اما بیش از ۲۵۰۰ میلیاردتومان آن را بهعنوان بهره مالکانه به ایمیدرو دادیم. وی ادامه داد: علاوه بر آن حقوق دولتی نیز بیش از ۱۰ برابر شده و به ناگاه یک فاکتور ۲۰۰ میلیاردتومانی برای ما فرستاده شده است که توان پرداخت ان را نداشتیم و حتی درخواست اقساطی شدن پرداخت آن را کردیم و در نتیجه به بحران خوردهایم. مدیرعامل هلدینگ گسترش صنایع و معادن ماهان، خاطرنشان کرد: در این زمینه با وزرای پیشین صمت، همچنین معاونان وزیر جدید مکاتبه داشته ایم و جالب این است که مدیرعامل شرکت تهیه و تولید و آقایان سرقینی و اسماعیلی؛ معاونان پیشین امور معادن وزارتخانه نیز به ما حق میدهند که در صورت ادامه این مسیر حتماً ورشکست خواهیم شد، اما تاکنون هیچ اقدامیانجام نشده است و به تازگی با رزم حسینی؛ وزیر جدید صمت نیز مکاتبه کردهایم و از رئیس هیأت عامل ایمیدرو وقت ملاقات برای مطرح کردن مشکل درخواست کردهایم. وی تصریح کرد: در سال موسوم به «جهشتولید»، انتظار میرود موانع از سر راه تولیدکنندگان برداشته شود، نه اینکه مشکلاتی اضافه شود. بصیری گفت: اکنون دو هفته ای است که معدن گلگهر یک تعطیل شده و در ادامه کارخانه گندلهسازی آن نیز تعطیل شده یا تولید آن کاهش مییابد و بر این اساس بحرانی جدید در پیش داریم. وی تأکید کرد: انتظار میرود ایمیدرو با دارا بودن سهم ۴۰٫۵ درصدی، به همین میزان سنگآهن تولیدی یا درآمد آن را بردارد و شرایط بهگونهای است که انگار به جای یک تن سنگآهن، پول یک تن گندله را به ایمیدرو میدهیم، یعنی ۱٫۵ برابر قیمت سنگآهن را به ایمیدرو به عنوان بهره مالکانه پرداخت میکنیم و اضافه شدن حقوق دولتی نیز بر مشکلات افزوده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.