بازی دو سر باخت برای وزنه‌برداری ایران

وقتی عذرخواهی به دیپلماسی تشبیه می‌شود بازی دو سر باخت برای وزنه‌برداری ایران فدراسیون وزنه‌برداری ایران که معتقد است حقی از سلیمی در المپیک ریو خورده شده، به جای احقاق آن، ماجرا را با عذرخواهی فیصله داد تا در دید جامعه جهانی وزنه‌برداری این طور به نظر برسد اعتراض ایران به هیأت ژوری اشتباه بوده […]

وقتی عذرخواهی به دیپلماسی تشبیه می‌شود

بازی دو سر باخت برای وزنه‌برداری ایران

فدراسیون وزنه‌برداری ایران که معتقد است حقی از سلیمی در المپیک ریو خورده شده، به جای احقاق آن، ماجرا را با عذرخواهی فیصله داد تا در دید جامعه جهانی وزنه‌برداری این طور به نظر برسد اعتراض ایران به هیأت ژوری اشتباه بوده است.

به گزارش ایسنا، در رقابت‌های دسته فوق سنگین وزنه‌برداری المپیک ریو زمانی که حرکت دوم بهدادسلیمی مورد قبول هیأت ژوری قرار نگرفت اعتراضاتی از سوی این وزنه‌بردار، سجادانوشیروانی و مسؤولان فدراسیون ایران در سالن مسابقات به هیأت ژوری انجام گرفت. در مصاحبه‌های بعد از این اتفاق نیز گفته شد محمدجلود، دبیر کل کنفدراسیون آسیا که عضو ژوری بود، از روی غرض حرکت سلیمی را قبول نکرده است.

به دنبال این اعتراضات و هک شدن سایت فدراسیون جهانی وزنه‌برداری توسط کاربران ایرانی، از همان زمان گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر این‌که فدراسیون جهانی، ایران را محروم یا جریمه کند به میان آمد اما در نهایت با عذرخواهی قضیه به پایان رسید.

اما پایان این ماجرا چندان هم خوش نبود و اکنون عذرخواهی ایران نقل محافل شده است. سایت فدراسیون جهانی اعلام کرد رییس فدراسیون وزنه‌برداری ایران در مقابل هیأت اجرایی از طرف ورزشکار و مربی‌‌اش عذرخواهی کرده و گفته «ما بسیار متأسف هستیم.» فدراسیون جهانی هم به فدراسیون ایران اخطار داده که دیگر چنین اتفاقاتی تکرار نشود.

برخی سایت‌های خارجی نیز به منتشر کردن این خبر پرداختند و حتی تیتر «رییس فدراسیون وزنه‌برداری ایران برای اتفاقات ریو عذرخواهی کرد» را انتخاب کردند.

نکته اصلی ماجرا اینجاست اگر در المپیک ریو حق با ما بوده و حرکت دوم دوضرب بهداد سلیمی به صورت عمدی مورد تأیید هیأت ژوری قرار نگرفته است، پس چرا باید عذرخواهی کنیم؟ چرا اگر واقعاً معتقدیم غرضی در کار بوده چرا آن را ثابت نکردیم و به دنبال گرفتن حق وزنه‌بردارمان نبودیم؟

عذرخواهی کردن آن هم در مقابل مسؤولان فدراسیون جهانی، علاوه بر این‌که در نظر جامعه جهانی وزنه‌برداری چیزی جز پذیرفتن اشتباه نیست، باعث شده وجهه وزنه‌برداری ایران نیز آسیب ببیند زیرا عذرخواهی زمانی جایز است که واقعاً اشتباه خود را قبول کرده باشیم اما هنوز که معتقدیم حقمان خورده شده پس باید مقابل مسؤولان فدراسیون جهانی برای احقاق حقمان بایستیم نه برای عذرخواهی. این ماجرا نشان داد تا زمانی که به فکر گرفتن کرسی تأثیر‌گذار نباشیم در برابر تمام ماجراهایی این چنینی راهی جز سر فرود آوردن و قبول اشتباه نداریم.

نکته جالب این‌که برخی‌‌ها اکنون این عذرخواهی کردن که به جریمه و محروم نشدن ایران منجر شد را به دیپلماسی تشبیه کرده‌اند، در حالی که دیپلماسی زمانی جواب می‌دهد که حقمان را بگیریم، بدون این‌که چهره‌ای مانند بهداد سلیمی را مجبور به عذرخواهی کنیم و مقابل هیأت رییسه فدراسیون جهانی نیز عبارت «بسیار متأسفیم» را به‌کار نبریم.

در این اتفاق نداشتن ارتباط قوی و جایگاه تأثیر‌گذار در فدراسیون جهانی نیز بیش از هر چیزی به چشم آمد زیرا ما معتقدیم حقی از ما گرفته شده اما حتی نتوانستیم آن را به اثبات برسانیم. با نگاه کوتاه به این ماجرا می‌بینیم که در المپیک ریو مدال که نگرفتیم و نتوانستیم خورده شدن حقمان را ثابت کنیم که هیچ، در نهایت نیز بابت رفتارهایمان عذرخواهی هم کردیم. از طرفی اگر واقعاً اعتراض به آن شکل به هیأت ژوری جواب نمی‌داد، این وظیفه مسؤولان فدراسیون بود تا جلوی اعتراض ورزشکار و مربی به ژوری را بگیرند تا حداقل بعداً دیگر مجبور به عذرخواهی نشویم.

در واقع هم اعتراض‌مان نتیجه نداد و مدالمان را نگرفتیم و هم مجبور شدیم عذرخواهی کنیم که این چیزی جز بازی دو سر باخت برای وزنه‌برداری ایران نبود. همچنین بر روی این عذرخواهی برای اعتراض به حقی که معتقدیم از ما از خورده شده نام هر چیزی را می‌توان نام گذاشت جز دیپلماسی.