جنگ جهانی در سال منتهی به جام‌جهانی شورش ایران و کرواسی علیه کارلوس کی‌روش؟ حضور همزمان کرانچار، برانکو، کریمی و قلعه‌نویی در سال جام‌جهانی می‌تواند برای کی‌روش اعلان خطر باشد. به گزارش ایلنا، حدود ۲۰ روز از صعود شیرین تیم ملی ایران به جام‌جهانی۲۰۱۸ می‌گذرد. صعودی که بی‌شک با خط خوش در تاریخ فوتبال این […]
جنگ جهانی در سال منتهی به جام‌جهانی
شورش ایران و کرواسی علیه کارلوس کی‌روش؟
حضور همزمان کرانچار، برانکو، کریمی و قلعه‌نویی در سال جام‌جهانی می‌تواند برای کی‌روش اعلان خطر باشد.
به گزارش ایلنا، حدود ۲۰ روز از صعود شیرین تیم ملی ایران به جام‌جهانی۲۰۱۸ می‌گذرد. صعودی که بی‌شک با خط خوش در تاریخ فوتبال این کشور ثبت شد و تا همیشه حلاوتش از یاد‌‌ها نخواهد رفت. دلایل شیرینی این موفقیت بزرگ، هم روشن است و هم اظهرمن‌الشمس.
قسمت اول/زندگی شیرین است
دبل کردن در کوالیفای شدن به مهم‌ترین فستیوال جهانی برای نخستین‌بار؛ تثبیت شدن صعود به عنوان صدرنشین گروه برای دومین بار متوالی؛ قطعی شدن صعود دو هفته پیش از پایان مرحله مقدماتی، بازهم برای اولین مرتبه؛۸ بازی، بدون باخت و بدون گل خورده و ثبت بهترین آمار بین تمام تیمهای جهان از این حیث و…
همه موارد بالا و یک جین دلیل دیگر باعث می‌شود که حالا حالا‌‌ها خوشحال باشیم و علی‌الحساب به بی‌برنامگی‌‌ها و باگ‌های فراوان فوتبال کشورمان بی‌اعتنا باشیم. حواسمان به ارقام نجومی که این جیب به آن جیب می‌شود نباشد؛ دلال‌های بازار نقل و انتقالات را نادیده بگیریم وقص‌علی‌هذا. از طرفی حالا نمایش خیره‌کننده تیم یک دست و با شخصیت کی‌روش خواه ناخواه رویای صعود به دور دوم جام‌جهانی را در ذهن‌‌ها می‌پروراند؛ حتی خود کی‌روش محافظه کار هم در تور مصاحبه‌های خارجی‌‌اش صعود به دور دوم را کلید واژه قرارداده است. بی‌تردید نائل شدن به این مهم بی‌بدیل نیازمند یک برنامه مدون است. در جام‌جهانی دیگر با قطر و چین و ازبکستان و کره و سوریه سر و کار نداریم و اینطور نیست که در ۸ بازی فقط یک شوت به سمت دروازه‌مان زده شود. از همین رو باید پلنی ویژه برای این یک‌سال ترتیب بدهیم. یک سالی که روز به روز از آن کاسته می‌شود.
کارلوس کی‌روش همان شب پیروزی مقابل ازبکستان گفت که امشب را شادی می‌کنیم و از فردا برای صعود به دور دوم جام‌جهانی باید تلاش کنیم و عرق بریزیم و برنامه داشته باشیم. مرد پرتغالی مصمم تر از همیشه پلن آماده‌سازی را رسانه‌ای کرد. برنامه‌ای پر و پیمان که ۷ مرحله داشت. با این توضیح که یک فاز آن، تنها ۳ روز است و دو فاز آخر بک‌توبک خواهد بود و بین آن فاصله‌ای وجود ندارد. برنامه ای۱۰۰ روزه که ناخوداگاه لیگ هفدهم را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و دست بر قضا، نکته نگران‌کننده همی جا است.
قسمت دوم/زندگی به یک باره تلخ می‌شود
هنوز آنقدر فراموش کار نشده‌ایم که درگیری‌های قلعه نویی-کی‌روش و برانکو-کی‌روش را به خاطر اردوهای گاه و بیگاه تیم ملی در فصلی که گذشت فراموش کنیم. دومی آنقدر حاد شد که کی‌روش یکی از اردوهای خود را به یک اردوی عبث تبدیل کرد و بازیکنان پرسپولیس را برگرداند و از اردو بیرون کرد و دستیاران ایرانی خود را نیز اخراج کرد تا نشان دهد این اعتراض چقدر برایش گران تمام شده است. او با این کار زهرچشم کافی را هم گرفت و چشم همه را ترساند. مرد پرتغالی تا مدت‌‌ها از برانکو کینه به دل گرفته بود و در مصاحبه‌های داخلی و خارجی بر او می‌تاخت و حتی تا آستانه جدایی(برای nمین بار) پیش رفت. گرچه این جنگ بین سرمربی اسبق و کنونی تیم ملی سرانجام ضرری به هیچ کدام وارد نکرد و هر دو به هدف‌های خود رسیدند. پرسپولیس فاتح لیگ شد و به جمع ۸ تیم برتر آسیا رفت و تیم ملی هم با قدرت راهی جام‌جهانی شد.
کمی به عقب‌تر برگردیم. شاید برخی‌‌ها از یادشان رفته باشد. پیش از جام‌جهانی۲۰۱۴. کی‌روش برنامه آماده‌سازی عجیب و غریب و طولانی مدتی را تقدیم فدراسیون وقت کرد. در آن زمان برانکو نبود اما هموطنش، کرانچار در سپاهان فعالیت داشت. طلایی‌پوشان اصفهانی درگیر لیگ قهرمانان بودند و کی‌روش نفراتی چون رحمان احمدی و احسان حاج‌صفی و… را برای اردوی دو ماهه خود پیش از آغاز رقابت‌‌ها می‌خواست. کرانچار، تصمیم کی‌روش را جنون‌آور و بچه گانه خطاب کرد و مرد پرتغالی هم مطابق انتظار کم نیاورد وبا استفاده از قدرت لایزالش در فدراسیون, برنده این جنگ پرالتهاب شد.
حالا در سال جام‌جهانی شرایط اضطراری تر هست. هم کی‌روش هست، هم کرانچار و هم برانکو. قلعه‌نویی و علی‌کریمی را هم به این لیست اضافه کنید. برانکو با پرسپولیس باید در لیگ قهرمانان این فصل و هم فصل بعد مبارزه کند. علی‌کریمی تازه نفس هم با تیم نصفه و نیمه‌‌اش یکی از نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان فصل آتی است و آتشش از همه تندتر است. کرانچار و قلعه‌نویی می‌بایست اعتبار خدشه دار دو شده دو تیم اصفهانی را بازگردانند و فشار زیادی روی دوش آنها سنگینی می‌کند. برنامه کی‌روش وقت‌گیر است و مانند لیگ شانزدهم وقفه‌های زیادی را به وجود می‌آورد و برخی از آنها در برنامه زمان‌بندی شده فیفا برای تیمهای ملی هم نیست. پس یعنی باید منتظر اعتراضات دوباره باشگاه‌ها باشیم. اعتراضاتی که رنگ و بوی جدی تری به خود می‌گیرد و این یک زنگ خطر بزرگ برای تیم ملی, باشگاه‌های ما و فدراسیون فوتبال خواهد بود.
قسمت پایانی: زندگی را دوباره شیرینش کنید!
نقش فدراسیون فوتبال در این بین بسیار مهم و حایز اهمیت است. این بار نباید بگذاریم این خراش تازه التیام پیدا کرده در بد‌‌ترین زمان ممکن سرباز کند و عفونتش کل پیکره فوتبالمان را از هم بپاشد. باید از همین حالا به فکر راه درمان بود. لازم است پادزهر را از همین حالا که وقت هست تهیه کنیم. چگونه؟ با مشورت گرفتن از باشگاه ها. با برگزاری جلساتی بین سرمربی تیم ملی و مربیان باشگاه‌ها که هیچ وقت عملی نشد. با ایجاد تعامل. با نشستن دور یک میز و خوردن یک ناهار یا صبحانه اداری در کنار هم. با خرج کردن کمی اقتدار. این بار دیگر سیستم من بمیرم تو بمیری و کدخدامنشی جواب نمی‌دهد؛ چرا که آتش زیر این خاکستر مثل قبلی‌‌ها نیست و زبان‌هاش در صورت فوران خیلی‌‌ها را می‌سوزاند و اول از همه دودش در چشم خودمان می‌رود. حالا بهترین زمان برای مهدی‌تاج است تا خودی نشان دهد و اثبات کند پیرو سیستم خنده‌درمانی نفر قبلی نیست. او باید به همه بگوید کت تن کیست.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.