اتاق فکر آن‌وری و این‌وری، هر دو اتاق‌اند، ولی… ! اتاق فکر! و تو چه میدانی اتاق فکر چیست؟! اتاق فکر چیز خوبی است و تو آن را نمی‌دانی! و به درستی که همه باید اتاق فکر داشته باشند و بهتر است دولتی و خصولتی و نهاد و سازمان اتاق فکر داشته باشند. […]
اتاق فکر آن‌وری و این‌وری، هر دو اتاق‌اند، ولی… !
اتاق فکر! و تو چه میدانی اتاق فکر چیست؟! اتاق فکر چیز خوبی است و تو آن را نمی‌دانی! و به درستی که همه باید اتاق فکر داشته باشند و بهتر است دولتی و خصولتی و نهاد و سازمان اتاق فکر داشته باشند. البته نه هر اتاق فکری، اتاقی جمع‌وجور و آنقدر کوچک که جز اندکی از آن اطلاع نداشته باشند و بدان و آگاه باش که کوچکی مانع از آن نمی‌شود که کارهای بزرگ بر اثر آن اتفاق نیفتد و کسی بهتر از ما نمی‌داند که کار بزرگ یعنی چه!
برای آن‌که مردمان بهتر آن را درک کنند برایتان نمونه‌هایی می‌آوریم از گذشتگان، باشد که در آن عبرت و پندی باشد برای همه. اگر به آن ایمان نیاوری، همانا برای تو سرنوشت بدی رقم خواهد خورد که سرنوشتی که بی‌اتاق‌ها دارند، هیچ اتاق داری به آن گرفتار نخواهد شد و بدان که هیچ بی‌اتاقی از حال اتاق دار‌‌ها خبر ندارد که اگر خبر داشت، فکری به حال و روز و گذشته و حال خود می‌کرد و عبرتی برای دیگران نمی‌شد!
اتاق فکر مرز و جا و مکان نمی‌شناسد، اینجا فکری می‌کنند و برنامه‌ای می‌ریزند و ساز نا‌سازی کوک می‌کنند و در دور دست‌ها، صدای آن در می‌آید. وای بر کسانی که از اتاق فکر وسیله‌ای می‌سازند برای منفعت و لذایذ دنیا و به جای آن‌که از منافع بیشمار آن خود و دیگران را نصیب کنند، همه را به دردسر می‌اندازند که خسرانی از این بزرگ‌تر نیست!
یک روز از آن برای نقشه راه استفاده می‌کنند و یک روز، برای زدن به بیراه، یک روز ملکی را به واسطه آن بهم می‌ریزند و روزی دیگر مملکتی را، و در هر دو اینها دست شیطان در کار است، شیطانی که کناری نشسته و یاران خود را به‌کار ناشایست و جنگ و نسل‌کشی رهنمون می‌سازد.
بدان که اتاق فکر فقط مخصوص یاران شیطان نیست که البته آنها از آن بهره‌ها برده‌اند و اگر حواستان نباشد، بهره‌ها خواهند برد. دیگرانی هم از دوست و آشنا گرفته تا خودی و بی‌خودی، که برای خود اتاق‌هایی مهیا کرده‌اند و در آن عده‌ای را به‌کار گمارده‌اند تا از برای چیزهای مختلف برنامه بریزند و نقشه بکشند و اسباب و اثاثش را جور نمایند.
عده‌ای از آن استفاده کرده‌اند تا از برای دستمالی، قیصری‌های آتش بزنند و به خاطر شکرآبی، شهری آشوب نمایند و دلخوری خود را به پای همه بنویسند و آبی گل‌آلود کنند با آگاهی از این‌که هیچ صیدی جز خسران در این آب برای آنها نخواهد بود.
اگر آن دوردست‌نشینان برای رسیدن به آنچه برای آنها بهتر است اتاقی راه می‌اندازند و نقشه‌ای بر پا می‌کنند و خود را به در و دیوار اتاق‌هایشان می‌زنند تا شر به خودشان برگشته و دماغ سوخته را جبران نمایند، عیبی در آن نیست که خود سراسر عیبند و همان می‌کنند که از آنها می‌توان انتظار داشت. ولی خودی‌هایی که حواس‌پرتی گرفته‌اند و ترمزشان بریده است و آن می‌کنند که سیلی خورده‌ها را خوش می‌آید، باید به خود آیند و فکری به حال اتاق فکر خود کنند که برای التیام ابروان، چشم دل از دست نرود!
اما بزرگان قوم آگاه باشند که آنانی که نه به واسطه اتاق و اتاق دار‌‌ها و نه نقشه و برنامه، برنامه‌ریزان و فقط بخاطر دل رنجور و قوت لایموت و سرمایه بر باد رفته و گوش‌های سنگین و باری به هر جهتی مسؤولان و البته شور و حرارت جوانی، همراهی و هم‌‌‌‌‌‌قدمی کرده‌اند، باید هم شنیده شوند و هم دیده شوند و هم به درد دلشان رسیده شود و به جز دست محبت و نوازش بر سرشان کشیده نشود.
هوشنگ خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.