متن اصلی
گروه : محیط زیست
شناسه : 19114
تاریخ : ۲۰ دی ۱۳۹۵
ساعت : ۱۱:۳۷
پرینت از صفحه

مکانیسم مغزی اعتیاد-قسمت آخر

مکانیسم مغزی اعتیاد-قسمت آخر   قسمت اول «مکانیسم مغزی اعتیاد» در روز گذشته از نظر شما خوانندگان گرامی گذشت. قسمت آخر این مطلب اکنون پیش روی شماست. مغز ما تحریکی را که مسیر پاداش نیاز دارد ایجاد خواهد کرد چه ما بخواهیم و چه نخواهیم. این ما را با انتخاب‌های متعددی روبه‌رو می‌کند: ما می‌توانیم […]

مکانیسم مغزی اعتیاد-قسمت آخر

 

قسمت اول «مکانیسم مغزی اعتیاد» در روز گذشته از نظر شما خوانندگان گرامی گذشت. قسمت آخر این مطلب اکنون پیش روی شماست.

مغز ما تحریکی را که مسیر پاداش نیاز دارد ایجاد خواهد کرد چه ما بخواهیم و چه نخواهیم. این ما را با انتخاب‌های متعددی روبه‌رو می‌کند: ما می‌توانیم هوشیارانه لذت‌های سالم و مثبت را انتخاب و تجربه کنیم یا نیازهای لذت را نادیده گرفته و آن انتخاب را به مسیر پاداش واگذار کنیم تا پرخوری، پرنوشی، مصرف سیگار، سوء‌مصرف مواد یا فعالیت‌های پرخطر موجب لذت شوند.

تجربیات لذت‌بخش مثل خوردن غذا یا سکس معمولاً نیاز به ساخت قبلی تمایل (اشتیاق) دارد (برای مثال گرسنگی) تا به‌طور کامل پتانسیل لذت آنها را ایجاد کند. به‌ دنبال تجربه لذت‌بخش تمایل کاهش می‌یابد و سپس فاصله زمانی خاصی مورد نیاز است تا به سطح با شدت قبلی برسد.

پاداشهای مصنوعی می‌توانند رفتار انگیزشی مفید و خود کنترل را کاهش دهند که منجر به عواقب بالقوه خطرناک یا مضر می‌شوند.

 مواد اعتیاد‌آور سریعاً سطح اشتیاقی بالا ایجاد می‌کنند که به‌طور کامل آزاد نمی‌شود یا فقط برای مدت کوتاهی پس از مصرف است. این واقعیت ناامیدکننده اشتیاق بیش‌تری ایجاد می‌کند. شخص نمی‌تواند فعالیت درخواست لذتی را قطع کند که کنترل رفتار طبیعی فرد را در اختیار گرفته است.

در مغز افراد غیرمعتاد مکانیسمهای کنترلی به‌طور ثابت مقدار (ارزش) محرک‌ها و تناسب پاسخ‌های برنامه‌ریزی شده را ارزیابی می‌کند، سپس کنترل مهاری در صورت نیاز اعمال می‌گردد. در مغز افراد معتاد این چرخه کنترلی دچار نقص می‌شود و بیش‌تر قدرت مهاری خود را روی جریانی که موجب ایجاد پاسخ به محرک‌ها می‌شود، از دست می‌دهد.

دوپامین یک ماده شیمیایی در مغز است که بازیگر کلیدی در فیزیولوژی لذت و پاداش است. دوپامین مسؤول گرایش و تمایل به دستیابی (غذا، سکس، مخدر) است.

دوپامین در مغز ساخته می‌شود و از سد مغزی رد نمی‌شود. دوپامین خورده شده در سیستم گوارشی پاکسازی می‌شود.

مهم‌ترین نقش دوپامین دخالت در سیستم پاداش مغزی است. دوپامین موجب میل (خواستن) می‌شود و میل موجب میل می‌شود.

موادی که موجب وابستگی در انسان می‌شوند موجب افزایش دوپامین در نواحی خاصی از مغز می‌شوند.

 

مخدر‌ها مشابه دوپامین عمل کرده و آزاد شدن سطوح غیرمعمول دوپامین را در مراکز پاداش مغزی تحریک می‌کنند تا موجب حس لذت‌بخش شده و مصرف‌کننده آن را تکرار کرده و در چرخه اعتیاد شرکت می‌کند.