گل«سوسن میشیگان» گونه‌ای زیبا از جنس لیلیوم گروه محیط‌زیست- سوسن میشیگان، یکی از گونه‌های جنس لیلیوم یا سوسن است که به صورت خودرو در ایالات متحده و کانادا و میشیگان رشد می‌کند و گل‌های زیبایی نیز تولید می‌کند که از آنها به عنوان گیاهی زینتی استفاده می‌شود. گل‌های آن به رنگ نارنجی و خالدار می‌باشند. […]
گل«سوسن میشیگان» گونه‌ای زیبا از جنس لیلیوم
گروه محیط‌زیست- سوسن میشیگان، یکی از گونه‌های جنس لیلیوم یا سوسن است که به صورت خودرو در ایالات متحده و کانادا و میشیگان رشد می‌کند و گل‌های زیبایی نیز تولید می‌کند که از آنها به عنوان گیاهی زینتی استفاده می‌شود. گل‌های آن به رنگ نارنجی و خالدار می‌باشند.
این گیاه چندساله بوده و دارای ساقه‌ای برافراشته و فاقد شاخه‌های جانبی است. ساقه مرکزی به رنگ سبز ملایم تا روشن، سه گوش، بدون کرک و گاهی اوقات کرکدار می‌باشد.
دوره گلدهی این گیاه از اواسط تابستان شروع شده و حدود یک ماه ادامه خواهد داشت. گل‌ها عطر خاصی ندارند و پس از اتمام دوره گلدهی توسط غلاف‌های بذر جایگزین می‌شوند. بذرهای بالغ به رنگ قهوه‌ای، پهن، تخم‌مرغی شکل و دارای بال‌های قوی در حاشیه خود می‌باشند. این بال‌ها امکان جابه‌جایی بذر‌ها را برای این گیاهان فراهم می‌کنند.
سیستم ریشه‌ای این گیاهان دارای پیاز یا بالب می‌باشد که از آنها در تولیدمثل غیرجنسی این گیاهان استفاده می‌شود.
شرایط محیط رشد:
سوسن میشیگان به نور کامل خورشید نیاز دارد. در صورتی که به هر دلیلی نور کافی به این محصول نرسد، بوته‌ها بلند می‌شوند و تعداد کم‌تری گل تولید می‌کنند. در این شرایط، احتمال زرد شدن برگ‌های پایینی گیاه نیز وجود دارد.
همچنین کشت آن در خاک‌های شنی لومی یا لومی و مرطوب، مناسب خواهد بود. اگرچه به رطوبت کافی نیاز دارد ولی در صورت استقرار مناسب در خاک می‌تواند خشکی را نیز تا حدی تحمل کند.
این گیاهان معمولاً در دمای ۱۵ درجه سانتی‌گراد حرارت در شب و حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد حرارت روز، زودرس می‌شوند.
تکثیر:
تکثیر این گونه از لیلیوم از طریق جدا کردن فلس‌های پیازی صوت می‌گیرد. فلس‌ها در فصل پاییز روی ردیف‌هایی به فاصله ۱۵ سانتی‌متر در بستر کاشتی که در گلخانه مهیا می‌شود، کشت می‌گردند. پیازچه‌هایی که پس از یک فصل رویشی تشکیل می‌شوند از خاک خارج و مجدداً در فصل مناسب در خاک خارج از گلخانه کشت می‌شوند. در فصل پاییز، پیازهای رسیده برداشت شده، بسته به بزرگی آنها درجه‌بندی می‌شوند -پیازهای کوچک، محیطی برابر ۱۵ تا ۱۸ سانتی‌متر و پیازهای درشت، محیطی برابر ۲۵ تا ۲۸ سانتی‌متر را دارا می‌باشند- پیازهای کوچک، بوته‌های کوچک و تعداد کم‌تری گل تولید می‌کنند. فصل برداشت پیاز لیلیوم مهرماه است. زودتر از این زمان برداشت صورت نمی‌گیرد، زیرا رشد و نمو پیاز در فصل پاییز انجام می‌شود.
منبع: سایت نارگیل
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.