افزایش خشونت علیه حیوانات

افزایش خشونت علیه حیوانات گاه و بیگاه گزارش‌هایی درباره رفتارهای خشونت بار علیه حیوانات منتشر می‌شود و چه بسا ناباورانه شاهد صحنه‌هایی از این رفتار بوده باشیم؛ برخی روانشناسان معتقدند حیوان آزاری از جمله اختلالات روانی است که می‌توان آن را با استفاده از رویکرد اجتماع محور کاهش داد. به گزارش ایرنا حدود ۴ سال […]

افزایش خشونت علیه حیوانات

گاه و بیگاه گزارش‌هایی درباره رفتارهای خشونت بار علیه حیوانات منتشر می‌شود و چه بسا ناباورانه شاهد صحنه‌هایی از این رفتار بوده باشیم؛ برخی روانشناسان معتقدند حیوان آزاری از جمله اختلالات روانی است که می‌توان آن را با استفاده از رویکرد اجتماع محور کاهش داد.

به گزارش ایرنا حدود ۴ سال قبل در همین ایام خبری از شکنجه و کشتن یک خرس ماده به همراه توله‌هایش در اصفهان در فضای مجازی پیچید؛ عاملان این جنایت حتی از صحنه‌های دردناک این وحشی‌گری تصویربرداری کردند.

«شکارچیان غیرمجاز در اقدامی بیرحمانه با کمین بر سر چشمه‌ای در جنگل شهیدآباد بهشهر یک پلنگ ماده و توله‌‌اش را هنگام نوشیدن آب هدف گلوله قرارداده، پوست آنها را کنده و لاشه‌ها را به آتش کشیدند»؛ این هم خبری است که چندی پیش در فضای مجازی دست به دست چرخید و خواننده آن را مبهوت و متأسف کرد.

بار‌ها اخباری نیز درباره بدرفتاری با جاندارانی همچون سگ و یا شغال شنیده‌ایم.

این رفتار‌ها در کشورمان که سابقه درخشان فرهنگی و دینی دارد، تأمل‌برانگیز است؛ در این خصوص، مهدی‌فلاحی روانشناس معتقد است که حیوان آزاری از اختلالات روانی است.

فلاحی در این زمینه گفت: حیوان‌آزاری را می‌توان به عنوان یک اختلال روانی مورد مشاهده قرارداد، البته در این روند بروز خشونت به شکل کم‌تر مسؤولیت‌دار است، به عبارت دیگر، خشونتی بروز داده می‌شود بدون ترس از این‌که قانون یقه ما را می‌گیرد یعنی کم‌تر مسؤولیت رفتار خود را داریم و کم‌تر باید پاسخ بدهیم.

وی با اشاره به این‌که حیوان‌آزاری به‌گونه‌ای به خشونت در جامعه بر می‌گردد، افزود: حیوان آزاری‌های اخیر نمونه‌هایی از افزایش محسوس خشونت علیه حیوانات است.

فلاحی در پاسخ به این‌که چه فاکتورهایی در گرایش افراد به خشونت نقش دارد، گفت: عوامل بسیار زیادی مانند بحث آب و هوا، جغرافیا، ژنتیک، تربیت و فشارهای اقتصادی در بروز خشونت دخیل هستند و تمام اینها در کنار هم خشونت را افزایش می‌دهد.

*تأثیر مدارس طبیعت در کاهش خشونت

وی درباره تأثیر مدارس طبیعت در کاهش خشونت علیه حیوانات و محیط‌زیست اظهارکرد: یادمان باشد کودکان ما آنچه را می‌بینند، یاد می‌گیرند نه چیزی را که می‌شنوند، نباید فراموش کنیم که آموزش بسیار تأثیرگذار است، در عین حال اگر قرار باشد مهربانی با طبیعت و محیط‌زیست را به کودکان یاد بدهیم، باید آن را در بزرگترهای خود هم ببینند.

* رویکردهای اجتماع محور

این روانشناس گفت: رویکردی با عنوان «رویکردهای اجتماع محور» در علوم‌انسانی وجود دارد که به محیط‌زیست نیز تسری پیدا کرده است و با تکیه بر آن می‌توان به حفظ محیط‌زیست و گونه‌های زیستی موجود در طبیعت کمک کرد.

وی افزود: با توجه به رویکردهای اجتماع محور، تجربه بسیار موفقی در حفاظت از یوزپلنگ آسیایی در منطقه توران میان استان سمنان و خراسان‌رضوی داشتیم، در این مدل جوامع محلی ضمن آموزش، با اهمیت حفاظت از محیط‌زیست و گونه‌های ارزشمندی مانند یوزپلنگ آشنا می‌شوند، در واقع اگر جوامع محلی متوجه شوند که محیط‌زیست سرمایه اصلی آنها در زندگی است، دست از آسیب زدن به آن برمی‌دارند.

وی تأکیدکرد: پیشنهاد می‌کنم برای کاهش خشونت و حیوان‌آزاری با استفاده از رویکرد اجتماع محور کار آموزش مردم به ویژه جوامع محلی ذی‌نفع انجام شود زیرا با اجرای آن می‌توان خشونت علیه حیوانات را کاهش داد که نقش سازمان‌های مردم نهاد در این زمینه بسیار پررنگ است.

* خشم مانند دومینو عمل می‌کند

این روانشناس اظهارکرد: در برخی موارد، فردی که به خود اجازه دهد حیوانی مانند پلنگ را که گونه‌ای در خطر انقراض نیز هست، زمان نوشیدن آب شکار کند و رفتاری سبعانه را در قبال این حیوان در پیش گیرد، در واقع خشمی را از بالادست به حیوان منتقل می‌کند زیرا خشم مانند دومینو عمل می‌کند.

* اختلافات، از دلایل حیوان‌آزاری

وی گفت: البته در مواردی هم خشونت‌ورزی با حیوانات به خاطر چالش طلبی شکارچیان فرصت‌طلب در برابر مسؤولان حفاظت از محیط‌زیست و محیط‌بانان است که تجربه آن را در استان بوشهر داشته‌ایم و این موارد، برخوردهای خاص را می‌طلبد.

 

وی با این تأکید بر این‌که حفاظت از محیط‌زیست هم اگر همراه با خشونت باشد، جواب عکس می‌دهد، اظهارکرد: تجربه ثابت کرده است که جلوگیری از حیوان‌آزاری و خشونت علیه حیوانات با تکیه بر رویکردهای اجتماع محور، امکان‌پذیر است، بنابراین باید روی این بخش و فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی تمرکز کنیم.