منطقه چرنوبیل تا۲۰هزارسال قابل سکونت نیست

  مناطق نزدیک نیروگاه هسته‌ای منفجر شده چرنوبیل اوکراین پس از گذشت ۳۰ سال به دلیل وجود ماندگاری آلودگی شدید پرتوی و رادیواکتیوی برای ۲۰ هزار سال و مناطق پیرامونی آن نیز حداقل برای ۳ هزار سال غیرقابل سکونت تشخیص داده شده است. به گزارش ایرنا، ۳۰ سال پیش انفجار راکتور شماره ۴ نیروگاه هسته‌ای […]

 

مناطق نزدیک نیروگاه هسته‌ای منفجر شده چرنوبیل اوکراین پس از گذشت ۳۰ سال به دلیل وجود ماندگاری آلودگی شدید پرتوی و رادیواکتیوی برای ۲۰ هزار سال و مناطق پیرامونی آن نیز حداقل برای ۳ هزار سال غیرقابل سکونت تشخیص داده شده است.

به گزارش ایرنا، ۳۰ سال پیش انفجار راکتور شماره ۴ نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل شمار زیادی کشته و مصدوم برجای گذاشت، صد‌ها هزار نفر را از خانه و کاشانه خود کوچاند و یک منطقه بزرگ با پیشرفته‌‌ترین تأسیسات و یک شهر با امکانات رفاهی عالی ویژه کارکنان این نیروگاه نیز غیرقابل استفاده شد.

خبرگزاری اسپوتنیک در این باره گزارش داده است: اکنون میانگین خطر آلودگی رادیواکتیوی برای سلامتی انسان در منطقه چرنوبیل ۴ بار کم‌تر از زمان وقوع سانحه در سال ۱۹۸۶ است ولی هنوز هم خطرناک می‌باشد.

ایگور گراموتکین، مدیر و رییس پروژه کنترل نیروگاه اتمی چرنوبیل در پاسخ به این پرسش که چه زمانی منطقه نیروگاه برای سکونت مناسب می‌شود، گفت: نه زودتر از ۲۰ هزار سال و اطراف چرنوبیل هم لااقل ۳ هزار سال دیگر غیرمسکونی باقی خواهد ماند

بنا به این گزارش، ۲۵۰۰ نفر در این نیروگاه در حال فعالیت هستند که وظیفه دارند ساختمان جدید حفاظتی طاقی شکل را بالای تابوت بتنی که بلوک شماره ۴ را پوشانده قرار دهند، زیرا سرپوش قبلی زیر تأثیر عوامل طبیعی رو به ویرانی گذاشته که بسیار خطرناک است و در این محل حدود ۲۰۰ تن مواد رادیواکتیو وجود دارد.

به گزارش ایرنا، وقوع این حادثه در ساعت ۱، ۲۴ دقیقه صبح ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ رخ داد، دولت شوروی را که پرده آهنین دور مرزهای خود کشیده بود، به شدت غافلگیر کرد و براساس اطلاعات در دسترس پس از ۳۶ ساعت تاخیر برای اطلاع‌رسانی، افکار عمومی جهان از آن آگاه و تخلیه ساکنان شهر کارکنان نیروگاه واقع در ۳۰ کیلومتری آن آغاز شد.

این واقعه با هزینه‌ای بالغ بر ۲۰۰ میلیارد دلار پرخرج‌‌ترین حادثه تاریخ بشمار می‌رود و در زمان حاضر نیز اقدام‌ها برای تأمین ایمنی راکتور منفجر شده نیروگاه هزینه‌های سنگینی در‌ بردارد و مهم‌ترین آن احداث طاق پوششی فولادی به ارزش ۱٫۵ میلیارد یورو می‌باشد که مراحل نهایی آن در حال تکمیل است.

بر اساس طرح موجود، طاق پوششی فولادی که بنای برجای مانده از راکتور چهارم را به صورت کامل خواهد پوشاند، از نشت بیش‌تر مواد رادیواکتیو برای ۱۰۰ سال آینده جلوگیری خواهد کرد و بودجه آن نیز از کمک بیش از ۴۰ دولت تأمین شده است.

حتی با وجود استقرار این طاق فولادی پوشش جدید، مناطق پیرامونی منطقه ممنوعه ۲۶۰۰ کیلومتر مربعی از جنگل و زمین‌های باتلاقی در مرز اوکراین و بلاروس غیرقابل سکونت است و برای بازدیدکنندگان بدون مجوز بسته می‌ماند و تقریباً این منطقه را باید از یاد رفته دانست.