یوز ایرانی آخرین نفس‌هایش را می‌کشد

یوز ایرانی آخرین نفس‌هایش را می‌کشد این روز‌ها حال یوز ایران اصلاً‌ خوش نیست و پایان تلخی برای آن متصور می‌شود. گونه‌ای که تنها چند قلاده از آن در ایران یافت می‌شود و تنها یک قدم تا نزدیک شدن به انقراض حتمی آن باقی مانده است. به گزارش سیناپرس، به گفته کارشناسان این حوزه، خشکسالی […]

یوز ایرانی آخرین نفس‌هایش را می‌کشد

این روز‌ها حال یوز ایران اصلاً‌ خوش نیست و پایان تلخی برای آن متصور می‌شود. گونه‌ای که تنها چند قلاده از آن در ایران یافت می‌شود و تنها یک قدم تا نزدیک شدن به انقراض حتمی آن باقی مانده است.

به گزارش سیناپرس، به گفته کارشناسان این حوزه، خشکسالی و کاهش منابع آبی یکی از مهم‌ترین عوامل تهدید حیات وحش ایران به ویژه برای گوشتخوارن و گربه‌سانان است.

در این بین یوز‌ها مخاطره‌آمیز‌ترین زندگی را در میان تمامی جانوران بیابانی و گربه‌سانان دارند. آنها دارای دو نقطه ضعف هستند که معمولاً برای آنها گران تمام می‌شود. نخست این‌که قادر نیستند در ماه‌های گرم سال، گرمای خورشید را تحمل کنند؛ در این هنگام از سال آنها باید کاملاً در سایه باقی بمانند. اگر یوزی مورد آزار و اذیت قرار گیرد و مجبور به ترک پناهگاه خود و راه رفتن در آفتاب شدید شود، ریسک بزرگی کرده و پس از طی چند کیلومتر ممکن است بر اثر گرما تلف شود.

دومین نقطه ضعف یوزهای ایران این است که به شدت نگران امنیت خود هستند و این نگرانی باعث استرس آنها می‌شود. وقتی انسان به آن نزدیک می‌شود، اولین واکنش آن این است بدون جلب توجه کاملاً روی زمین دراز بکشد تا خودش را استتار کند. اگر عامل استرس نزدیک‌تر شود، جانور در اولین پناهگاه قابل دسترس مانند حفره‌ای در میان کوه، لانه جانورانی نظیر روباه، خرگوش و یا کفتار پناه می‌گیرد. در نهایت اگر نتواند محلی را برای پنهان شدن بیابد سعی می‌کند فرار کند.

زیستگاه اصلی یوزپلنگ‌های ایرانی در مناطق استپی و بیابانی از بمپور در بلوچستان تا طبس، پارک ملی گلستان، خوش ییلاق و ذخیره گاه زیست سپهر توران، پارک ملی کویر، موته اصفهان، بافق یزد، خبروروچون و راور کرمان حاجی‌آباد، بندرعباس و منطقه بهرام گور فارس است.

خشکسالی و کمبود منابع آبی ایران طی چند سال اخیر در این مناطق بیابانی به ویژه در یزد، عامل تهدیدکننده‌ای برای ادامه حیات این جانوران شده است.

حسن اکبری، معاون فنی اداره‌کل محیط‌زیست استان یزد در این خصوص گفته است: ما امسال در بررسی‌هایمان تنها دو یوزپلنگ دیده‌ایم. دو یوز برادر هستند که سال۸۷ به‌ همراه یک برادر دیگر در پارک ملی سیاه کوه یزد به دنیا آمده بودند که مدتی بعد به‌ همراه مادرشان به پناهگاه حیات وحش دره انجیر رفتند و حدود ۱۸ ماه آنجا بودند. از سال۹۲ یکی از آنها جدا و چندین بار به‌ صورت تنها دیده شد. امیدواریم در بررسی‌هایمان اشتباه کرده باشیم وگرنه این می‌تواند تلخ‌‌ترین خبر برای دوستداران طبیعت و حیات وحش در این سرزمین باشد.

وی درباره علت کاهش ناگهانی یوز‌ها در زیستگاه‌های یزد گفت: در سال۸۸ مجلس قانون رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری را تصویب کرد که به موجب این قانون سازمان محیط‌زیست از گردونه استعلام‌های معدنی در خارج از مناطق حفاظت شده خارج شد. این قانون تیشه به ریشه یوزپلنگ‌‌ها زد چون بسیاری از معادن در زیستگاه‌های آزاد که عمدتاً یوز‌ها در آنجا تردد می‌کردند بدون کسب نظر محیط‌زیست به بهره‌برداری رسیدند. آغاز فعالیت معدنی باعث توسعه جاده‌ها شد و راه دسترسی انسان به بسیاری از مناطق بکر باز و امنیت برای یوز‌ها کلا از بین رفت.

این مقام افزوده است: جاده‌ها و معادن و کاهش طعمه در مناطق آزاد مهم‌ترین علت کاهش جمعیت یوز‌ها در استان یزد شد. تأثیر جاده به حدی است که تنها در دهه۸۰ حدود ۷یوز در اثر تصادف جاده‌ای در جاده‌های استان کشته شدند که از این تعداد ۵یوز فقط در منطقه کالمند و بهادران از بین رفت و از بین‌رفتن این تعداد یوز تأثیر بسیار زیادی بر کاهش جمعیت و زاد و ولد دارد.