علل خارش انگشتان دست و پا

علل خارش انگشتان دست و پا خارش مزمن انگشتان دست و پا می‌تواند عارضه‌ای آزاردهنده باشد و زندگی روزمره را دچار مشکل کند. برای درمان مناسب این عارضه که می‌تواند به تنهایی یا همراه با جوش و تاول‌های کوچک رخ دهد، ابتدا باید علت آن تشخیص داده شود. به گزارش ایسنا، خارش مزمن انگشتان ممکن […]

علل خارش انگشتان دست و پا

خارش مزمن انگشتان دست و پا می‌تواند عارضه‌ای آزاردهنده باشد و زندگی روزمره را دچار مشکل کند. برای درمان مناسب این عارضه که می‌تواند به تنهایی یا همراه با جوش و تاول‌های کوچک رخ دهد، ابتدا باید علت آن تشخیص داده شود.

به گزارش ایسنا، خارش مزمن انگشتان ممکن است فقط در سطح پوست یا زیر پوست یا فقط در برخی از انگشتان احساس شود و با وجود این‌که اغلب علت نگران‌کننده‌ای ندارد اما در برخی موارد ممکن است نشانه‌ای از یک عارضه یا بیماری جدی‌تر باشد که در این صورت به تشخیص صحیح پزشک و درمان مناسب نیاز دارد.

 دلایل مختلفی برای بروز این عارضه وجود دارد که شایع‌‌ترین علل و علائم مربوط به آن‌ به این قرار است:

۱- درماتیت تماسی: درماتیت تماسی یا اگزمای تماسی زمانی رخ می‌دهد که فردی چیزی را که پوستش را تحریک می‌کند، لمس کند. در درماتیت تماسی علائمی چون خارش در انگشتان و کف یا روی دست‌ها، درد یا تورم، لکه‌هایی از خشکی پوست، برآمدگی‌های قرمز کوچک روی پوست، قرمزی یا التهاب ظاهر می‌شوند. به‌طورکلی عطرها، ساعت‌‌ها و کمربند‌ها و زیورآلات فلزی، کبالت موجود در دئودرانت‌‌ها و رنگ‌ موها، برخی از کرم‌های دست و مواد ضدعفونی‌کننده خانگی از عوامل مؤثر در بروز درماتیت تماسی هستند.

۲- اگزمای دیس هیدروتیک: اگزمای دیس هیدروتیک یا «پمفولیکس» که به اگزمای دست و پا نیز شناخته می‌شود اغلب به صورت تاول‌های کوچک، خارش‌آور و آبدار روی دست‌ها، انگشتان و اغلب در شست‌ پا و پا‌ها ظاهر می‌شود. تصور می‌شود که این عارضه با استرس، تحریک پوستی و آلرژی فصلی مرتبط باشد.

از علائم اگزمای دیس هیدروتیک می‌توان به تاول‌های کوچک و آبدار روی انگشتان، خارش شدید، دردناک شدن پوست، قرمزی و التهاب، پوست زبر و ترک خورده و پوسته پوسته شده اشاره کرد.

مبتلایان به آلرژی فصلی بیش از دیگران احتمال ابتلا به این عارضه را دارند و همچنین احتمال ابتلای زنان دو برابر مردان است.

با استفاده از کمپرس آب سرد در نقاط آسیب‌دیده پوست به منظور کاهش خارش و تورم، استفاده مداوم از مرطوب‌کننده برای جلوگیری از خشکی پوست و استفاده از صابون‌‌ها و شوینده‌های ملایم می‌توان به درمان این نوع از اگزما کمک کرد.

۳- پسوریازیس: پسوریازیس نوعی بیماری پوستی است که در آن سلول‌های پوستی به سرعت رشد کرده و باعث ایجاد لکه‌های پوسته‌پوسته، خارش‌آور و زبرپوستی می‌شوند. این عارضه می‌تواند در نقاط مختلفی از بدن به ویژه در مفاصل و نقاطی همچون انگشتان و ناخن‌‌ها ایجاد شود.

پسوریازیس علاوه بر خارش پوست و عوارضی همچون قرمزی و التهاب، بروز نقاط پوسته‌پوسته سفید روی پوست، پوست خشک و ترک خورده و گاهی همراه با خونریزی و درد در اطراف لکه‌های ملتهب پوستی دارد.

این بیماری پوستی اغلب بسیار سرسخت بوده و یافتن درمانی مؤثر برای آن دشوار است اما درمان‌های احتمالی شامل استفاده از داروهای خوراکی است که به‌طور معمول توسط پزشک تجویز می‌شوند.

۴- نوروپاتی محیطی دیابتی: نوروپاتی محیطی (به علت درگیری اعصاب محیطی) یک بیماری وابسته به دیابت است که در آن سطوح بالای قند خون باعث آسیب‌های عصبی شده که می‌تواند دست و پا را تحت تأثیر قرار دهد.

افراد مبتلا به این بیماری نسبت به لمس انگشتانشان بسیار حساس می‌شوند. دچار بی‌حسی در انگشتان خود شده و در انگشتانشان احساس درد و ضعف می‌کنند.

اگرچه نوروپاتی محیطی وابسته به دیابت قابل درمان نیست اما درمان‌هایی برای کمک به کاهش علائم و پیشرفت آن وجود دارد که از آن جمله می‌توان به تغییر سبک زندگی مانند ورزش منظم و ترک سیگار، کنترل فشارخون، تثبیت سطح قند خون، استفاده از داروهای ضدانعقادی و داروهای افسردگی و کرم‌های حاوی کاپسایسین اشاره کرد.

۵- جَرَب یا گال: گال زمانی اتفاق می‌افتد که بندپایی از گروه «هیره‌»‌ها به نام «هیره خارشی» به پوست فرد نفوذ کرده و در آنجا تخمگذاری کرده و باعث بروز برآمدگی کوچک و خارش‌آور می‌شود. علائم گال می‌تواند تا ۸ هفته پس از تماس فرد با هیره‌های گال ظاهر شود.

هیره‌ها معمولاً در مناطقی از پوست مانند فواصل بین انگشتان، دست و پا، ناحیه داخلی آرنج‌‌ها و زانو‌ها نفوذ می‌کنند.

از علائم گال می‌توان به ظاهر شدن تاول‌های کوچک یا برآمدگی چرکی بر سطح پوست، ظاهر شدن علامت‌های کوچک و ردهایی که هیره‌ها روی پوست به جای می‌گذارند، ضخیم و زبر شدن پوست، تشدید خارش پوست پس از حمام و دوش گرفتنِ شب هنگام اشاره کرد. عفونت گال از طریق تماس پوست با پوست، لباس‌های مشترک و حوله و ملحفه منتقل می‌شود.