تالاب بامدژ، پناهگاهی ارزشمند برای پرندگان مهاجر

 

ناصر بهزادفر- تالاب بامدژ در ۴۰ کیلومتری شمال غربی اهواز قرار دارد.

این زیستگاه آب شیرین تالابی ۴ هزار هکتار وسعت دارد و در کنار روستاهای مزرعه، بامدژ، سادات طواهر، سید جاسم و همچنین سد شاوور، کانال توانا و خط راه‌آهن اهواز – اندیمشک قرار گرفته است. علاوه بر این‌که بیش‌تر بارندگی و جریان‌های سیلابی زمستانه و آب‌های برگشتی از زمین‌های کشاورزی از عوامل مهم پایداری این تالاب محسوب می‌شوند که در نهایت آب خروجی تالاب از شاخه‌ای به نام خارور عبور کرده و پس از گذر از کانال توانا به رودخانه دز می‌ریزد.

این تالاب از اوایل فروردین تا نیمه آبان‌ماه دوره کم آبی خود را پشت سر می‌گذارند چرا که به دلیل بستن دریچه‌ها و آبگیری سد شاوور، آب ورودی به تالاب کاهش پیدا کرده و پساب‌های کشاورزی ورودی به تالاب نیز توسط زهکش خارور از آن خارج شده و بخش‌های حاشیه آن خشک می‌گردد. از گیاهان تالاب بامدژ می‌توان به خارشتر خزری و ایرانی، ترنجبین، شیرین بیان، خارپنبه، شاه‌تره، گل گاوزبان، پونه، کنار، تاج خروس، نی، گاگله و.. اشاره کرد.

 حیات‌وحش تالاب شامل پستاندارانی همچون روباه، شغال، گرگ، کفتار، سمور، خفاش، خارپشت و… ماهیانی همچون کپور، شیربت،، بنی، حمری، بیاح و… خزندگان و دوزیستانی همچون قورباغه، وزغ، لاک‌پشت، جکوی، مار و… است

 از میان پرنده‌های بومی و مهاجر بیش‌ترین سهم متعلق به خانواده چکاوکیان، حواصیلیان، مرغابیان، آبچلیکان است.

اردک مرمری، چنگر، لیکو خوزی، باکلان، ماهی خورک، اگرت، چوپ پا، آبچلیک، بلبل و… نیز از جمله پرندگان دیگر آبزی و کنار آبزی این تالاب محسوب می‌شوند.

در ماه‌های اسفند تا اردیبهشت این تالاب دارای سیمای مرتعی سرسبز بوده و بیش‌ترین رویش‌های پاییزه متعلق به گیاهان شورپسند است. پوشش گیاهی زیستگاه آبی که بخش اصلی تالاب را تشکیل می‌دهد. گیاهان نی ولویی است که محیطی امن و مناسب برای استتار جانوران منطقه به خصوص پرندگان بومی و جوجه‌آور و نیز گراز است.

 مسیر دسترسی

راه اصلی دسترسی به این منطقه جاده اهواز ‌- اندیمشک است

منابع:

کویر‌ها و بیابان‌های ایران – مجتبی گهستونی

 

باشگاه خبرنگاران جوان