آبشار«ماهی مَشُو پَنو» نگینی از طبیعت لنگرود

آبشار«ماهی مَشُو پَنو» نگینی از طبیعت لنگرود

ناصر بهزادفر- آبشار ماهی مَشُو پَنو در جنوب غربی لنگرود و در استان گیلان قرار دارد.

ماهی مشو یعنی جایی که ماهی نمی‌تواند برود. وقتی رودخانه طغیان می‌کند، ماهی از سمت دریا و شلمان‌رود به سمت بالا می‌آید ولی از آبشار نمی‌تواند بالاتر برود؛ به همین دلیل به آن می‌گویند ماهی مَشو.

آبشار ماهی مشو ۹ متر طول دارد.

آبشار ماهی مشو از منطقه ییلاقی تریان یا زرچال سرچشمه می‌گیرد و پس از گذشتن از دل جنگل، این کوه صخره‌ای را می‌شکافد و به پایین می‌ریزد.

آبشار استخری در پایین سرریز ایجاد کرده است.

مسیر رودخانه دره عمیقی است که دیواره‌های آن پوشیده از تخته سنگ‌های یکپارچه و صاف است. جنگل‌های اطراف و درختان تنومند بر زیبایی این منطقه بکر افزوده است.

مسیر دسترسی

از لنگرود باید به سمت روستای لیل حرکت کرد. به پای لیلاکوه که رسیدیم، به سمت چپ و مسیر روستای آبچالکی و سپس از آنجا مسیر پرشکوه و ملاط را طی کرده و به سمت اطاقور و بعد مسیر جنگل‌های خرما را انتخاب می‌کنیم. در مسیر راه، روستاهای شکرکش، ششلو، تیکسر، پیله‌محله‌لیل و بالا محله لیل دیده می‌شود.

بعد از کارخانه چای و عبور از پیله‌محله‌لیل، اگربه سمت پل آهنی برویم. درحدود ۵۰ متر بعد از پل آهنی جاده دو شاخه می‌شود.

جاده خاکی به سمت روستای پنو را در ادامه مسیر باید انتخاب کنیم.

این مسیر ۶کیلومتر طول دارد. بعد از۵ کیلومتر، پل بتنی کوچکی در یک پیچ تند دیده می‌شود. نزدیک دومین تیر برق بعد از پل بتنی باید پیاده‌روی در دل جنگل را تجربه کرد.

از بالای دره، رودخانه قابل رویت است. پس از یک کیلومتر پیاده‌روی، از ارتفاع دره کاسته می‌شود و راه باریکی ما را به سمت رودخانه می‌کشاند.

مسیر رودخانه به سمت شمال کم‌کم باریک و شبیه یک تونل می‌شود. پس از کمی پیاده‌روی یک مرتبه، با آبشار که با فشار آب را به پایین هدایت می‌کند، مواجه می‌شوید.

مسیر دیگری هم هست. باید مسیر رودخانه را ادامه دهید و تا پای آبشار پیاده‌روی کنید.

منابع:

 

پایگاه خبری لاهیجان، روزنامه همشهری