مزایده نامزدهای ریاستجمهوری بر سر انتخاب تعداد وزرای زن! وعده استفاده از ظرفیت زنان در بدنه دولت و انتصاب آنها بهعنوان وزیر، در چند دور انتخابات ریاستجمهوری گذشته و توسط برخی نامزدها مطرح شده است. این اتفاق پس از انقلاب اسلامیصرفاً در دوره دولت دهم به وقوع پیوست، زمانی که محمود احمدینژاد، مرضیه وحیددستجردی را […]
مزایده نامزدهای ریاستجمهوری بر سر انتخاب تعداد وزرای زن!
وعده استفاده از ظرفیت زنان در بدنه دولت و انتصاب آنها بهعنوان وزیر، در چند دور انتخابات ریاستجمهوری گذشته و توسط برخی نامزدها مطرح شده است. این اتفاق پس از انقلاب اسلامیصرفاً در دوره دولت دهم به وقوع پیوست، زمانی که محمود احمدینژاد، مرضیه وحیددستجردی را علیرغم برخی مخالفتها برای تصدی کرسی وزارت بهداشت به بهارستان معرفی کرد که البته با کشوقوسهای اختصاص ارز ترجیحی دارو و انتصاب برخی افراد خلاف باب میل احمدینژاد در وزارت بهداشت به یک دوره کامل نرسید و سکان وزارت بهداشت در سال پایانی دولت دهم در دستان طریقت منفرد قرار گرفت.
طبل همیشه توخالی برای زنان
پس از شکستن تابو انتصاب وزیر زن در دولت دهم، این وعده توسط حسن روحانی در جریان انتخابات یازدهم و دوازدهم بارها مطرح شد و یکی از وعدههای قطعی وی در آن دوران، انتصاب وزیر زن بود. وعدهای که هیچگاه عملی نشد و شریکان اصلاحطلب دولت روحانی نیز بارها به بیتوجهی وی نسبت به اجرای این وعده انتقاد کردند. حتی شهیندخت مولاوردی؛ معاون سابق امور زنان و خانواده روحانی نیز سال ۹۶ گفته بود: در دولت بعدی (دولت دوازدهم) شرایط برای استفاده از وزرای زن بهطور کامل فراهم است. با این وجود به نظر میرسد که دولت بعدی یا همان دولت روحانی شعار انتصاب وزیر زن را تنها راه هدف کسب رأی بانوان جامعه سر داد اما با وجود اذعان مدیران خود نسبت به امکان انتخاب وزیر زن، هیچگاه ارادهای برای محقق کردن این وعده نداشت. روحانی نهتنها تاکنون به زنان اجازه ورود به منصب وزارت نداده است، بلکه حتی وعده انتخاب ۳۰درصدی مدیران زن را نیز اجراء نکرده است. در دومین مناظره سیزدهمین انتخابات ریاستجمهوری نیز خالی از این شعار تکراری و هیجانی نبود و چندین نفر از نامزدها وعده انتخاب وزیر زن را دادند. هرچند که گویا افراد حاضر در این مناظره، بر روی کسب رأی از طریق این وعده حساب زیادی باز کردهاند چرا که تقریباً بر روی تعداد انتخاب وزرای زن رقابت صورت گرفت و هر یک از اعضاء برای عقب نماندن از دیگری، وعده حضور تعداد بیشتری از زنان در دولت خود را داد! به طوری که در ابتدا محسن مهرعلیزادخ؛ نامزد سیزدهمین انتخابات ریاستجمهوری، در این باره گفت: جمعیت قابلتوجهی از کشور، جوانان و زنان هستند که به دلیل برخی فشارها نتوانستند از حقوق اجتماعی خود دفاع کنند. باید بانوان را در فضاهای کارشناسی و مدیریتی به کار گرفت؛ تصمیم گرفتم در هر استان یک نفر از معاونان استاندار، از زنان باشد. وی افزود: سه وزیر خود را از میان زنان انتخاب خواهم کرد. اگر مجلس همکاری کرد که خوب است وگرنه بهعنوان معاون از زنان در کابینه استفاده خواهم کرد تا تبعیض از بین برود.
مهرعلیزاده: ۳ وزیر زن انتخاب میکنم؛ همتی: من بیشتر!
پس از مطرح شدن انتخاب سه وزیر زن از سوی مهر علیزاده، عبدالناصر همتی؛ دیگر نامزد انتخابات نیز، برای عقب نماندن از رقیب خود تعداد زنان انتخابی برای منصب وزارت را افزایش داد. در همین راستا همتی؛ گفت: در کابینه خود حداقل پنج زن خواهم داشت و تبعیض جنسیتی در محیط کار را لغو خواهم کرد. رقابت عجیب میان کاندیداها برای جلب توجه قشر بانوان و جذب رأی آنها به حدی تمسخرآمیز و هیجانی بود که امیرحسین قاضیزادههاشمی؛ دیگر نامزد انتخابات ۱۴۰۰نیز با به شوخی گرفتن این موضوع، اجرای این وعده را تلویحاً غیرقابل اجراء و شعاری خواند.
قاضیزاده: همه کابینه را از زنان انتخاب میکنم!
این نامزد انتخابات ریاستجمهوری، بار دیگر خطاب به رقیبان خود، متذکر شد: در این جمع برای جلب توجه نباید هر حرفی را بزنیم. نزدیک انتخابات که میشویم یاد زنان، کولهبران و معلولان و مستضعفان میافتیم. بارها این صحبتها تکرار شده و مردم از پشت گیرندهها با شنیدن این حرفها میگویند، یادمان هست که قبلیها هم این حرف را زدند. قاضیزادههاشمی؛ ادامه داد: وقتی دیدم در جمع نرخ بهکارگیری بانوان داشت کمکم بالا میرفت، میخواستم بگویم کل کابینه را از خانمها انتخاب میکنم که دیگر دستی بالاتر از دستم نباشد! اما این تلقی ایجاد کردن برای بیننده هم مورد سؤال خواهد بود. دعوای نامزدها بر سر حضور تعداد زنان در سطوح مدیریتی و کابینه دولت، نشان از تلاش بیهوده آنها برای کسب رأی و تنها دستاویزی در دوران هیاهوهای انتخابی است و به نظر میرسد پس از پایان انتخابات بهطور کلی توسط نامزدها به فراموشی سپرده خواهد شد.
جلیلی: هشت سال از حقوق زنان صحبت شده؛ نتیجه تقریباً هیچ
در همین راستا نیز سعید جلیلی؛ دیگر نامزد ریاستجمهوری، گفت: ۵۰ درصد جمعیت کشور ما را خانمها تشکیل میدهند. اگر از کار واقعی سخن میگوییم، تمایزش با کار نمایشی چیست؟ در این هشت سال بارها از حقوق خانمها صحبتشده، نتیجهاش چیست؟ تقریباً هیچ.
نامزدهایی که فرسنگها از جامعه دور هستند
ظاهراً برخی نامزدهای ریاستجمهوری این قدر از بطن جامعه به دور هستند که نمیدانند بانوان کشور پس از شنیدن وعده و وعیدها در دورههای گذشته به حدی از شعور اجتماعی رسیدهاند که فریب شعارهای ظاهری را نخورند و در میان شعارها بهدنبال مطالبات واقعی خود از جمله اجرایی شدن بیمه زنان خانهدار، حمایت دولت از زنان سرپرست خانوار یا بدسرپرست، اجرایی شدن مرخصی مادران و بازنشستگی پیش از موعد و دریافت حقوق و مزایا برابر مردان در شغلهای یکسان، توجه به ورزش بانوان به جای وعده دیدن ورزش مردان و… رسیدهاند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.