خواهرزاده جلال آل‌احمد، با گله از وضعیت خانه پدری این نویسنده فقید، می‌گوید: این خانه برای دومین‌بار مورد حمله خلافکاران قرار گرفت تا به‌جای تبدیل شدن به یک مکان فرهنگی، به لانه فساد تبدیل شود! به گزارش ایسنا، این خانه در سال ۱۳۸۳ به ثبت ملی می‌رسد و در سال ۱۳۹۱ به نام خانه باستان‌شناسان […]
خواهرزاده جلال آل‌احمد، با گله از وضعیت خانه پدری این نویسنده فقید، می‌گوید: این خانه برای دومین‌بار مورد حمله خلافکاران قرار گرفت تا به‌جای تبدیل شدن به یک مکان فرهنگی، به لانه فساد تبدیل شود! به گزارش ایسنا، این خانه در سال ۱۳۸۳ به ثبت ملی می‌رسد و در سال ۱۳۹۱ به نام خانه باستان‌شناسان کشور می‌شود. پس از مراسم افتتاحیه در آن را می‌بندند و می‌روند، بدون این‌که یک باستان‌شناس به آنجا قدم بگذارد. با شکست این طرح، این خانه به مرور به مأمنی برای معتادان و به یک زباله‌دانی تبدیل می‌شود. با اعتراض بازماندگان این خانواده دوباره توجه‌ها برای حفظ و نگهداری خانه جلب می‌شود. در نهایت معتادان را از خانه بیرون کردند، خانه را از زباله‌ها خالی کردند و پس از مزایده، سرمایه‌گذار فرهنگی جدیدی آمد که از قضا کارآفرین گردشگری هم هست. خانواده جلال آل‌احمد امیدوار بودند شاید سرمایه‌گذار جدید بتواند آرامش را به این خانه تزریق کند. اما محمدحسین دانایی؛ یکی از بازماندگان این خانواده در این‌باره می‌گوید: آن‌چه در این ۱۲ سال بر سر این بنای تاریخی آمده، حکایت مفصل و اندوهباری است؛ چند روز پیش بار دیگر عده‌ای از خلافکاران یکی از پنجره‌های این خانه را از جا کَنده و به داخل نفوذ کرده‌اند تا با ایجاد رخنه، به مغازه‌های مجاور دستبرد بزنند. این حادثه بار دیگر با دخالت اهالی محل رفع و رجوع شده، ولی این پرسش همچنان باقی است که تا کی باید شاهد این همه سهل‌انگاری و بروز این‌گونه رویدادهای ناپسند باشیم؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.