مشترکان دائمی موبایل در دو راهی گیج کننده ترابردپذیری اجرای طرح ملی ترابردپذیری شماره‌های تلفن همراه از هفته آینده وارد فاز نهایی شده و امکان نقل و انتقال شماره بین اپراتوری را به مشترکان تلفن همراه می‌دهد اما ترابرد شماره، مشترکان دائمی را با مزایا و مضرات بسیاری مواجه می‌سازد. به گزارش تسنیم، طرح آزمایشی […]
مشترکان دائمی موبایل در دو راهی گیج کننده ترابردپذیری
اجرای طرح ملی ترابردپذیری شماره‌های تلفن همراه از هفته آینده وارد فاز نهایی شده و امکان نقل و انتقال شماره بین اپراتوری را به مشترکان تلفن همراه می‌دهد اما ترابرد شماره، مشترکان دائمی را با مزایا و مضرات بسیاری مواجه می‌سازد.
به گزارش تسنیم، طرح آزمایشی ترابردپذیری شماره‌های همراه هفته آینده از حفاظ پایلوت خارج شده و وارد عرصه تجاری–رقابتی می‌شود و اپراتورهای موبایل نیز امکان تبلیغات پیرامون این طرح ملی را خواهند یافت.
پیش‌تر در گزارشی با عنوان «مشترکان دائمی موبایل بیشتر ترابرد می‌کنند» بر محدودیت‌های دوره اجرای آزمایشی تا سقف روزانه ۵۰۰، ۷۰۰ و هزار شماره اشاره کردیم و گفتیم که براساس تجارب جهانی این معماری سیستمی تاکنون در بیش از ۷۰ کشور دنیا پیاده‌سازی شده است.
همچنین میانگین کارایی سیستم ترابردپذیری شماره‌ها در دنیا نشان می‌دهد با توجه به این‌که تغییر اپراتور برای مشترکان اعتباری گران نیست و هزینه‌ای در بر نخواهد داشت، اغلب مشترکان دائمی اپراتور‌ها به فکر ترابرد شماره می‌افتند و اعتباری‌ها بیشتر ترجیح می‌دهند سیم‌کارت اپراتورهای مختلف را داشته باشند.
ترابردپذیری شماره این امکان را به مشترکان می‌دهد تا شماره موبایل‌شان را از اپراتور A به B انتقال دهند و از خدمات اپراتوری بهره‌مند شوند که جذابیت بیش‌تری از لحاظ تعرفه و کیفیت سرویس دارد.
در آن گزارش گفته شد که مشترکان دائمی به واسطه ودایع و ارقام تضامین پرداختی که در اپراتور‌ها دارند، حتی مواقعی که با مشکل در خدمات‌دهی اپراتورشان مواجه می‌شوند کم‌تر تمایل به ترک اپراتور و خرید سیم‌کارت اپراتوری دیگر دارند اما در این شرایط ترابردپذیری می‌تواند برای آن‌ها حکم یک انتخاب حیاتی و استراتژیک را داشته باشد.
در این راستا به ذکر ۶ دلیل که اکثراً موجب رد تقاضای ترابرد شماره‌های دائمی می‌شود نیز به قرار زیر اشاره شد:
• عدم احراز هویت مانند عدم تطابق مشخصات اعلام شده با مشخصات دارنده شماره.
• عدم رعایت ترابرد نظیر به نظیر مثل درخواست ترابرد از سیم‌کارت دائمی به اعتباری و بالعکس.
• فعال نبودن سیم‌کارت.
• احکام صادره از سوی مراجع ذی‌صلاح.
• فعال بودن کم‌تر از ۳ ماه سیم‌کارت شماره مورد درخواست برای ترابرد (این ۳ ماه به فعال بودن شماره مربوطه با مالکیت یک شخص حقوقی/حقیقی و تنها برای اولین ترابرد لحاظ می‌شود).
• در صورت دائمی بودن سیم‌کارت و عدم پرداخت به موقع صورتحساب اولیه صادره از اپراتور فرستنده توسط مشترک.
حال رویکرد این گزارش از زاویه‌ای دیگر به چالش جدی مشترکان دائمی در زمان ترابردپذیری شماره می‌پردازد.
چالش اصلی برای ترابرد مشترکان دائمی را می‌توان در قالب یک سؤال و جواب بررسی کرد.
«آیا بعد از ترابرد شماره دائمی، ودیعه هم به اپراتور جدید منتقل می‌شود؟»
در پاسخ به این سؤال باید گفت «خیر».
طبق قانون، ودیعه نزد اپراتور اصلی باقی می‌ماند.
معمولاً ودایع سقف هزینه مکالمات مشترکان دائمی را افزایش می‌دهد اما با ترابرد شماره و عدم انتقال ودایع، طبیعتاً مشخص نیست اپراتور جدیدی که مشترک به آن ترابرد می‌شود به چه میزان سقف هزینه مکالمه برای او در نظر گرفته می‌شود.
بنابراین علی‌رغم تمامی مزایای طرح ملی ترابردپذیری برای مشترکان دائمی که امکان انتقال شماره‌شان به اپراتور دیگر جهت دریافت خدمات بهتر را می‌دهد اما عدم جابه‌جایی ودایع می‌تواند به عنوان ضعفی بزرگ، میل نسبت به انجام ترابرد را از بین برده و استقبال از آن را کاهش دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.