انتقاد از طرح کدینگ سوخت در سیستان‌وبلوچستان

  نماینده مردم چابهار انتقاد از طرح کدینگ سوخت در سیستان‌وبلوچستان نماینده مردم چابهار، نیک شهر، کنارک و قصرقند در مجلس، گفت: تا زمانی که زیرساخت‌های اقتصادی در استان سیستان‌وبلوچستان ایجاد نشود پدیده قاچاق سوخت نه یک انتخاب بلکه مسأله‌ای اجتناب‌ناپذیر تاریخی است و متهمین اصلی این مسأله، مسؤولانی هستند که کم‌کاری می‌کنند. معین‌الدین سعیدی؛ […]

 

نماینده مردم چابهار

انتقاد از طرح کدینگ سوخت در سیستان‌وبلوچستان

نماینده مردم چابهار، نیک شهر، کنارک و قصرقند در مجلس، گفت: تا زمانی که زیرساخت‌های اقتصادی در استان سیستان‌وبلوچستان ایجاد نشود پدیده قاچاق سوخت نه یک انتخاب بلکه مسأله‌ای اجتناب‌ناپذیر تاریخی است و متهمین اصلی این مسأله، مسؤولانی هستند که کم‌کاری می‌کنند. معین‌الدین سعیدی؛ در گفت‌وگو با خانه‌ملت، با اشاره به وضعیت و دلایل قاچاق سوخت در استان سیستان‌وبلوچستان، گفت: طبق اعلام رسمی وزارت کشور ۸۵ درصد از قاچاق سوخت استان از مناطق دیگر می‌آید و ربطی به مردم این منطقه ندارد لذا عنوان قاچاق سوخت به مردمی -که با شرافت زندگی می‌کند- بی‌انصافی است. نماینده مردم چابهار، نیک شهر، کنارک و قصرقند در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: باید جلوی قاچاق گرفته شود اما باید توجه شود که مقام‌معظم‌رهبری فرمودند؛ جلوی قاچاق را جدّی باید گرفت، ما تا حالا در مبارزه‌ با قاچاق خیلی جدی عمل نکرده‌ایم؛ در مبارزه‌ با قاچاق جدّی عمل کنید. مراد من از قاچاق، فلان کوله‌بَرِ ضعیفِ بلوچستانی نیست که می‌رود آن‌طرف یک چیزی را برمیدارد روی کول خودش می‌آورد این‌طرف؛ اینها که چیزی نیست، اینها اهمیتی ندارد؛ با آنها مبارزه هم نشود اشکالی ندارد. وی افزود: با توجه به ضعیف بودن زیرساخت‌های اقتصادی در استان سیستان‌وبلوچستان و اینکه شرایط زندگی بسیار سخت است و تنها محل درآمد بخش عظیمی از مردم یارانه‌ها هستند لذا در این شرایط مردم به ناچار سوخت جا‌به‌جا می‌کنند. سعیدی؛ اضافه کرد: تا زمانی که زیرساخت‌های اقتصادی در این منطقه ایجاد نشود پدیده قاچاق سوخت نه یک انتخاب بلکه مسأله‌ای اجتناب‌ناپذیر تاریخی است و متهمین اصلی این مسأله، مسؤولانی هستند که کم‌کاری می‌کنند چراکه ۸۵ درصد قاچاق سوخت از دیگر استان‌ها با مدیریت مافیای سوخت صورت می‌گیرد. عضو کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط‌زیست در مجلس شورای اسلامی، گفت: همچنین طرح کدینگ سوخت مبنی بر اینکه مردم فقط در جایگاه‌های خاصی می‌توانند به خودروها سوخت بزنند به معنای تضییع حقوق حق آن‌هاست ضمن آن‌که در چابهار تنها دو جایگاه سوخت وجود دارد.