براساس ماده ۴۴ برنامه توسعه ششم، تولید نفت کوره در کشور باید حداکثر ۱۰درصد از سبد پالایش کشور را به خود اختصاص دهد. این در حالی است که با نزدیک شدن به روز‌های پایانی این برنامه، براساس اظهارات جلیل سالاری؛ معاون وزیر نفت، تولید نفت کوره ۲۸ درصد از سبد پالایش کشور را به خود […]
براساس ماده ۴۴ برنامه توسعه ششم، تولید نفت کوره در کشور باید حداکثر ۱۰درصد از سبد پالایش کشور را به خود اختصاص دهد. این در حالی است که با نزدیک شدن به روز‌های پایانی این برنامه، براساس اظهارات جلیل سالاری؛ معاون وزیر نفت، تولید نفت کوره ۲۸ درصد از سبد پالایش کشور را به خود اختصاص داده است و این قانون محقق نشده است. به گزارش مناقصه‌مزایده، در این باره محمدجواد ساکت؛ کارشناس انرژی، با اشاره به اینکه میانگین تولید نفت کوره در پالایشگاه‌های جهان حدود ۱۰درصد از سبد پالایشی آن‌هاست، گفت: عدم اجرای طرح‌های ارتقای پالایشی در کشور دو دلیل عمده دارد: ۱. مسأله فناوری ۲. سرمایه‌گذاری. وی افزود: مسأله سرمایه‌گذاری تابع رابطه مالی دولت با پالایشگاه‌هاست به‌طوری‌که دولت نفت‌خام را به پالایشگاه‌ها نمی‌فروشد بلکه نفت را در اختیار پالایشگاه‌ها می‌گذارد و سپس فرآورده را تحویل می‌گیرد و مابه تفاوت را به‌صورت حق‌العمل کاری در اختیار پالایشگاه‌ها قرار می‌دهد. این به معنای آن است که پالایشگاه‌ها که عمدتاً خصوصی شده‌اند سودی از کاهش تولید نفت کوره نمی‌برند. ساکت؛ ادامه داد: راهکار اصلی افزایش جذابیت سرمایه‌گذاری در صنعت پالایش این است که پالایشگاه‌ها اجازه داشته باشند در پایین‌دست صنعت پالایش، یعنی صنایع پتروشیمی سرمایه‌گذاری کنند. این در حالی است به گفته سالاری؛ معاون وزیر نفت، این قانون ناکارآمد است چرا که هر پالایشگاهی، با هر شرایط و ظرفیتی به لحاظ اقتصادی این توجیه را ندارد که حتماً براساس قانون، تولید نفت کوره را به ۱۰ درصد کاهش دهد. با این حال کاهش سهم نفت کوره در سبد پالایش کشور یعنی افزایش سهم تولید سایر محصولات سبک‌تر، اتفاقی که هم ارزش‌افزوده و درآمد بیشتری ایجاد می‌کند و هم آلودگی‌های محیط‌زیست را کاهش می‌دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.