زغال‌سنگ ظرفیتی که مغفول مانده است

ایران از جمله کشور‌های دارای ذخایر ارزشمند زغال‌سنگ در جهان است و با اینکه ذخایر زمین‌شناسی زغال‌سنگ در ایران حدود ۱۴ میلیارد تن و ذخایر قطعی حدود یک‌میلیارد و ۲۰۰ هزار تن برآورد شده، اما به سرمایه‌گذاری و توسعه معادن زغال‌سنگ، توجه چندانی نشده است. به گزارش مناقصه‌مزایده، سعید صمدی؛ دبیر انجمن زغال‌سنگ ایران، درباره […]

ایران از جمله کشور‌های دارای ذخایر ارزشمند زغال‌سنگ در جهان است و با اینکه ذخایر زمین‌شناسی زغال‌سنگ در ایران حدود ۱۴ میلیارد تن و ذخایر قطعی حدود یک‌میلیارد و ۲۰۰ هزار تن برآورد شده، اما به سرمایه‌گذاری و توسعه معادن زغال‌سنگ، توجه چندانی نشده است. به گزارش مناقصه‌مزایده، سعید صمدی؛ دبیر انجمن زغال‌سنگ ایران، درباره مغفول ماندن معادن زغال‌سنگ در کشور می‌گوید: در ۴۰ سال اخیر عمده منبع انرژی در کشور ما گاز و مشتقات نفتی بوده، یعنی به زغال‌سنگ به عنوان یک منبع انرژی نگاه نکردیم و به همین دلیل معادن زغال‌سنگ در ۳۰، ۴۰ سال اخیر مغفول مانده‌اند. دبیر انجمن زغال‌سنگ ایران، اظهار داشت: سال گذشته مصرف زغال‌سنگ کنستانتره در کشور ما حدود سه میلیون و ۲۰۰ هزار تن بود در حالی که تولید ما یک میلیون و ۸۰۰هزار تن بوده است و حدود ۵۰ درصد نیازمان را از خارج وارد کردیم. هم‌اکنون قیمت یک تُن زغال‌سنگ مشابه مارک زغال‌سنگ ایران، حدود ۴۵۰ دلار است و همین زغال‌سنگ به دستور دولت سه‌میلیون و ۴۰۰ هزار قیمت‌گذاری شده که حدود ۱۳۰ تا ۱۴۰ دلار می‌شود و همین واقعی نبودن قیمت زغال‌سنگ موجب شده که معادن زغال‌سنگ توسعه پیدا نکند و ذخایر ما تقریباً دست نخورده باقی بماند. صمدی؛ اظهار داشت: راه توسعه زغال‌سنگ این است که دولت در سیاست‌گذاری در مورد زغال تجدیدنظر کند و اجازه دهد سرمایه‌ها وارد این حوزه شوند ضمن اینکه راه ورود به این حوزه و توسعه آن، این است که قیمت‌ها افزایش یابد. همچنین در این باره شهرام شریعتی؛ دبیر کمیسیون معدن خانه صنعت،‌معدن‌وتجارت، گفت: با اینکه ما یکی از کشور‌های دارنده زغال‌سنگ هستیم، اما به سمت واردات زغال‌سنگ رفتیم و به جای گسترش صادرات، به دنبال گسترش واردات زغال‌سنگ بوده ایم که این نقطه ضعف بزرگی است. این در حالی است که هم‌اکنون میزان تولید سالانه زغال‌سنگ خام در ایران سه‌میلیون و ۳۰۰ هزار تن، زغال‌سنگ کنستانتره یک‌میلیون و ۹۰۰ هزار تن و زغال‌سنگ حرارتی ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تن است که با توجه به ذخایر قطعی زغال‌سنگ کشور، پتانسیل میزان تولید داخلی کنسانتره زغال‌سنگ بیش از ظرفیت فعلی است. شریعتی؛ معتقد است که کشور ما کشور واردکننده زغال‌سنگ است که در جدیدترین آمار، ایران جزء ۱۲ کشور برتر تولیدکننده زغال‌سنگ است. پس به طور کلی کشوری بزرگ در حوزه معادن هستیم، اما در بحث زغال‌سنگ اگر همین مقدار که واردات انجام می‌دهیم و از صادرات آن به طور جدی جلوگیری می‌شود، خودمان دچار خود تحریمی شده‌ایم که نیازمند تغییر سیاست‌هاست. براساس مصرف ۵٫۸ میلیارد تنی زغال‌سنگ در دنیا هم‌اکنون ۵۵ درصد تولید انرژی، ۹۵ درصد تولید سیمان، ۶۰ درصد تولید برق و ۸۵ درصد تولید فولاد در جهان از زغال‌سنگ است، اما سیاست‌های راهبردی در این حوزه سهم ایران در زمینه تولید را به صفر رسانده است. وی افزود: اگر دولت بتواند برنامه‌ریزی خود را به سمتی ببرد که صادرات زغال‌سنگ را آزاد کند و نگرانی معدنکاران را کاهش بدهد بزرگ‌ترین لطف را می‌کند چرا که در همه جای دنیا، اقتصاد معدن، اقتصادی غیردولتی است یعنی دولت‌ها سعی کنند عرضه و تقاضا را به صورتی آزاد بگذارند که معدنکاران خودشان بتواند تولید و برای صادرات و فروش داخلی، فکر کنند.