۷ افسانه درباره گیاهان دستکاری شده ژنتیکی

۷ افسانه درباره گیاهان دستکاری شده ژنتیکی

گیاهان تراریخته، گیاهان دیگر را آلوده می‌کنند. تا کنون ۴۰۰ مورد از این نوع آلودگی در سراسر دنیا گزارش شده‌اند. برای آن‌که کشاورزان بتوانند بدون این آلودگی تراریختگی کشت کنند، می‌بایست که هزینه‌های بسیار سنگینی متقبل شوند که اغلب قادر به پرداخت آن‌ها نیستند.

به گزارش سلامت نیوز، محمد درویش، مدیرکل مشارکت‌های مردمی سازمان محیط‌زیست کشور در کانال تلگرامی خود نوشت: آنچه درپی می‌اید، مقدمه‌ای است از گزارشی در ۵۰ صفحه که سازمان صلح سبز آلمان در سال ۲۰۱۵ تحت عنوان «بیست سال شکست» به صورت «هفت افسانه» در مورد گیاهان تراریخته و واقعیت‌های موجود انتشار داده است.

افسانه نخست: با گیاهان تراریخته می‌توان تغذیه مردم دنیا را تضمین کرد.

واقعیت: طراحی بذرهای تراریخته بدانگونه نیست که بتوان مقدار تولید محصول را افزایش داد. مهندسی ژنتیکی برای حل مشکلاتی که گرسنگی و سوء‌تغذیه را به‌وجود می‌آورند و موجب ادامه یافتن آن می‌شوند، واجد شرایط نیست. این روش تنها سبب می‌شود تا کشاورزی صنعتی برقرار بماند که تاکنون با شکست در راه تغذیه مردم دنیا مواجه بوده.

افسانه دوم: گیاهان تراریخته در برابر تغییرات اقلیمی پایدار می‌باشند.

واقعیت: با توجه به تغییرات اقلیمی که چالش بزرگی برای کشاورزان محسوب می‌شود، کشت سنتی گیاهان به مراتب بر کشت صنعتی گیاهان تراریخته برتری دارد، چرا که مقاومت گیاهان در برابر مشکلات جوی بیش از هر چیز به نحوه کشتی بستگی دارد که تنوع زیستی را تقویت کرده و مواد لازم را برای رشد گیاهان از طریق خاک به آن‌ها می‌رساند.

افسانه سوم: گیاهان تراریخته برای انسان و محیط زیست مطمئن و بی‌خطر هستند.

واقعیت: برنامه‌هایی برای نظارت دراز مدت بر سلامتی انسان و محیط‌زیست در این زمینه یا کلاً وجود ندارند و یا نارسا و ناکافی هستند. پژوهشگران مستقل شکایت از آن دارند که راه آن‌ها برای دسترسی به آن‌چه که در زمینه می‌بایست مورد بررسی قرار بگیرد، بسته است.

افسانه چهارم: گیاهان تراریخته راه حفاظت از آن‌ها را آسان می‌کنند.

واقعیت: کاربرد گیاهان تراریخته که در برابر علف کش‌ها تحمل بیش‌تری دارند و در مقابل آفت‌های مقاومتر هستند پس از چند سال سبب گسترش علف‌های هرز بسیار مقاوم در برابر علفکش‌ها(Superweeds) و همچنین آفت‌هایی از همین نوع (Superbugs) می‌شوند که نتیجه‌‌اش چیزی نیست جز مصرف بیش‌تر مواد شیمیایی.

افسانه پنجم: گیاهان تراریخته برای کشاورزان سودمند و پرمنفعت هستند.

واقعیت: بذرهای تراریخته از حق انحصاری اختراع‌کنندگان آن برخوردارند. قیمت آن‌ها در طول ۲۰ سال گذشته به چند برابر رسیده. از جهتی دیگر گسترش مقاومت این گیاهان در برابر علف و آفتکش‌ها موجب افزایش هزینه‌های کشاورزان شده، تا آن اندازه که بذرهای تراریخته در دراز مدت برای کشاورزان هیچ‌گونه منفعتی ندارند.

افسانه ششم: همزیستی گیاهان تراریخته با دیگر سیستم‌های کشاورزی امکان‌پذیر است.

واقعیت: گیاهان تراریخته، گیاهان دیگر را آلوده می‌کنند. تا کنون ۴۰۰ مورد از این نوع آلودگی در سراسر دنیا گزارش شده‌اند. برای آن‌که کشاورزان بتوانند بدون این آلودگی تراریختگی کشت کنند، می‌بایست که هزینه‌های بسیار سنگینی متقبل شوند که اغلب قادر به پرداخت آن‌ها نیستند.

افسانه هفتم: دستکاری ژنتیکی یک نوآوری است و رمز موفقیت در سیستم غذایی انسان

 

واقعیت: روش‌های پیشرفته در امر کشاورزی بدون استفاده از دستکاری ژنتیکی به ویژگی‌هایی نایل شده‌اند که صنعت تراریختگی بیهوده به ما وعده آن‌ها را می‌دهد. از جمله مقاومت بیش‌تر گیاهان در برابر بیماری‌ها، سیلاب و خشکسالی. گیاهان تراریخته نه تنها یک تلاش بی‌ثمر در زمینه نوآوری هستند، بلکه هم خود سدی در راه نوآوری محسوب می‌شوند؛ و دلیل آن‌را می‌بایست در حق مالکیت ذهنی جست که تنها در انحصار کنسرن‌های چند ملیتی قرار دارد.