یک ماه و نیمه سرراهی!

                حرف‌های خودی و بی‌خودی یک ماه و نیمه سرراهی! با درست و غلط بودن بازگشایی مدارس در این یک ماه‌ونیم باقیمانده از سال تحصیلی و زور و اجبار برای از سرگیری درس و مشق حضوری آن هم عدل بعد از پایان تعطیلات نوروزی و دورهمی‌ها و سفرها و… کاری ندارم که عجالتاً سه برابر […]

                حرف‌های خودی و بی‌خودی

یک ماه و نیمه سرراهی!

با درست و غلط بودن بازگشایی مدارس در این یک ماه‌ونیم باقیمانده از سال تحصیلی و زور و اجبار برای از سرگیری درس و مشق حضوری آن هم عدل بعد از پایان تعطیلات نوروزی و دورهمی‌ها و سفرها و… کاری ندارم که عجالتاً سه برابر شدن مراجعات سرپایی کرونا یک حرف‌هایی دارد که باید شنید!

در تهران و دیگر استان‌ها نمی‌دانم چه خبر است ولی در اصفهان ما بازگشایی مدارس آنقدر عجله‌ای و ا…بختکی و یهویی صورت گرفته است که حتی درست و حسابی فکر و برنامه‌ریزی برای تأمین کادر مدرسه و کادر آموزش هم نشده است، برخی از مدارس ناظم ندارد، برخی مربی بهداشت و پرورشی ندارد، برخی دیگر سرایدار و مسؤول آزمایشگاه و یا کادر دفتری ندارد، برخی معلم ورزش و قرآن و هنر ندارند، حتی برخی مدارس یک کلاس کامل دانش‌آموز و معلم مربوطه را دارند ولی فضا برای برگزاری کلاس درس ندارند. یعنی فی‌المثل با داشتن ۱۰ کلاس درس برای ۱۱ کلاس ثبت‌نام انجام شده و در این مدت مجازی هم کار درس و مشق روی روال بوده ولی حال که کار به حضوری کشیده شده است عده‌ای دانش‌آموز بینوا اسیر و گرفتار بی‌برنامگی شده‌اند.

فرزند دلبند شخص شخیصی در دوره دوم دبستان است و در مدرسه‌ای تحصیل می‌کند که به قدرت خدا ناظم و مربی پرورشی و بهداشت و معلم ورزش و هنر را یکجا ندارد! یعنی مانده‌ام آن مدیر و معاون باید با ۳۰۰ و خرده‌ای دانش‌آموز چه گُلی به سر بگیرند، معلمی که باید نقش‌های مختلف تربیتی و پرورشی و ورزشی و بهداشتی را به عهده بگیرد و با سی، چهل دانش‌آموز هم سرو کله بزند اولاً اعصاب و روانش را از کجا می‌آورد و ثانیاً با چه حال و روزی به خانه می‌رسد!

   شنیده‌ام به‌خاطر کمبود فضا در برخی شهرها دو مدرسه را در یک مدرسه ادغام و نوبت صبح و ظهر که خیلی وقت پیش به خاطره‌ها پیوسته بود را دومرتبه احیاء کرده‌اند و روزانه به قاعده هفتصد، هشتصد دانش‌آموز به مدرسه رفت و آمد می‌کنند و در زمان جابه‌جایی نوبت‌ها چه عرصات و محشری است، بیا و ببین!

 البته عیب‌ها را گفتیم، محاسن را هم بگوییم که علی‌رغم این شرایط، تمامی پروتکل‌های بهداشتی و ضدعفونی کردن کلاس‌ها و فاصله‌گذاری بین دانش‌آموزان در کلاس و حیاط مدرسه، طبق مُر دستورالعمل‌ها اجراء می‌شود و هیچ مشکلی از این بابت وجود ندارد و براساس مشاهدات انجام گرفته میزان رعایت موازین بهداشتی می‌تواند به عنوان یک الگو به جهانیان معرفی شود، حالا اینکه چطور در بدیهیات و نیازهای حداقلی اینچنین لنگ می زنیم ولی در رعایت پروتکل‌ها اینگونه پیشتاز هستیم، علتش را باید در یک چیز جستجو کرد و آن هم نظارت بی‌بدیل و کنترل و بازرسی دم به ساعتی مسؤولان است که البته حتماً انجام شده و هیچ عیب و ایرادی مشاهده نشده، بنابراین در این فقره مثل همه فقره‌ها، همه چیز خوب است، یکجورایی زیادی خوب است که کارم از گریه گذشت است…!

 

به هرحال خواستیم عرض کنیم که احیاناً عزیزان مسؤول و متولی خدای‌ناخواسته، این یک ماه‌ونیم را به رسمیت نمی‌شناسند و به عنوان فرزند سر راهی تحصیل و علم‌آموزی و از سر اجبار پذیرفته‌اند که این‌گونه تربیت و آموزش و پرورش و نظارت و برنامه‌ریزی و حساب و کتاب شده است طنز تلخ روزگار ما؟!

فقط من باب یادآوری عرض می‌کنیم دست بجنبانید که وضعیت کم‌وکسری کادر آموزشی و اداری و فضا و مکان و نظارت، تا مهرماه حل‌وفصل شود وگرنه اگر قرار است با همین دست‌فرمان جلو برویم،کم‌کم باید با چیزی به‌نام آموزش و پرورش واقعی خداحافظی کنیم!

من مانده‌ام با این همه هنرنمایی در عدم جذب کارشناس و متخصص حوزه‌های مختلف و کمبود فضا و امکانات، چطور است که برخی مسؤولان در خیال خوش آموزش زبان سوم و چهارم، سیر می‌کنند؟!

   

     

                                  هوشنگ‌خان