مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب‌های ایران عنوان کرد تالاب‌ها آخرین اولویت در تخصیص حقابه مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب‌های ایران، گفت: به‌رغم تأکید قانون، تالاب‌ها در روند تخصیص حقابه در آخرین رده اولویت هستند و به محض اینکه با تنش‌های آبی مواجه می‌شویم، نخستین جایی که ضربه می‌خورد و حقابه آن قطع می‌شود، […]
مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب‌های ایران عنوان کرد
تالاب‌ها آخرین اولویت در تخصیص حقابه
مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب‌های ایران، گفت: به‌رغم تأکید قانون، تالاب‌ها در روند تخصیص حقابه در آخرین رده اولویت هستند و به محض اینکه با تنش‌های آبی مواجه می‌شویم، نخستین جایی که ضربه می‌خورد و حقابه آن قطع می‌شود، محیط‌زیست است. به گزارش مناقصه‌مزایده، مهری اثناعشری؛ اظهار کرد: تالاب‌ها، اکوسیستم‌های حساسی هستند که اگر به صورت پایدار مدیریت و حفاظت نشوند، مشکلات زیادی برای طبیعت و انسان به وجود می‌آید؛ گردوغبار، تهدید سلامت انسان، معضلات اقتصادی-اجتماعی و از بین رفتن زیستگاه پرندگان آبزی و کنار آبزی، برخی از این مشکلات است. وی افزود: در راستای حفاظت از تالاب‌ها، تأمین حقابه نقش بسیار مهمی دارد؛ در واقع تأمین حقابه محیط‌زیستی تالاب‌ها یکی از مهم‌ترین بخش‌های حفاظت از تالاب‌هاست که در این مسیر قانون تکلیف را روشن کرده و براساس قانون حفاظت، مدیریت و احیای تالاب‌های کشور، تعیین میزان نیاز محیط‌زیستی تالاب‌ها بر عهده سازمان حفاظت محیط‌زیست و تأمین آن بر عهده وزارت نیرو است. مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب‌های ایران، ادامه داد: یکی از اصلی‌ترین و اولین عنصر تأثیرگذار بر سلامت تالاب‌ها و حفظ کارکردهای این حوضه‌های آبی از جمله فراهم کردن زیستگاه مناسب برای پرندگان آبزی، این است که آن تالاب دارای آب کافی و با کیفیت لازم باشد؛ بنابراین اینکه سازمان حفاظت محیط‌زیست و به طور خاص طرح حفاظت از تالاب‌های ایران بتواند اقداماتی را در راستای تعیین حقابه تالاب‌ها مبنی بر اینکه میزان نیاز زیست‌محیطی هر تالاب چه مقدار آب است را انجام دهد و پیگیری‌های تخصیص آن را از طریق وزارت نیرو داشته باشیم، فعالیت‌هایی است که می‌تواند به حفاظت از تالاب کمک کند. وی تصریح کرد: در سال‌های اخیر مطالعات نیاز آبی تعداد زیادی از تالاب‌های کشور در سازمان حفاظت محیط‌زیست انجام شده است و این ارقام حقابه تالاب‌ها به وزارت نیرو ابلاغ شد؛ زیرا این وزارتخانه باید طبق قانون حقابه‌ها را تأمین کند. اثناعشری؛ با اشاره به تأثیر خشکسالی، شروع فصل گرما و شدت تبخیر بر تالاب‌ها، اضافه کرد: به طور کلی با توجه به کم بودن بارش در سال آبی گذشته، طبیعی است که با شروع فصل گرما با مشکلات کم‌آبی در تالاب‌ها مواجه شویم. این موضوع می‌تواند موجب به خطر افتادن تنوع زیستی گیاهی و جانوری تالاب‌ها، بروز مسائلی مانند تشدید گردوغبارهای محلی و مسائلی از این دست که می‌تواند جوامع محلی اطراف تالاب را تحت‌تأثیر منفی قرار دهد، شود. وی گفت: بحث نیاز آبی باید جدی گرفته شود؛ معمولاً مطالعاتی که در این زمینه انجام می‌شود، به ما سه گزینه می‌دهد مبنی بر اینکه در شرایط ترسالی، نرمال و خشکسالی، برنامه‌ای که برای تأمین نیاز زیستی تالابی باید داشته باشیم، چقدر است. اگر بخواهیم حوضه آبریز را به سطل آب تشبیه کنیم، مقدار مشخصی آب در هر سال در این سطل داریم که باید به صورت متناسب در بخش‌های مختلف شرب، محیط‌زیست، کشاورزی و صنعت تخصیص یابد. مدیر ملی طرح حفاظت از تالاب‌های ایران، با بیان اینکه در کشور ما به محض اینکه با تنش‌های آبی مواجه می‌شویم، اولین جایی که ضربه می‌خورد و حقابه آن قطع می‌شود، محیط‌زیست است، افزود: این در حالی است که وقتی تالابی خشک و گردوغبار از آن به هوا بلند می‌شود، ضرر آن دوباره به صنعت، کشاورزی و سلامت بازمی‌گردد؛ اما اثرات بلندمدت آن دیده نمی‌شود و متأسفانه به‌رغم تأکید قانون، تالاب‌ها در روند تخصیص حقابه، در آخرین رده اولویت هستند. وی درخصوص وجود قانون در این زمینه و اجراء نشدنِ آن، چنان که باید، خاطرنشان کرد: این امر مستلزم همکاری بین‌بخشی است؛ وقتی سیاست‌گذاری‌ها در بخش‌های مختلف انجام می‌شود باید به این مسأله دقت شود و شاخص‌های توسعه و عملکرد در بخش‌های مختلف با حفظ منافع بلندمدت محیط‌زیست و تالاب‌ها همخوانی داشته باشد. اثناعشری؛ ادامه داد: گاهی اوقات خسارات ناشی از توسعه‌های صورت گرفته در بخش صنعت و کشاورزی بر محیط‌زیست کشور بسیار زیاد و جبران‌ناپذیر است؛ بنابراین برای حفاظت تالاب‌ها و بهره‌برداری بلندمدت از این زیست‌بوم‌های ارزشمند و تحویل این امانت به نسل‌های آتی، مشارکت همه دست‌اندرکاران و بهره‌برداران مورد تأکید است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.