مزیت بلندمدت بودن الگوی جدید قراردادهای نفتی پیمانکار خارجی بیش از ٢٠ سال متعهد به تولید می‌شود الگوی جدید قراردادهای نفتی، پیمانکار را به واسطه حضور بلندمدت برای بیش از ٢٠ سال به تولید از مخزن متعهد می‌کند؛ در حالی که در قراردادهای بیع‌متقابل، پیمانکار متعهد به تولید ٢١ روز از ٢٨ روز است. یک […]
مزیت بلندمدت بودن الگوی جدید قراردادهای نفتی
پیمانکار خارجی بیش از ٢٠ سال متعهد به تولید می‌شود
الگوی جدید قراردادهای نفتی، پیمانکار را به واسطه حضور بلندمدت برای بیش از ٢٠ سال به تولید از مخزن متعهد می‌کند؛ در حالی که در قراردادهای بیع‌متقابل، پیمانکار متعهد به تولید ٢١ روز از ٢٨ روز است.
یک استاد دانشگاه در گفت‌وگو با شانا، با اشاره به پیش‌بینی حضور بلندمدت شرکت‌های خارجی در الگوی جدید قراردادهای نفتی، گفت: در قرارداد بیع‌متقابل، ظرفیت تولید در هنگام راه‌اندازی پروژه و استمرار تولید براساس ظرفیت قراردادی ٢١ روز از ٢٨ روز ملاک است؛ در حالی که در الگوی جدید قراردادهای نفتی، پیمانکار زمان طولانی‌تری در میدان حضور دارد بنابراین تعهد قراردادی آن درباره تولید، محدود به کم‌تر از یک ماه نیست.
بیژن‌مستقل با بیان این که الگوی جدید قراردادی نفت که خود قراردادی خدماتی است، در ادامه رویه استفاده از قراردادهای خدماتی از جمله بیع متقابل طراحی شده و قالب کلی آن نظیر بیع‌متقابل است، ادامه داد: الگوی جدید قراردادی تنها در چند مورد با بیع‌متقابل متفاوت است و در آن، ریسک توقف تولید طولانی مدت مخزن در صورت تخلف یا نبود برنامه‌ریزی صحیح پیمانکار به درآمدهای پیمانکار مرتبط می‌شود.
سردبیر ماهنامه اکتشاف و تولید، هدف از اصلاح الگوی قراردادهای نفتی را پویایی و بهبود مدل قرارداد‌ها همسو با ضرورت سرمایه‌گذاری بیش‌تر و جذب آن در بخش نفت و جبران بخشی از تأخیر در توسعه و بهره‌برداری از میدان‌های مشترک در مقایسه با کشورهای همسایه عنوان کرد و افزود: باید در نظر داشت که شرکت ملی نفت ایران، از طریق این الگوی قراردادی شرکت‌های بزرگ نفتی را زیر نظر خود می‌گیرد و آن‌‌ها را به مدت طولانی‌تری نسبت به قراردادهای گذشته، به پروژه متعهد می‌کند و همین موضوع سبب می‌شود شرکت‌های خارجی طرف قرارداد برای حفظ منافع خود تا حدی به دولت‌های متبوعشان برای همسو شدن با مواضع و منافع جمهوری اسلامی ایران فشار بیاورند.
به گفته وی، برخی می‌گویند مدل جدید قراردادی نفت منافع عمده‌ای را برای شرکت‌های خارجی به همراه دارد، اما باید در نظر داشت که امضای این قرارداد، رقابتی و بدیهی است در هر قراردادی در مقابل ریسکی که پیمانکار متقبل می‌شود، دستمزدی برای وی متصور است.
مستقل با اشاره به این‌که در قراردادهای جدید نفتی، دستمزد پیمانکار کاملاً کنترل شده و حساب شده است، یادآور شد: شرکت ملی نفت ایران در توسعه طرح‌های بالادستی در پارس‌جنوبی، حوزه‌های نفت فلات قاره و خزر، همچنین در تعداد زیادی میدان‌های مشترک در خشکی در غرب و جنوب‌غربی کشور و شمال‌شرقی ایران براساس مقتضیات و امکان جذب سرمایه و منافع حداکثری کشور از مدل‌های قراردادی متنوعی از جمله قراردادهای بیع‌متقابل و EPC(F) استفاده می‌کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.