در طول چند سال اخیر، بازار عرضه خودروهای چینی در ایران رونق قابلتوجهی پیدا کرده است، البته تشدید تحریمها و نبود رقبای اروپایی هم عاملی شده تا شرکتهای چینی بازار بکر ایران را از دست نداده و درصدد کسب سهم قابلقبولی از آن باشند. اما متأسفانه خودروسازان چینی بیشتر به دنبال فروش محصول در بازار […]
در طول چند سال اخیر، بازار عرضه خودروهای چینی در ایران رونق قابلتوجهی پیدا کرده است، البته تشدید تحریمها و نبود رقبای اروپایی هم عاملی شده تا شرکتهای چینی بازار بکر ایران را از دست نداده و درصدد کسب سهم قابلقبولی از آن باشند. اما متأسفانه خودروسازان چینی بیشتر به دنبال فروش محصول در بازار ایران هستند و کمتر توجهی به انتقال دانش فنی دارند. به گزارش تسنیم، گواه این مطلب را باید حضور مقطعی خودروهای مختلف چینی در بازار عنوان کرد که در هر دوره در قالب طرحهای پیشفروش در بازار عرضه شده و از آن طرف کمتر مشتری امکان دریافت این خودروها را پیدا کرده است. به نوعی شرکتهای مختلف در ایران، ذائقه مردم ایران را به خوبی دانسته و با ورود خودروهای رنگارنگ چینی شاسیبلند درصدد فروش آنها در بازار هستند اما از آن طرف مشکل اساسی اینجاست که این خودروها هیچ خدمات پس از فروشی نداشته و در نهایت در قالب طرحهای فروش به دست تمام متقاضیان نمیرسد. به عنوان نمونه تجربه فروش خودروهایی مانند هنتنگ، فوتون ساوانا، بوگوارد، بیوایدی و… که در طول چند سال اخیر وارد بازار شدهاند نشان میدهد آنها نهتنها رضایت مشتری را به دست نیاوردند، بلکه بدون خدمات پس از فروش به تعدادی محدود در اختیار متقاضیان قرار گرفتند. از آن طرف کسانی که برای ثبتنام این خودروها اقدام کرده بودند هنوز این محصولات به دستشان نرسیده و پروندههای قضایی آنها در دست بررسی است . اما سؤال اینجاست با وجود تجربه غلط بدون ضابطه خودروهای چینی در بازار چرا همچنان بازار شاهد ورود خودروهای چینی جدید است! امروز مردم با گمراه شدن، در طرح فروش این خودروها شرکت کرده و در نهایت نه خودرو به دستشان میرسد و نه میتوانند مبالغ خود را از شرکتها دریافت کنند. البته سال گذشته نیز محصولات لاماریفردا و امسال تیگارد به عنوان شاسیبلندهای جدید چینی به بازار معرفی شده است. حتی قرار است طی ماههای آینده این خودروها به فروش برسد اما آیا زیرساختی برای تولید و خدمات پس از فروش این خودروها فراهم است؟ آیا مانند خریداران کارمانیا و عظیمخودرو مشتریان این خودروها نیز باید درگیر مراجع قضایی برای پیگیری ثبتنامهای خود باشند. مرتضی شجاعی؛ در همین ارتباط، میگوید: بسیاری از این خودروها قبلاً برندشان در ایران شناخته شده بود، منتها چون خودروی ارزانقیمت بازار و خودروهای اقتصادی بودند و بعضاً تعدادی از مصرفکنندهها با مشکلاتی در این خودروها به لحاظ کمی و کیفیت و خدمات پس از فروش و… مواجه شدند، دلیلی شد تا با برندهای دیگری رونمایی شوند، مثلاً دیگنیتی و لاماری که هر دو محصول دانگفنگ هستند. وی افزود: البته این خودروها کراساور محسوب شده و متأسفانه قیمت آنها بالای یک میلیارد است و در بازار ایران لوکس محسوب میشوند. این کارشناس صنعت خودرو، با اشاره به اینکه اغلب شرکتهای خصوصی فروشنده خودروهای چینی از وزارت صمت مجوز دارند، تصریح کرد: در واقع شما میتوانید همین الان یک شرکت خصوصی ثبت کنید و با یک زیرساخت حداقلی شرایط را برای مونتاژ خودروها فراهم و مجوزهای لازم را بگیرید. نکته اینجاست سهم داخلیسازی این خودروها زیر ۱۰ درصد است و تقریباً همه قطعاتش به صورت سیکیدی یا سیبییو است و هیچ چیزی فراتر از این نیست. وی اضافه کرد: اغلب این خودروها یکونیم لیتری توربو و گیربکس شش سرعته یا گیربکس سیبیتی دارند. نکته مهم اینجاست این خودروها بهواسطه اینکه خطوط مونتاژ محدودی دارند و هدفگذاری و تولیدشان کم است، سرمایه در گردش بالایی نداشته و تیراژ بالا تولید نمیکنند. شجاعی؛ با اعلام اینکه در واقع مصرفکننده که این خودرو را خرید کرده شکست میخورد زیرا بعد از یک یا دو سال دچار مشکل تأمین قطعات میشوند، گفت: تأمین قطعات نقطه ضعف این خودروها است و در نهایت بازار خرید و فروش آنها به شدت اُفت میکند. به صورت کلی تأمین قطعات پاشنهآشیل این خودروهاست. البته برای شرکتها در مقیاس کوچک عقلایی نیست بر روی خدمات پس از فروش متمرکز شوند و هزینه کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.