حرف‌های خودی و بی‌خودی این نیز بگذرد! حتماً شما بهتر از بنده در جریان هستید که قرار است به دلیل فوران احساسات و همچنین خطرات بیخ گوش! این قضیه ساختمان‌ها و ابنیه و سازه‌های ناایمن، بالاخره به خیر و خوشی تمام شود و اولاً لیست بلندبالای آنها رسانه‌ای شود و ثانیاً تا رفع مشکلات […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
این نیز بگذرد!
حتماً شما بهتر از بنده در جریان هستید که قرار است به دلیل فوران احساسات و همچنین خطرات بیخ گوش! این قضیه ساختمان‌ها و ابنیه و سازه‌های ناایمن، بالاخره به خیر و خوشی تمام شود و اولاً لیست بلندبالای آنها رسانه‌ای شود و ثانیاً تا رفع مشکلات و ایجاد ایمنی کامل، یا به بهره‌برداری نرسد و یا تخلیه گردیده و سروسامان پیدا کند و بعد از این دیگر شاهد قد علم کردن سازه و ساختمان ناایمن و مشکل‌دار نباشیم و اگر موردی هم پیدا شود فی‌الفور زیر تیغ دادستانی، یا مشکلاتش حل شود و یا تخریب شده برود پی کارش!
اینکه شما و یا خدای‌ناخواسته جناب هوشنگ‌خان،کل بند فوق را بیشتر از آن که واقعی و شدنی بدانید، آرزو و امید دور از دسترس می‌دانید، نه بر شما و نه بر ما ایراد و حرجی نیست، بالاخره هرکسی که چارصباحی در این ملک زندگی کرده باشد، می‌داند این امواج و دغدغه‌ها و هشدار و اصرار‌ها می‌آید و می‌رود و آنچه بر جا می‌ماند، گزارش ملی سیلاب و حادثه پلاسکو و ایضاً دلایل سقوط هواپیما و کشتی غرق شده و خسارات زیاد زلزله‌ها، که یا اساساً اعلام و منتشر نشد و یا مسؤولین و متولیان امر آنقدری که باید تحویل نگرفتند و قراری بر تغییر ریل و پیش‌بینی و پیش‌گیری از اتفاقات مشابه، گذاشته نشد و در همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد.
من اینجا، شما هم آنجا، اصلاً من زنده، شما سرزنده، ممکن است این لیست ساختمان‌های پرخطر همچین نصف و نیمه منتشر شود، اما نه لیست تهران و دیگر کلانشهرها و مناطق، کامل خواهد بود و نه اقدامی درخور پس از آن رخ می‌هد، کافی است در این دنیای به‌هم ریخته و کشور گل و بلبل‌مان یک داستان و قصه جدیدی شروع شود، همه چیز فروکش می‌کند و هرکسی می‌رود دنبال کار خودش تا باز در یک گوشه کشور اتفاق و مصیبتی رخ داده و شرایط حاد شود، تا باز فیل عزیزان یاد هندوستان کرده و صدای وامصیبتا و بگیرید و ببندید و منتشر کنید و مجازات کنید، بلند شود! حتی خیلی هم بعید نیست که با بروز و ظهور اتفاقی جدید، داغی همین مصیبت ریزش متروپل و تب پیگیری و رسیدگی هم خیلی زود به عرق نشسته و فروکش کند، چه رسد به باقی قضایا.
سوپر بحران سیل سال ۹۸ را که خاطر مبارک‌تان هست، آن گزارش ملی علمی، تخصصی و ارزشمندی که توسط ۱۵ گروه تخصصی و همراهی بیش از ۷۰۰ کارشناس از سراسر کشور و ده‌ها بازدید میدانی از مناطق سیل‌زده هفت استان درگیر و در قالب سه گزارش کلان، ۱۵گزارش تخصصی و حدود ۷۰گزارش موضوعی راجع به سیل‌های سال ۹۷ و ۹۸ تهیه و ارائه گردید را چطور، آن هم یادتان هست که حدود یک سال‌ونیم بعد منتشر شد، چه سرانجامی پیدا کرد؟ چه اقدامات، تغییر و تحولات اجرایی، قانونی و سیاست‌گذاری بر پایه آن گزارش توسط متولیان انجام گرفت، به چه میزان به هشدارها و پیشنهادات ذکر شده در گزارش توجه شد، آیا دستگاه‌های متولی، کارگروه مشترکی ایجاد کردند که برای تنظیم و به‌کارگیری نتایج و یافته‌های گزارش و اقدامات پیشگیرانه و پیش‌دستانه، جلوگیری از سیلاب‌ها در آینده و یا کم کردن میزان شدت و خسارات ناشی از آنها، برنامه‌ریزی و اقدامی صورت پذیرد؟
نمی‌دانم چقدر کار اجرایی و تغییر ریلی برای اینکه دومرتبه کشور درگیر سیلی به آن گستردگی و فراگیری نشود انجام شده است، به هرحال، امیدواریم قدم‌هایی برداشته شده باشد و نه اینکه عزیزان مسؤول به روند خشکسالی و کاهش بارندگی و عدم پیش‌بینی بارش‌های سیل‌آسا دلخوش کرده‌اند و با خود گفته‌اند چون ترسالی رسید فکر سیلابش کنیم!
بحران‌های بالقوه‌ای مثل فرونشست زمین در کلانشهر اصفهان و بلعیده شدن صدها ساختمان و ناایمن و پرخطر بودن ساختمان آلومینیوم تهران و موارد مشابه دیگر که در گوشه گوشه کشور پیدا می‌شود، آنقدر حاد و غم‌بار و جدی هستند که گردآمدن تمام همت و توان دستگاه‌های مربوطه برای جلوگیری از آنها از فوری و آنی و حیاتی هم رد کرده است و مثل شاهرگی است که هرآن ممکن است به تیغ بی‌توجهی پاره شده و مصیبتی بزرگ را رقم بزند…
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.