عضو هیأت‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ساختمان متروپل در خاک سست غوطه‌ور بود عضو هیأت‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، اظهار داشت: طبق بررسی‌ها در پارکینگ و زیرزمین ساختمان متروپل اگر تنها یک متر بیشتر حفاری انجام شود، به آب می‌رسند و به عبارت دیگر ساختمان در یک محیط بسیار سست […]
عضو هیأت‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
ساختمان متروپل در خاک سست غوطه‌ور بود
عضو هیأت‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، اظهار داشت: طبق بررسی‌ها در پارکینگ و زیرزمین ساختمان متروپل اگر تنها یک متر بیشتر حفاری انجام شود، به آب می‌رسند و به عبارت دیگر ساختمان در یک محیط بسیار سست و نرم غوطه‌ور قرار داشته است. علی بیت‌الهی؛ در گفت‌وگو با ایلنا، درباره سست بودن خاک آبادان که یکی از عوامل مهم در ریزش ساختمان متروپل بوده، اظهار داشت: شهر آبادان و سایتی که ساختمان متروپل در آن منطقه واقع بوده، در بین دو رودخانه اروند و بهمن‌شیر در شرق و غرب قرار گرفته‌اند. طبق بررسی‌ها در پارکینگ و زیرزمین ساختمان متروپل اگر تنها یک متر بیشتر حفاری انجام شود، به آب می‌رسند و به عبارت دیگر ساختمان در یک محیط بسیار سست و نرم غوطه‌ور قرار داشته است. وی درباره آبی که در طبقات زیرین ساختمان متروپل جمع شده بود و پس از آواربرداری مشاهده شد، گفت: این جمع شدن آب دقیقاً به دلیل بالا بودن سطح آب بوده است. از افراد مختلفی از بومیان درباره حادثه متروپل مصاحبه انجام شده و گفته شده که طبقه زیر زمین ساختمان متروپل آب نشت می‌کرد و افراد با نصب پمپ، از این محل آب، پمپاژ می‌کردند و اساساً سطح آب در پایین‌ترین طبقه این ساختمان بسیار بالا بوده است. عضو هیأت‌علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، ادامه داد: سطح آب در زیرزمین هم، تراز قرار می‌گیرد. اگر سطح آب اروندرود صفر در نظر گرفته شود وقتی به زیرزمین این ساختمان می‌رسد، به یک متری زیرزمین می‌رسد و اگر ترازی کشیده شود، تمام آن محیط را اشباع خواهد کرد و به همین دلیل خاک منطقه بسیار نرم است. بیت‌الهی؛ با بیان اینکه نحوه احداث ساختمان بر روی خاک نرم و سست بسیار حساس و مهم است، گفت: ساختمان بلند مرتبه در این شرایط باید ضوابط کاملاً ویژه و توسط افراد کاملاً ذی‌صلاح ساخته شوند. وقتی باری به سنگینی متروپل بر روی بستر نرم وارد و ساخته می‌شود معلوم است که یک خطر بالقوه این ساختمان را تهدید می‌کند و با کوچک‌ترین قصور در زمینه ملاحضات فنی و مهندسی خسارت‌های غیرقابل جبرانی ایجاد می‌شود. وی با تأکید بر قائل شدن محدودیت ارتفاعی برای ساختمان‌ها در زمین‌های نرم و سست، اظهار داشت: این خطر طبیعی و ذات این منطقه است و باید دید برای سایر ساختمان‌های این منطقه چه تدابیری در نظر گرفته شده و آیا اساساً اطلاعاتی از تدابیر اندیشیده شده وجود دارد؟ تجریبات نشان می‌دهد که در موارد زیاد، این سختگیر‌ها وجود ندارد و خطرات بالقوه باقی می‌مانند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.