آیا اجرای پروژه عظیم فیبرنوری یک ضرورت است؟!

شاید ارائه فیبرنوری با فراهم کردن سرعتی فراتر از مگابیت‌برثانیه پیش از این تزئینی و لوکس به نظر می‌رسید، اما اکنون و با نقص کابل‌های مسی در انتقال داده‌های اینترنتی با سرعت بالا، این موضوع به یک ضرورت تبدیل شده است. به گزارش ایسنا، فناوری فیبرنوری پهنای باندی بسیار بالاتر از کابل‌های مسی معمولی دارد […]

شاید ارائه فیبرنوری با فراهم کردن سرعتی فراتر از مگابیت‌برثانیه پیش از این تزئینی و لوکس به نظر می‌رسید، اما اکنون و با نقص کابل‌های مسی در انتقال داده‌های اینترنتی با سرعت بالا، این موضوع به یک ضرورت تبدیل شده است. به گزارش ایسنا، فناوری فیبرنوری پهنای باندی بسیار بالاتر از کابل‌های مسی معمولی دارد و داده‌های صوتی و تصویری را به راحتی با پهنای باند بالا تا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه و بالاتر انتقال می‌دهد. به همین دلیل است که با گسترش فناوری و نیاز به اینترنت پرسرعت، جایگزینی کابل‌های مسی قدیمی با فیبرنوری به یک ضرورت تبدیل می‌شود. فیبرنوری یا (Fiber To The x) FTTx، یکی از روش‌های دسترسی به اینترنت ثابت است که به جای تمام یا بخشی از کابل مسی از کابل‌های فیبرنوری بهره می‌برد. بسته به این که به جای x  چه حرفی قرار بگیرد، به روش‌های مختلف ارائه آن به کاربر اشاره می‌کند. در مدل (Fiber To The Home) FTTH، کابل‌کشی فیبرنوری تا منزل یا واحد کاربر ادامه پیدا می‌کند و به عبارت دیگر فیبرنوری در تمام مسیر از مخابرات تا داخل منزل جایگزین کابل مسی می‌شود. اما در مدل (Fiber To The Building) FTTB، کابل فیبرنوری به ساختمان می‌رسد و در نهایت خدمات توسط کابل مسی (معمولاً VDSL) تحویل داده می‌شود و در مدل (Fiber To The Cabinet) FTTC، فیبرنوری به نزدیک‌ترین کافو به کاربر (در فاصله کمتر از ۵۰۰ متری کاربر) ارائه داده می‌شود و مشترک در نهایت از طریق یکی از فناوری‌های DSL (نظیر VDSL) به شبکه متصل می‌شود. براساس مصوبه شورای‌عالی فضای مجازی تا سال ۱۴۰۴ باید ۸۰ درصد خانوارها و ۱۰۰ درصد کسب‌وکارها با متوسط سرعت ۲۵ مگابیت‌برثانیه به پهن‌باند ثابت دسترسی داشته باشند و دسترسی ۲۰ میلیون خانوار و پنج میلیون کسب‌وکار تا سال ۱۴۰۴ به اینترنت پهن‌باند ثابت باید بر بستر فیبرنوری شکل بگیرد. همچنین از زمان شروع دولت سیزدهم هم عیسی زارع‌پور؛ وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، به موضوع توسعه اینترنت ثابت تأکید کرده و گفته بود که برای توسعه ارتباطات ثابت و دسترسی عموم مردم در سراسر کشور به شبکه امن، پایدار، پرسرعت و ارزان باید یک عزم و اراده ملی شکل بگیرد و نهضت فیبرکشی در کشور راه بیفتد. اما در سال‌های گذشته،‌ در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سیاست اتصال همه روستاهای کشور به فیبرنوری دنبال می‌شود. در برنامه ششم توسعه وزارت ارتباطات مکلف شده است که ۸۰ درصد خانوارها را به اینترنت با سرعت ۲۰ مگابیت بر ثانیه دسترسی دهد. هدف‌گذاری برای ۲۰ میلیون فیبرنوری توسط وزارت ارتباطات بدینصورت است که بهمن‌ماه سال گذشته ۵۰۰ هزار پورت فیبرنوری افتتاح شد و به دنبال آن، برنامه‌ریزی شده تا در سال ۱۴۰۱ کار در کلانشهرها ادامه پیدا کند و پنج میلیون پورت فیبرنوری در سال ۱۴۰۱ واگذار شود و در ادامه نیز در سال ۱۴۰۲ حدود هفت میلیون پورت و در سال ۱۴۰۳ حدود هشت میلیون پورت راه‌اندازی شود که در نهایت در سال ۱۴۰۳ به هدف مورد نظر برسیم. برای دستیابی به این هدف به‌تازگی تفاهم‌نامه پروژه فیبرنوری توسط رگولاتوری با ۹ اپراتور منعقد شد و آنها موظف شدند ظرف مدت یک سال، ۸٫۵ میلیون پورت فیبرنوری راه‌اندازی کنند. کابل‌های قدیمی که امروزه در منازل برای انتقال داده‌های اینترنتی مورد استفاده قرار می‌گیرند، ظرفیت لازم را برای انتقال با سرعت بالا ندارند و اگرچه شاید به زعم برخی، کاربران عادی اینترنت نیازی به اینترنت با سرعت‌های چند ۱۰مگابیتی نداشته باشند، اما گسترش فناوری به مرور به این سمت حرکت خواهد کرد و همین موضوع لزوم حرکت به سمت فیبرنوری را آشکار می‌کند.