آن روی سکه دارویار!

                 حرف‌های خودی و بی‌خودی آن روی سکه دارویار!  اینکه این طرح دارویار طرح خوبی است و جلوی قاچاق دارو را می‌گیرد و دست دلال و واسطه و رانت را قطع می‌کند و یارانه، مستقیماً به آخرین حلقه زنجیره می‌رسد و مردم دارو را به قیمت شهریور سال گذشته می‌خرند و دوجین تعریف و تمجید […]

                 حرف‌های خودی و بی‌خودی

آن روی سکه دارویار!

 اینکه این طرح دارویار طرح خوبی است و جلوی قاچاق دارو را می‌گیرد و دست دلال و واسطه و رانت را قطع می‌کند و یارانه، مستقیماً به آخرین حلقه زنجیره می‌رسد و مردم دارو را به قیمت شهریور سال گذشته می‌خرند و دوجین تعریف و تمجید دیگر، فعلاً و عجالتاً با آن کاری نداریم، نه رَد می‌کنیم و نه تأیید، چون این قسم تعریفات و ردیف کردن لیست بلندی از مزایا و محاسن طرح و برنامه‌ها، مسبوق به سابقه است و از قضا به خنس خوردن‌ها و تغییر مسیر و به نتیجه نرسیدن و بدتر شدن اوضاع و وارونه شدن نتایج، گریبانگیر خیلی از همان خوب‌ترین‌ها شده و این طرح هم چون اساساً قبلاً به صورت امتحانی و آزمایشی در یک گوشه کشور اجراء نشد و ضعف و قوتشان سنجیده نشده و اجماع همه صاحب‌نظران و متخصصان مالی، فنی و ساختاری را با خود ندارد، معلوم نیست آخر و عاقبتش چه می‌شود و سرش بر چه بالینی خواهد بود!

عجالتاً به‌خاطر دل مسؤولین مربوطه هم که شده ما فرض را براین می‌گذاریم که این جناب دارویار مصداق همه تعریف و تمجیدهاست و کارش درست و حسابش پاک است، ولی به‌خاطر دل خودمان و ایضاً خلق‌ا… و بیت‌المال، نمی‌شود از کنار آن روی سکه دارویار بگذریم و به روی مبارک نیاوریم!

اول اینکه خرید داروهای غیرنسخه‌ای یا همان OTC‌ها، دیگر مثل قبل نیست و خلق‌ا… دو راه بیشتر ندارند، یا باید ابتدا بروند درمانگاه و مطب دکتر و ویزیت شده و نسخه به‌دست نزد داروخانه رفته و به مقصود دست پیدا کنند، یا از خیر پرداخت برخی هزینه‌های دیگر زندگی گذشته و همان قرص و شربت و مکمل‌ها را به چند برابر قیمت قبل خریداری کنند و زیر لب دعای سخت نثار کرده و به خانه برگردند.

 اگر فرض اول انجام شود که ماحصلش می‌شود علافی چندین ساعته و شلوغی بهداری و درمانگاه‌های دولتی و هزینه‌های سنگین وارد شده به نظام درمان کشور و خستگی و فرسودگی کادر درمان و افزایش نارضایتی مردم به دلیل شلوغی و ازدحام و احتمال گرفتار شدن به دست کرونا و دیگر ویروس‌های مرموز منحوس و… که صفر تا صدش نه به نفع مردم است و نه بیت‌المال و نه وزارت کریمه و نه دولت فخیمه، کلی هم ضرر و هزینه و دلخوری و غرولند و علافی و ناراحتی و یک معامله دو سر باخت وین وین!

اگر فرض دوم باشد و ملت با علم به همه داستان‌های فرض یک، به سراغ پرداخت چندبرابری بروند، اصل ضرر و حرص و ناراحتی‌اش نصیب مردم بینوا خواهد بود و حظ و کیفش نوش‌جان عزیزان بیمه‌ای و داروخانه‌ای که یکی پول بیمه می‌گیرد ولی هزینه نمی‌کند و آن یکی یحتمل سود متعارف داروی چند برابر قیمتی برایش شیرین‌تر از داروی به نرخ سال گذشته است…!

اینکه چرا عزیزان برنامه‌ریز و طرح‌نویس پیش‌بینیِ این داستانی که برای مردم و بیت‌المال و ایضاً نیروی انسانی درمان، درست می‌شود را نکرده‌اند و یا احیاناً حواسشان بوده ولی زیرسبیلی رد کرده و شتر دیدی ندیدی را نصب‌العین خود قرار داده‌اند را نمی‌دانم ولی مثل روز روشن است که در تشریف‌فرمایی جناب دارویار، اصل بر حذف دلار ترجیحی از اول زنجیره و یک کیسه دوخته شده برای صرفه‌جویی‌های میلیاردی است که یک‌راست از جیب مردم به جیب دولت خدمت‌گزار می‌رود. البته کم شدن مصرف دارو به‌خاطر عدم تجویزهای کیلویی و عدم مصرف بی‌رویه مردم، سود مضاعفی است که نفعش بین دولت و ملت تقسیم نمی‌شود!

به هرحال حجم قابل‌توجهی از مصرف دارو در کشور نازنین‌مان، همین داروهای OTC هست که خیلی هم کار راه‌انداز و مؤثر هستند و با حضور جناب دارویار بخش خیلی زیادی از یارانه‌ای که به اینها اختصاص پیدا می‌کرد حذف می‌شود ولی سختی و زحمت مردم و دلخوری و ناراحتی ایشان افزون می‌شود که به عقل هوشنگ‌خانی ما عزیزان مسؤول باید برای این موضوع فکری کنند و یک منبع مستمر ایجاد نارضایتی را به رضایتمندی و قدردانی تبدیل کنند!

 

                 هوشنگ‌خان