آیا سوریه دوباره به روزهای سابق باز می‌گردد؟

 رابرت فیسک، نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی مخالف سیاست‌های تجاوزگرانه غرب در جدید‌ترین مطلب خود با شرح ماجرای یک معلم زن علوی که در سال ۲۰۱۳ به دلیل مذهبش مجبور به ترک شهر رقه از سوی شاگردانی شد که به آن‌ها درس می‌داد، این سؤال را می‌‍پرسد که آیا سوریه بعد از شکست گروه تروریستی داعش می‌تواند به روزهای سابق بازگردد؟

به گزارش تسنیم، رابرت فیسک، روزنامه‌نگار انگلیسی نشریه ایندیپندنت که مخالفت‌هایش با سیاست‌های تجاوزگرانه غرب چه در عراق، چه در لیبی و چه در سوریه شهرت دارد در جدید‌ترین مطلب خود در این نشریه ماجرای یک معلم زن را که به خاطر داشتن مذهب علوی از سوی شاگردانش در شهر رقه مجبور به ترک این شهر شد، شرح داده است.

این زن حدوداً ۴۰ ساله که «سماح اسماعیل» نام دارد، در ماه مارس ۲۰۱۳ یعنی زمانی که شهر رقه توسط جبهه‌النصره سقوط کرد، معلم زبان انگلیسی در یک مدرسه دولتی بود که به شاگردانش که سنین ۱۷ و ۱۸ سال داشتند تدریس می‌کرد. او که اصالتاً به شهر لاذقیه تعلق دارد تا آن موقع مدت ۴ سال و نیم بود که به عنوان معلم در شهر رقه مشغول به‌کار بود، اما در پی سقوط شهر رقه ۵ تن از دانش‌آموزانش به همراه صاحب خانه‌ای که مستأجرش بود در حالی که همگی مسلح بودند، نزد وی آمده و به او گفتند به دلیل مذهبش جای او در این شهر نیست و باید این شهر را ترک کند و اگر این کار را نکند خانه او را آتش خواهند زد.

سماح می‌گوید که دانش‌آموزان او در حالی دست به این کار زدند که خانواده‌های کشاورزشان به دلیل اصلاحات دولت سوریه زمین‌های کشاورزی جدید به دست آورده بوده و وضعیت مالی خوبی داشتند اما او با تهدید آن‌ها ابتدا رقه را به مقصد شهر پالمیرا که سال گذشته میلادی به دست داعش افتاد، ترک کرده و بعد از آن به حمص رفته و نهایتاً به خانواده‌اش در لاذقیه ملحق شده است. او می‌گوید از این که بعد از آمدن داعش به رقه مدرسه‌ای که در آن درس می‌داد به همراه مدارس دیگر تعطیل شده و زنان مجبور به پوشاندن صورت‌هایشان شدند بسیار ناراحت شده است. این معلم زن که همچنان از تغییرات ناگهانی در سوریه بهت‌زده است می‌گوید که احساس می‌کند دانش‌آموزانی که او را از رقه بیرون انداختند، همگی کشته شده‌اند. از نظر سماح یکی از اصلی‌‌ترین دلایل اخراج شدندش از رقه این بوده که برای دولت سوریه کار می‌کرده است.

رابرت فیسک با شرح ماجرای این زن علوی می‌‍پرسد: آیا سماح دوباره به مدرسه دولتی‌اش در رقه برای تدریس باز خواهد گشت؟ آیا سوریه دوباره به وضعیت سابق خود باز می‌گردد؟ اگر آینده سوریه مثل همه کشورهای عربی دیگر وابسته به تحصیل و آموزش است نه وابسته به اسلحه، پس چه حسابی می‌توان روی دانش‌آموزانی که زمانی با سماح رابطه دوستانه داشتند اما یک روز با اسلحه و لباس‌های سیاه رنگ به در خانه او آمدند باز کرد؟ آیا تحصیلات اصلا تأثیری دارد؟ شاگردان سماح درست در روز ۶ مارس ۲۰۱۳ او را بیرون انداختند و همه در سوریه مطمئناً روزی را که محل سکونتشان را ترک کردند به خاطر دارند.