شکست دولت با اعلام اعداد غیرواقعی تولید مسکن

استاد دانشکده معماری دانشگاه تهران مطرح کرد شکست دولت با اعلام اعداد غیرواقعی تولید مسکن استادیار دانشکده معماری دانشگاه تهران، گفت: متأسفانه دولتمردان در کشور اعداد را زیادی به‌کار می‌برند و وعده ساخت سالانه یک میلیون مسکن و عرضه آن به مردم نیز کاملاً اشتباه و غیرقابل اجراء بوده است. به گزارش اقتصاد ۲۴، محمدمهدی […]

استاد دانشکده معماری دانشگاه تهران مطرح کرد

شکست دولت با اعلام اعداد غیرواقعی تولید مسکن

استادیار دانشکده معماری دانشگاه تهران، گفت: متأسفانه دولتمردان در کشور اعداد را زیادی به‌کار می‌برند و وعده ساخت سالانه یک میلیون مسکن و عرضه آن به مردم نیز کاملاً اشتباه و غیرقابل اجراء بوده است. به گزارش اقتصاد ۲۴، محمدمهدی محمودی؛ افزود: حتی اگر منابع بودجه دولت در اجرای چنین طرحی هم آماده می‌شد، عدم برنامه‌ریزی تأمین زمین، مصالح ساختمانی و نیروی کار اجرای چنین طرحی را امکان‌پذیر نمی‌کند و ساخت یک میلیون مسکن در سال و در نهایت تولید چهار میلیون مسکن در چهار سال عددی است که مانند سایر وعده‌های دولت‌ها قابل اجراء نیست و نخواهد بود. به گفته محمودی؛ مردم می‌دانند وعده ساخت یک میلیون ساخت مسکن در سال محقق نمی‌شود، مدت‌هاست مسکن در کشور ما به کالای سرمایه‌ای تبدیل شده از این‌رو این بخش به دست گروه‌های خاص افتاده است. این کارشناس صنعت ساختمان، ادامه داد: در حالی که در کشور‌های پیشرفته تأمین مسکن یک نیازاولیه برای جامعه است و باید تولید و عرضه مناسب آن برای رفاه و تأمین نیاز مسکن مردم به وجود بیاید. وی با تأکید بر اینکه برآورد مساحت ساخت چنین پروژه‌هایی نیاز به تأمین زمین دارد، گفت: بافت‌های فرسوده معضل بیشتر شهر‌های کشوراست که این بخش از شهر‌ها با وجود اینکه مردم زیادی در آن سکونت دارند، اما به دلیل عدم سیاست‌های مناسب دولت‌ها جهت احیای بافت‌های فرسوده، رها شده است. محمودی؛ تأکید داشت: دولت به جای اینکه نیاز مسکن مردم را از دل همین بافت‌های فرسوده تأمین کند به دنبال تخریب طبیعت زمین‌هایی با قدمت میلیون‌ها سال می‌باشد. این یکی دیگر از سیاست‌های اشتباه دولت در ساخت‌وساز مسکن مورد نیاز مردم است از این رو هیچگاه برنامه‌های دولت در بازار مسکن به نتیجه مطلوب نمی‌رسد. به اعتقاد این کارشناس صنعت مسکن؛ بافت‌های فرسوده در مراکز شهر‌ها رها شده و دولت به‌دنبال زمین‌های بِکر اطراف شهرهاست. البته زمین‌های مرکز در شهر بزرگی مانند تهران نیز دارای ارزش قیمتی بالاست. وی تأکید داشت: با نگاهی به شهرسازی در کشور متوجه می‌شویم که این نوع سیاست‌ها باعث شده شهر‌ها خالی از سکونت شوند و مردم برای تأمین مسکن ارزان‌تر به حاشیه شهر‌ها هجوم ببرند؛ اما تهدید بافت‌های فرسوده از لحاظ تغییرشکل و ایمنی درشهر‌ها بزرگ از جمله تهران در حال افزایش است. محمودی؛ دلیل دیگری که باعث شکست طرح‌های دولت‌ها در بخش مسکن می‌شود، اشاره کرد و گفت: برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت چهار یا هشت ساله نمی‌تواند پاسخگوی نیاز بازار مسکن باشد. پس از هشت سال که دولت جدید روی کار می‌آید طرح دولت قبلی را قبول ندارد و این دومینوی انباشت خسارت‌های مالی و هدررفت فرصت‌های طلایی تنها به زیان کشور است. به گفته محمودی؛ دولت‌ها به دلیل عدم برنامه‌ریزی بلندمدت تنها به‌دنبال راهی برای تسکین کوتاه‌مدت هشت ساله می‌باشند و این نگاه جوابگوی بازار و تأمین نیاز مسکن مردم نیست. برای حل مشکل مسکن و پایداری آن، باید از یک دوره یک دولت گذشت و فراتر از آن رفت و تصمیمات کلان در این بخش جایگزین شود.