یک کارشناس ارشد حوزه انرژی عنوان کرد فاینانس؛ بهترین مدل تأمین منابع مالی در پاییندست صنعت نفت یک کارشناس ارشد حوزه انرژی، گفت: فاینانس بهترین مدل تأمین منابع مالی در پاییندست صنعت نفت است. سیدمهدی حسینی؛ در گفتوگو با ایلنا، درباره احتمال به سرانجام رسیدن برجام و تأثیر آن بر صنعت نفت، اظهار داشت: باتوجه […]
یک کارشناس ارشد حوزه انرژی عنوان کرد
فاینانس؛ بهترین مدل تأمین منابع مالی در پاییندست صنعت نفت
یک کارشناس ارشد حوزه انرژی، گفت: فاینانس بهترین مدل تأمین منابع مالی در پاییندست صنعت نفت است. سیدمهدی حسینی؛ در گفتوگو با ایلنا، درباره احتمال به سرانجام رسیدن برجام و تأثیر آن بر صنعت نفت، اظهار داشت: باتوجه به اینکه دولت و مجلس تغییر کرده و یکدست هستند، فرض بر این است که اکنون مانند دوره قبل نیست که نمیخواستند برجام اجرایی و یا توسط عده دیگری انجام شود. اکنون فرض بر این است که در صدد اجرایی شدن برجام هستند اما در عین حال بنده بهعنوان کسی که در بسیاری از مذاکرات بینالمللی حضور داشتهام میدانم که مذاکره چقدر سخت و پیچیده بوده و میتواند زمانبر باشد تا برای هر کدام از مشکلی راهحل پیدا شود. ضمن اینکه بعد از ترامپ کارها سختتر شده، اکنون بیش از ۱۷۰۰ تحریم داریم که بالاترین تعداد تحریم در طول تاریخ است. وی افزود: اکنون باید یک استراتژی و راهبرد مشخصی برای بهرهبرداری از شرایط پساتحریم برای توسعه کشور در همه زمینهها منجمله نفت و گاز داشته باشیم. مثل همه کشورها که در جهت منافع ملی و رشد اقتصادی، اشتغال و توسعه صنایع میکنند، عمل کنیم، زمانی در دهههای قبل کرهجنوبی در سرویس ما قرار میگرفت، اما اکنون جایگاه این کشور در قبال ما قابل مقایسه نیست. البته ما مشکلات خاص خودمان از جمله جنگ و تحریم را داشتیم، بعد از تحریم باید ببینیم استراتژی و راهبرد کشور چیست تا بتوانیم بهعنوان نقطه محوری و موتور محرک اقتصاد کشور از این فرصت استفاده کرده و رشد کنیم. این کارشناس ارشد حوزه انرژی، با بیان اینکه برخی اساساً با جذب سرمایه که به شدت هم به آن نیاز داریم، مخالفند گفت: وزیر نفت اعلام کرده ۱۶۰ میلیارد دلار بودجه برای طرحهای کنونی نفت نیاز داریم، البته بنده معتقدم اگر تحریم نباشیم و طرز تأمین سرمایه درست تنظیم شود خیلی بیش از این رقم به سرمایه نیاز است تا توسعه و رشد اقتصادی که شایسته آنیم محقق شود و طبیعتاً اقتصاد کشور هم با تزریق درآمدهای بسیار بالای نفت و گاز توسعه مییابد. وی ادامه داد: برخی تصور میکنند جذب سرمایه خارجی به معنای بدهی است در حالی که اگر جذب سرمایه خارجی بدهی است امروز قدرتهای بزرگ اقتصادی دنیا مثل چین و آمریکا باید بزرگترین بدهکاران دنیا باشند، چون بیشترین جذب سرمایه را داشتهاند، ما باید ابتدا این موضوعات را حل کنیم که جذب سرمایه خارجی یک اصل در اقتصاد و یکی از پارامترهای توسعه از نظر صندوق بینالمللی پول و بانک اقتصاد جهانی میزان سرمایه جذب شده در اقتصاد است و بدهی نیست. وی بیان داشت: ما در فرصت توافق قبلی تعداد نسبتاً زیادی قرارداد نفتی منعقد کردیم که بر پایه آن حدود ۸۰۰ هزار بشکه نفت به ظرفیت تولید اضافه شد، پارسجنوبی با قراردادهای نفتی بایبک شکل گرفت و باعث رشد اقتصادی کشور شد، سهمی که شرکتهای خارجی به طور متوسط از قراردادهای بایبک بردند پنج درصد یعنی پایینترین رقم در دنیا است و در مقابل درآمدسازی که داشتیم، رقمی نیست. یعنی بخش کوچکی از سرمایه جذب شده را بازپرداخت و در مقابل بابت درآمدهای کلان میتوانستیم به رشد اقتصادی برسیم، اما بعد از تحریم ناچار شدیم درب برخی چاهها را ببندیم. حسینی؛ تأکید کرد: اکنون باید یکدلی ملی ایجاد شود تا بتوانیم توسعه را جلو ببریم، دوم اینکه ظرفیتهای داخلی مهندسی ساخت، نصب تجهیزات و تأسیسات ایجاد کنیم و از همه مهمتر بتوانیم در کنار شرکتهای بزرگ کار کرده و اعتبار بینالمللی بدست بیاوریم و این اعتبار باعث میشود شرکتها خودشان تأمین مالی کنند، در حالحاضر حدود ۱۵ تا ۱۶ شرکت داخلی داریم که پتانسیل بالایی دارند اما به خاطر تحریم و منابع مالی دستشان بسته است که لغو تحریم میتواند مشکلات آنها را حل کند. به اعتقاد وی؛ فاینانس بهترین مدل تأمین مالی در پاییندست است، لزومی ندارد از طرق قراردادهای شبیه آیپیسی در پاییندست کار کنیم چون تکنولوژی و توان را در بخشهای زیادی مثل ساخت پالایشگاه و پتروشیمی و همچنین پیمانکاری و متخصص داریم، لایسنس را هم میتوانیم بخریم، مهم تأمین مالی است که وقتی تحریم نباشد ابزار تزریق مالی از بانکهای جهانی فراهم خواهد بود، در حالحاضر بانکهای داخلی هم از نظر تأمین ضعیف هستند و هم اینکه بهرهها بالاست و کل منافع پروژه را میبلعند، ۲۰ تا ۳۰ درصد بهره در مقایسه با چهار تا پنج درصد بانکهای خارجی بسیار بالا است و در توان شرکتهای داخلی بخش پاییندست نیست. این کارشناس ارشد حوزه انرژی، خاطرنشان کرد: مهمتر از همه اینکه در صورت توافق در برجام این فرصت را داریم که در بخش بازارهای پتروشیمی و پالایش و پخش یاد بگیریم که با شرکتهای خارجی مشارکت کنیم و استاندارهایمان را بینالمللی کنیم تا منجر به رشد و توسعه اقتصادی شود، اما همه اینها در گرو این است که دعواها را کنار بگذاریم و براساس اصول علمی اقتصادی تفاهم کنیم و بر پایه تجربههای بینالمللی که دیگران انجام دادند اقدام کنیم، نخواهیم دوباره خودمان چرخ را اختراع کنیم، باید وارد قائده بازی بینالمللی شویم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.