یک استاد جامعه‌شناسی ضمن واکاوی دلایل «خودکشی» در ایران طی سال‌های ۸۰ تا ۹۸ گفت که میانگین میزان خودکشی در ۱۴ استان بالاتر از میانگین کشوری است. این در حالیست که بیشترین میزان خودکشی در سال‌های ۹۷ و ۹۸ رخ داده است. به گزارش ایسنا، اکبر علیوردی‌نیا؛ استاد جامعه‌شناسی دانشگاه مازندران، در نشست «خودکشی […]
یک استاد جامعه‌شناسی ضمن واکاوی دلایل «خودکشی» در ایران طی سال‌های ۸۰ تا ۹۸ گفت که میانگین میزان خودکشی در ۱۴ استان بالاتر از میانگین کشوری است. این در حالیست که بیشترین میزان خودکشی در سال‌های ۹۷ و ۹۸ رخ داده است. به گزارش ایسنا، اکبر علیوردی‌نیا؛ استاد جامعه‌شناسی دانشگاه مازندران، در نشست «خودکشی در ایران، دلایل و راهکارهای مقابله» که به همت انجمن جامعه‌شناسی ایران در پژوهشگاه علوم انسانی جهاددانشگاهی برگزار شد، به ارایه آماری درباره توصیف وضعیت خودکشی در ایران مبتنی بر داده‌های پزشکی قانونی از سال ۸۰ تا ۹۸ (طی ۱۹ سال گذشته) پرداخت و اظهار کرد: البته این آمارها دو اشکال عمده دارد؛ ابتدا آن‌که این آمار تنها معطوف به خودکشی‌های منجر به «مرگ» است در حالی که «اقدام به خودکشی» مهم‌تر از خودکشی منجر به مرگ است. وی با بیان اینکه اقدام به خودکشی۲۰ برابر خودکشی‌های منجر به مرگ است، تصریح کرد: در مجموع میانگین میزان خودکشی در ۱۴ استان از میان ۳۱ استان بالاتر از میانگین کشوری است. میانگین کشوری ما ۴٫۹ است و میانگین خودکشی در ۱۷ استان نیز کمتر از میانگین کشوری است. بیشترین میزان خودکشی در بازه‌زمانی یاد شده در سال‌های ۹۷ و ۹۸ بوده است که نرخ آن ۶٫۲ در ۱۰۰ هزار جمعیت است. همچنین کمترین میزان آن نیز مربوط به سال‌های ۸۳ و ۸۶ با ۴٫۲ است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.